บทที่1288

แต่ความขุ่นเคืองในใจของเขานั้นหายวับไปทันที

เพราะเขารู้ว่าถังซื่อไห่และป้าหลี่ ทำเพราะหวังดีกับเขา ถ้าไม่ใช่พวกเขาที่ปกป้องตัวเองทุกวิถีทาง เขาอาจจะตายไป เมื่อสิบปีก่อนแล้ว

เพื่อปกป้องตัวเอง ถังซื่อไห่ยอมเสี่ยงที่จะเปลี่ยนคนในสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงเป็นลูกน้องตัวเองทั้งหมด เท่านี้ก็เพียง พอแล้ว ที่แสดงว่าเขาทุ่มเทให้กับตัวเองด้วยหัวใจ

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็รีบเอื้อมมือไปพยุงป้าหลี่ และพูดอย่าง ซาบซึ้งว่า: “ป้าหลี่ ไม่ต้องขอโทษผมหรอก และไม่ต้องให้ผม ลงโทษ คุณและพ่อบ้านถังเป็นผู้ช่วยชีวิตของผม ผมควรจะ ขอบคุณพวกคุณ ที่เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องความปลอดภัยของผม

ป้าหลี่รีบปัดมือ: “คุณชายคุณเกรงใจเกินไปแล้ว นี่คือสิ่งที่พวก เราควรทํา”

เย่เฉินถอนหายใจแล้วพูดว่า “ป้าหลี่ ตอนนี้ผมค่อนข้างสับสน ผมต้องโทรหาพ่อบ้านถัง แล้วเรียบเรียงเบาะแสเหล่านี้ก่อน หลัง จากที่ผมรู้แล้ว จะมาหาคุณ”

ป้าหลี่รีบพูดว่า: “ได้ค่ะคุณชาย”

เย่เฉินตาสั่น และพูดด้วยความตื่นตระหนกว่า: “ผมไปก่อนนะครับป้าหลี่”

ป้าหลี่รีบพูดว่า “คุณชาย ฉันไปส่งคุณ!”

เย่เฉินปัดมือ “ไม่ต้องครับ ผมไปเอง” หลังจากนั้น เย่เฉินก็คารวะให้ป้าหลี่ โค้งคำนับเล็กน้อย แล้ว เดินออกจากห้องทํางาน

เย่เฉินเข็นรถยนต์ไฟฟ้า เดินออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แบบขวัญหนีดีฝ่อ

ในเวลานี้ ในห้องทำงานของคณบดีบนชั้นสี่ของสถานเลี้ยง เด็กกําพร้า ข้างหลังช่องว่างงาน ชายวัยกลางคนในวัยห้าสิบ หันกลับมามองชายชราผมหงอกนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้วพูดด้วยความ เคารพว่า “พ่อบ้านถัง คุณชายไปแล้ว”

คนที่พูดคือ คณบดีของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง และชายชราผมหงอกบนโต๊ะคือ ถังซื้อให้ พ่อบ้านของตระกูล

เย

เมื่อได้ยินว่าเเฉินจากไป ถึงชื่อไม่ก็พยักหน้าเบา ๆ และถอน หายใจ:”ฉันคิดวางแผนมาตั้งมากมาย ก็ไม่นึกเลยว่าคุณชายจะ เชิญลูกสาวตระกูลมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ พอได้ข่าวฉันก็รีบมาที่ เย่นจึงทันที แต่ก็ช้าไป………..

คณบดีถามเขาว่า “พ่อบ้านถัง ผมมีบางอย่างที่ไม่เข้าใจ”

“พูดมาเลย”
คณบดีพูดอย่างสงสัย “เสี่ยวหลีไม่รู้เรื่องนี้เลย ทําไมคุณถึงรีบ ให้เธอท่องบทนี้เพื่อหลอกลวงคุณชายล่ะ?”

พูดจบ ก็พูดอีกครั้งว่า “ตอนแรกฉันเสนอว่า จะเลือกผู้หญิงที่ เหมาะสม จากคนรับใช้ที่เชื่อถือได้มาดูแลคุณชาย แต่คุณไม่เห็น ด้วยเลย จะให้ฉันจ้างอาสาสมัครในสังคมที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยมา ฉันเลยจ้างเสียวลี่เขามา และเป็นพนักงานเพียงคนเดียวที่ไม่รู้ เรื่องเลย ในทั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ทำไมตอนนี้คุณถึงให้ เธอโกหกล่ะ? ถ้าคุณไม่บอกพวกนี้กับเธอ เธอไม่รู้อะไรเลย แม้ว่าคุณชายจะถามเธอยังไง ก็ไม่มีทางที่จะได้รับข้อมูลอะไรเลย เธอไม่รู้อะไรเลย คุณชายก็จะไม่เห็นความผิดปกติอะไรเลย แน่นอน!”

