บทที่1183

หม่าจงเหลียงถือว่าเชว์ซิงหลงเป็นตัวเรียกเงินของเขามาโดย ตลอด ค่าคุ้มครองรายปีที่จ่ายโดยเขาเพียงคนเดียวนั้นก็มากถึง เจ็ดแปดล้านแล้ว หักลบส่วนที่ต้องมอบให้ท่านทั้งห้าแล้ว หม่าจง เหลียงยังมีเงินเก็บเข้ากระเป๋าตัวเองทั้งสองถึงสามล้าน

ดังนั้น ทันทีที่ได้ยินว่าเชว์ซิงหลงจะฆ่าใครสักคน เขาก็ตอบ ตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว: “ได้ครับ รอสักครู่นะครับ ผมจะพาคนไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยครับ!”

หลังจากที่เซว์ชิงหลงกล่าวขอบคุณเขาอย่างซาบซึ้งแล้ว เขาก็ วางสายและมองเเฉินอย่างเย้ยหยัน “ไอ้หนู อย่ามาโทษฉันที่ ไม่ให้โอกาสนายมีชีวิตรอดก็แล้วกัน ฉันบอกให้นายคุกเข่าลง ตั้งแต่แรกแล้ว แต่นายไม่ยอมหวงแหน โอกาสไว้เอง และถึง แม้ว่านายจะคุกเข่าลงตอนนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว”

เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้มว่า “เมื่อคุณโทรหาใครเหรอ? พี่ เสี่ยวหม่าคือใครอ่ะ? เขาคือโจวเหวินฟะจากภาพยนตร์เรื่อง “โหด เลว ดี” หรือเปล่า?

“อย่าบ้าไปหน่อยเลย!” เชว์ซิงหลงกล่าวอย่างเย็นชา “พี่ เสี่ยวหม่าก็คือหม่าจงเหลียงเขาเป็นลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่ เทนโนของท่านหงห้า

เมื่อซุนหงเหว่ยได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว เขาก็รีบพูดขึ้นอย่าง กระตือรือร้นว่า: “เย่เฉิน วันนี้ฉันต้องขอโทษจริงๆ! นายรีบพารับหวั่นออกไปจากนี้เถอะ หม่าจงเหลียงและเชว์ซิงหลงมีความ สัมพันธ์ที่ดีมากจริงๆ และเขาเป็นพวกอันธพาลและมักจะปฏิบัติ ต่อผู้อื่นอย่างโหดเหี้ยม ฉันไม่ต้องการให้นายและซูหนได้รับ บาดเจ็บเพราะฉัน…

เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า: “หงเหว่ย นายไม่จำเป็นต้องขอโทษ ผมสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้หรอก แต่ผมรู้สึกเกรงใจนายเล็ก น้อย นายอย่าโทษผมที่หาแม่เลี้ยงให้กับนายเลยนะ”

“เอ่อ…” ซุนหงเหว่ยพูดไม่ออก

ซุนหงเหว่ยคิดเสมอว่าเย่เฉินก็แค่ล้อเล่นกับพวกเขาเท่านั้น เขาไม่ได้จริงจังกับมันเลย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธ่เฉินจะจริงจัง กับสิ่งที่เขาพูดจริงๆ!

นี่…นี่มันหมายความว่าไงเนี่ย?

ในเวลานี้เย่เฉินมองไปที่เซว์ชิงหลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณบอกว่ามีโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนแต่ทำไมคุณถึงเรียกมาแค่คน เดียวล่ะ มาแค่คนเดียวมันก็หมดสนุกน่ะสิ! หรือมิฉะนั้น คุณเรียก อีกสามคนที่เหลือมาด้วยสิ! อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นวันแต่งงาน ของลูกสาวคุณเชียวนะ ยิ่งมีคนมาร่วมงานเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

“แกไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตาใช่ไหม!” เซว์ซิงหลงกัดฟัน และดุด่าว่า: “ได้ ฉันจะปล่อยให้นายคลั่งไคล้ไปก่อน และเดี่ยว นายก็จะได้รู้ว่าข้อแลกเปลี่ยนของความบ้าคลั่งนั้นคืออะไร!

