บทที่1280

ดังนั้น หลังจากที่ได้ยินว่ากู้เย็นจงป่วยด้วยโรคมะเร็งตับอ่อน และสภาพร่างกายของเขาแย่ลง เขาก็ตัดสินใจทันทีว่า ต้องช่วย ชีวิตเขาให้ได้!

ดังนั้นเขาจึงพูดกับกู้ชิวอี้ทันทีว่า “แบบนี้แล้วกัน หลังจากที่เรา คุยเรื่องการร่วมมือกันเสร็จแล้ว เธอกลับไปที่เล่นจึงก่อน และอีก ไม่กี่วันฉันจะแอบไปเยี่ยมลงที่เป็นจิงอย่างเงียบๆ ถึงตอนนั้น ฉันก็จะมีวิธีที่รักษาโรคเขาได้เอง!”

กู้ชิวถามอย่างตกตะลึงว่า “พี่มียาอะไรที่รักษาโรคระยะ สุดท้ายนี้ได้? แพทย์ทั่วโลกบอกฉันว่าโรคนี้ไม่สามารถรักษา ได้………….. 11

เย่เฉินพูดอย่างจริงจังว่า “เรื่องนี้ฉันยังไม่สะดวกที่จะเปิดเผย กับเธอ แต่เธอไม่ต้องกังวล ในเมื่อฉันพูดแล้ว ก็จะทำตามสัญญา อย่างแน่นอน!”

ในมือเย่เฉินมียาศักดิ์สิทธิ์อยู่

ยาศักดิ์สิทธิ์ที่เขากลั่นเป็นครั้งแรก สามารถรักษาโรคอัมพาต ขาระดับสูงได้ ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรักษาโรคนี้ใน ทางการแพทย์ได้

หากเอาให้กู้เย็นจงกินสักหนึ่งเม็ด มีความเป็นไปได้สูงที่มะเร็ง ตับอ่อนของเขาจะหายขาดได้
สมมุติ ถ่ายาศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่สามารถรักษาได้ เขาก็ยังมี ยาอายุวัฒนะให้ใช้อยู่

ตอนนั้นเขากลั่นยาอายุวัฒนะมาชุดหนึ่ง เขากินไปสองสาม เม็ด และให้คนอื่นอีกไม่กี่เม็ด ตอนนี้ยังเหลืออีกมาก ยานี้แทบจะ ทำให้ต้นไม้ที่ตายแล้วฟื้นคืนชีพได้ แล้วทำให้ชีวิตคนกำลังจะ ตายเกิดใหม่ได้ มันจะรักษากู้เย็นจงได้อย่างแน่นอน

สมมุติอีกว่า แม้แต่ยาอายุวัฒนะก็รักษาไม่หาย ก็ไม่เป็นไร เขายังมีปราณทิพย์

ปราณทิพย์เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์ และยิ่งใหญ่ที่สุดในทุกสิ่ง ในโลก ในโลกนี้ยังไม่มีโรคที่ ใช้ปราณทิพย์รักษาไม่หาย

จะว่ายังไงก็เถอะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เย่เฉินจะปล่อยให้เย็น

จงตายแบบนี้ไม่ได้

เพราะเขาไม่ใช่แค่เพื่อนของพ่อผู้ล่วงลับของเขา ผู้อาวุโสของ เขา แต่ยังเป็นผู้มีพระคุณที่เขาควรจะขอบคุณด้วย

แต่ว่า เย่เฉินไม่ได้คิดที่จะให้ยาแก่ชิวโดยตรง เนื่องจากยา ที่เขากลั่น ในตอนแรกเคยเกิดปัญหา และถูกโคบายา ชิอิจิโร่ จากบริษัทผลิตยาโคบายาจําไว้เสมอ

อย่างน้อยซือเทียนฉีก็เป็นปรมาจารย์ด้านจีนศึกษาและปู่ ดัง นั้นไม่ต้องกังวลเรื่องความสบายใจ แต่ชิว เป็นผู้หญิงธรรมดา ยาแบบนี้ ห้ามให้เธอพกติดตัวไว้เด็ดขาด อีกไม่กี่วันเขาเอาไป ให้กู้เย้นจงด้วยตัวเองจะปลอดภัยกว่า
ณ ตอนนี้ กู้ซิวอี้ยังคงสงสัยในคำพูดของเยเงินเล็กน้อย

เนื่องจากตั้งแต่พ่อของเธอล้มป่วยจนถึงตอนนี้ เธอได้ศึกษา เอกสารและหนังสือที่เกี่ยวข้องมามากแล้ว และรู้ว่าโรคนี้มันเลว ร้ายมาก และในโลกนี้ ยังไม่มียาพิเศษที่สามารถรักษาโรคนี้ได้

แต่ว่า เย่เฉินพูดอย่างจริงจังมาก จนทำให้เธอเกิดความคาด หวังอยู่ในใจเล็กน้อย

ยิ่งกว่านั้น เธอเชื่อว่า แม้ว่าเธ่เฉินจะไม่สามารถรักษาพ่อของ เธอได้ แต่เขายินดีที่จะไปเจอพ่อของเธอที่เย็นจิง พ่อจะมีความ สุขมากแน่นอนที่ได้พบเขา

หากป่วยหนัก และไม่มีวิธีรักษา การทำให้ผู้ป่วยมีความสุขได้ มันคือการปลอบใจที่ดีที่สุด!

ดังนั้น เธอจึงถามแบบลองเชิงว่า “พี่เเฉิน อีกไม่กี่วันที่จะไป

เจอพ่อของฉันด้วยตัวเองจริงๆ ใช่ไหม?”

เย่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแน่น แน่นอน!”