ถังซื่อไม่พูดอย่างซึ้งใจ: “เหตุผลที่ตอนนั้นไม่เห็นด้วยที่ให้ คนใช้ของตระกูลเย่มาดูแลคุณชาย เพราะกลัวว่าคนๆนี้อยู่กับ คุณชายทั้งวันทั้งคืน คุณชายจะเห็นข้อบกพร่อง

“ลองคิดดูสิ คนๆนี้ต้องดูแลคุณชายเป็นเวลาสิบปีแบบไม่ห่าง ถ้าเกิดจู่ๆก็พลั้งปาก เผลอเรียกคุณชาย จะทำยังไง? ถ้าเกิดวัน ไหนงีบหลับ แล้วพูดละเมอสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมาจะทำยังไงอีก? ตอนนั้นคุณชายอายุเพียงแปดขวบ ฉันไม่สามารถให้เขารู้ว่า ทุก สิ่งรอบตัวเขา ถูกจัดขึ้นโดยคนอื่นอย่างแน่นอน!!

“ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงต้องการคนที่ไม่รู้จักเขา มาดูแลเขาเป็นการ ส่วนตัว มีแต่เท่านั้น ที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่และใช้ชีวิตเป็นเด็ก กำพร้าธรรมดาจริง ๆ และด้วยเหตุนี้ หลายปีมานี้เขาไม่ได้กินดี ไม่ได้แต่งตัวดีๆและไม่ได้ใช้ของดีๆ ฉันเจ็บปวดใจเหลือเกิน และเพราะเหตุนี้ เขาถูกเด็กคนอื่นๆก็ดกัน โดดเดี่ยว และอับอายขาย หน้า ในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้า ฉันก็ไม่กล้าให้คุณเข้าไป แทรกแซง…..”

เมื่อพูดถึงนี้ ถังชื่อไห่ถอนหายใจ “ถ้าตอนนั้นไม่ใช่ว่าเห็นเขา อยากรักษาเสี่ยวหลมากๆ ฉันไม่รู้จริงๆว่าจะเกลี้ยกล่อมคุณชาย ให้ยอมรับของขวัญจากคุณท่านได้อย่างไรจริงๆ”

“แล้วตอนนี้ล่ะ?” คณบดีพูดอย่างประหม่า: “คุณชายรู้เรื่องนี้ จากเสี่ยวหลี่ ต้องติดต่อคุณทันที ต้องหาทางสืบว่าตอนนั้นใคร เป็นคนฆ่าพ่อแม่ และอาจจะกลับไปที่เล่นจิง ถึงตอนนั้น ถ้าหากมี คนในตระกูลเย่คิดร้ายกับเขา คุณชายจะทนไหวเหรอ?”

ถังซื่อไม่พูดนิ่งๆ “คุณชายมีฉายาในจินหลังว่า เทพมังกรใน โลกมนุษย์ สิ่งนี้คุณชายไม่ได้ตั้งเอง คือคนที่มีหน้ามีตาในจิน หลิง ตั้งให้เขา นี่ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าคุณชายเป็นคนที่เหนือกว่าคน อื่น ไม่ใช่คนธรรมดาอยากจะสู้ก็สู้ได้!”

หลังจากนั้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ถึงแม้ร่างกาย ของคุณท่านจะไม่ค่อยดีนัก เดิมที่ฉันไม่อยากให้คุณชายกลับไป ที่เย่นจึงเร็วขนาดนี้ แต่ว่า ฉันไม่เคยนึกฝันเลยว่า เขาจะเจอ ลูกสาวตระกูล….…..”

“พ่อลูกตระกูลกู้ตามหาเขามาหลายปี พอเจอกัน พวกเขาจะ บอกเรื่องนี้กับเขาแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้น คุณชายจะรู้ว่ามี เล่ห์เหลี่ยมอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ และเรื่องจริงก็พิสูจน์แล้วว่าฉัน เดาไม่ผิด ดังนั้น แทนที่จะเป็นเช่นนี้ แล้วจะผิดบังคุณชายต่อทำไมล่ะ? ยิ่งกว่านั้น ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้ เขาสนิทกับ เสี่ยวหลี่ที่สุดตั้งแต่เด็ก คำพูดเหล่านี้พูดจากปากของเธอ มันมี ผลดีกว่าจากปากฉันมาก มีแต่แบบนี้ ถึงจะสามารถสร้างแรง บันดาลใจให้คุณชายกลับไปที่เย่นจิง ไปกวนตระกูลเย่ให้พลิก ฟ้าพลิกแผ่นดินไปเลย!”

เมื่อพูดถึงนี้ ถังซื่อไม่ก็ร้องไห้ เขาตัวสั่นและพูดว่า “ฉันไร้ ความสามารถ ไม่สามารถล้างแค้นบัญชีเลือดให้ท่านชายรองใน ตอนนั้นได้ ตอนนี้ แค้นนี้ จะให้คุณชายแก้แค้นให้ท่านชายรอง คุณหญิงรองด้วยตัวเองแล้วกัน! ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันคงจะตายตา หลับได้แล้ว!”