เย่เฉินส่ายหัวและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ไอ้แก่และยัยแก่ผู้ชั่ว ร้ายเอ๊ย พวกคุณอายุเกือบ 60 ปีแล้ว ทำไมพวกคุณถึงยังอารมณ์ร้อนนัก? พวกคุณเห็นไหมว่าผมยังเด็กมาก แต่ผมไม่เคย อาละวาดเลย และผมก็พูดจาอย่างใจเย็นเสมอ”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ เย่เฉินก็ถอนหายใจและพูดว่า “งั้นผมขอเรียก คนมาเชียร์คุณมากกว่านี้ดีกว่า

เชว์ซิงหลงพูดด้วยความเยาะเย้ยว่า “ไอ้หนู นายกล้าฉันเห รอ ถ้านายแน่จริงก็ไปเรียกคนมาสิ เราทั้งสองฝ่ายจะได้แข่งขัน กันอย่างเห็นเลือดเห็นเนื้อจริง!

เยเฉันพยักหน้าเห็นด้วย เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และ

ส่งข้อความ WeChat ไปให้หงห้า

“นายรีบพาลูกน้องโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนของนายมาที่ฮิลตัน หน่อยสิ ยกเว้นหม่าจงเหลียงนะ ฉันจะเชิญพวกนายดื่มไวน์งาน แต่งนะ”

หงห้าตกใจมาก เขาตอบข้อความ WeChat ว่า “อาจารย์เ

คุณ…คุณจะแต่งงานครั้งที่สองเหรอครับ?” “เหลวไหลน่ะ” เย่เฉินตะคอกใส่เขาว่า : “ไม่ใช่งานแต่งของ

ฉัน แต่เป็นของคนอื่น นายรีบพาพวกเขามาที่นี่ก็พอ”

“โอเค ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!

เย่เฉินกล่าวเพิ่มว่า: “พาพี่น้องมาให้กำลังใจเขาเยอะหน่อยนะ”

“ได้เลยครับอาจารย์เย่!”
ต่อมาเย่เงินก็ส่ง WeChat ไปให้เฉินจื้อข่าย โดยบอกให้เขา มาดูละครเป็นเพื่อนเขาที่โรงแรมฮิลตันหน่อย

ตั้งแต่เฉินจือข่ายกลับมาจากภูเขาฉางใบนั้น เขาก็ปฏิบัติต่อ เย่เฉินราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้า เมื่อได้ยินเสียงเรียกของคุณชาย เขาก็ตอบโดยไม่มีการลังเลใดๆว่า “ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยครับ คุณชาย!”

ไม่กี่นาทีต่อมา ก็มีรถยนต์สีต่างๆ เจ็ดแปดคันขับเข้ามาจอด ตรงหน้าประตูฮิลตัน โดยมี Volkswagen Phaetonนำหน้า

มีชายวัยกลางคนหน้ายักษ์ผู้หนึ่งก้าวลงมาจากรถยนต์ Volkswagen Phaetonคันนั้น

เมื่อเชว์ชิงหลงมองเห็นชายผู้นี้ เขาก็หันไปพูดกับเย่เฉินด้วย ความเยาะเย้ยว่า “ไอ้หนู พี่หม่ามาแล้ว วันนี้นายไม่รอดแน่

เยเฉันไม่เคยเห็นหมาจงเหลียงมาก่อน แต่เมื่อเขาเห็นรถเก๋ง Volkswagen Phaetonคันนี้ ก็มีภาพในอดีตปรากฏขึ้นในหัว สมองของเขาในทันที

สมัยนั้นเขาและชายหนุ่มเลี้ยงหมิงโตมากับสถานเลี้ยงเด็ก กําพร้าด้วยกัน และเพื่อปิดบังความพ่ายแพ้จากการแข่งรถ คาด ว่าเขาน่าจะขับรถเบนซ์ของตัวเองไปชน ใส่รถ Volkswagen Phaetonคันหนึ่ง และถ้าเขาเดาไม่ผิดคนคนก็คือหม่าจงเหลียง

มุมปากของเธ่เฉินขยับขึ้นเล็กน้อย และคิดในใจว่าเรื่องนี้ กําลังน่าสนุกขึ้นเรื่อยๆแล้ว