บทที่ 1256

พูดจบ เขาหันไปมองอิโตะนานาโกะที่มีสีหน้าตกตะลึง แล้ว ยิ้มพูดว่า “คุณนานาโกะ ข้อกระดูกและเส้นลมปราณของคุณดี มากจริง ๆ จากมุมมองของศิลปะการต่อสู้แบบจีนดั้งเดิมของเรา เส้นลมปราณเงินและเส้นลมปราณของคุณเปิดเกือบครึ่งแล้ว หากเส้นลมปราณเริ่มและเส้นลมปราณตูเปิดอย่างเต็มที่ งั้นคุณ จะมีโอกาสที่จะกลายเป็นลูกศิษย์พลังใน

“เส้นลมปราณเริ่มและเส้นลมปราณ?!!”อิโตะนานาโกะถาม ด้วยความประหลาดใจ “มันคือเส้นลมปราณเริ่มและเส้น ลมปราณที่พูดถึงกันในศิลปะการต่อสู้แบบจีนใช่ไหม? อีก อย่างลูกศิษย์พลังในคืออะไร?!”

เย่เฉินพูดอย่างเคร่งขรึม “ศิลปะการต่อสู้นั้นมีพื้นฐานมาจาก ศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิม เช่นเดียวกับเส้นลมปราณเงินและเส้น ลมปราณที่พูดถึงกันในนั้น แนวคิดนี้ ไม่ได้เสนอโดยผู้เขียน ศิลปะการต่อสู้ แต่เสนอมาจากบรรพบุรุษของยาจีนโบราณเมื่อ หลายพันปีที่แล้ว…”

“ส่วนลูกศิษย์พลังในที่คุณถาม พูดแบบนี้แล้วกัน วิธีการฝึก ตอนนี้ของคุณ แม้คุณจะฝึกฝนอีกสี่สิบห้าสิบปี เมื่อคุณอายุเท่า ท่านยามาโมโตะคนนี้ คุณก็ยังไม่ได้เข้าสู่ศิลปะการต่อสู้จริงๆ เพียงเปิดเส้นลมปราณเริ่นและเส้นลมปราณตู ด้วยความช่วย เหลือจากปรมาจารย์ของผู้ยอดฝีมือพลังในมาสอนเทคนิคกำลังภายใน ถึงจะสามารถเป็นลูกศิษย์พลังในไต้

อิโตะนานาโกะถามอีกครั้ง “แล้ว……ลูกศิษย์พลังใน แข็งแกร่งหรือไหม?”

ยามาโมโตะพูดเยาะเย้ยว่า “อิโตะนานาโกะ อย่าไปฟังหมอน พูดเรื่อยเปื่อย พลังและพลังในที่ว่านั้น เป็นเพียงวิธีการหลอก ลวงผู้คนในศิลปะการต่อสู้แบบจีนโบราณเท่านั้นเอง เธอจำได้ ไหม เมื่อก่อนฉันเคยให้เธอดูชายหญิงชราจีนที่บอกตัวเองว่าเป็น ปรมาจารย์ไทเก็ก?”

อิโตะ นานาโกะ “จำได้….……

ยามาโมโตะ คาซึกิหัวเราะแล้วพูดว่า “หญิงชราบางคนสวม ชุดไทเก็กสีขาว แค่สะบัดมือก็สามารถล้มชายร่างใหญ่หลายสิบ คนได้ ที่ยิ่งกว่านั้นคือ พวกเขาให้คนสิบกว่ายี่สิบกว่าคนเข้าแถว กัน หญิงชราคนหนึ่งต่อยออกไปเบาๆ ก็สามารถล้มคนทั้งแถว จนล้มลงกับพื้นได้ มันดูมหัศจรรย์มาก แต่จริงๆ แล้วมันเป็นแค่ ฉากที่นักแสดงทุกคนจัดขึ้นมาเท่านั้นเอง!

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ปฏิเสธไม่ได้ว่า มีคนจำนวนมากที่ใช้นาม ของลูกศิษย์พลังในไปโกหกและหลอกลวง แต่นี่เป็นเพียง พฤติกรรมส่วนตัวของคนหลอกลวงบางคน คุณไม่สามารถ ปฏิเสธการมีอยู่ของสิ่งนี้ เพียงเพราะมีคนอาศัยการหลอกลวงนี้

“จริงสิ ช่วงก่อนๆฉันได้พบกับผู้ชายสองสามคนในจินหลิงซึ่ง เป็นที่รู้จักในนามปรมาจารย์คาราเต้ของญี่ปุ่น พวกเขาเป็นบอดี้ การ์ดของคนใหญ่คนโต พวกเขาคุยโอ้อวดตัวเอง ราวกับว่าโลกนี้อยู่ยงคงกระพัน แต่ท้ายที่สุด คนพวกนั้นถูกเพื่อนฉันเอาไปเป็น อาหารหมาหมดแล้ว หรือเป็นเพราะว่าคนพวกนี้มันอ่อนแอ ฉันก็ จะปฏิเสธคาราเต้ญี่ปุ่นของพวกคุณ?”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดไม่ออกทันที เขาไม่รู้ว่าเรื่องที่เย่เฉินพูด นั้น เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า

โคบายา ชิจิโร่ที่อยู่ข้างๆ สีหน้ากลับดูหวาดกลัวมาก

เขารู้ว่าปรมาจารย์คาราเต้ญี่ปุ่น ที่เยเฉินพูดมาคือใครบ้าง

พี่ชายของเขา โคบายาชิอิจิโร มีทีมบอดี้การ์ดอยู่เสมอ ซึ่งทุก คนล้วนเป็นปรมาจารย์คาราเต้ของญี่ปุ่น

แต่ชะตากรรมที่ตามมาของพวกเขา เขารู้อยู่แล้ว

ยามาโมโตะ คาซึกิ ไม่รู้เรื่องนี้ เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “ไอ้หนู ไทเก็กและกำลังภายในของพวกคุณ กล้ามาเทียบกับคาราเต้ ญี่ปุ่นของฉันเหรอ? บอกให้นะ คาราเต้ เป็นเทคนิคการต่อสู้ที่ ทรงพลังที่สุดในโลก ไม่มีอะไรมาเทียบได้ มันแข็งแกร่งกว่า ทักษะเวทมนตร์ไทเก็กที่หานักแสดงมาเล่นมากๆ!”

เย่เฉินยิ้มพูดว่า “คุณยามาโมโตะ ฉันไม่เก่ง ได้เรียนรู้ไทเก็ก และกำลังภายในมาบ้าง ถ้าคุณไม่เชื่อ กล้ายืนตรงนี้ แล้วยื่นสอง มือมารับมือเดียวของฉันได้รึเปล่า?”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ทำไมฉันไม่กล้าล่ะ? แต่ ถ้าฉันป้องกันได้ ฉันจะให้คุณคุกเข่าลงแล้วบอกว่ากังฟูจีนมัน

เป็นขยะ และคุณก็เป็นขี้โรคแห่งเอเชีย!”