บทที่ 1107

ลึกลงไปในหัวใจของ ขงเต๋อหลงในตอนนี้ เขาได้เสียใจไปแล้ว

ตัวเขาเองไม่ควรจะเปรียบเทียบว่าของขวัญของเยเฉินนั้นแพง กว่าคนอื่น

ภายใต้การประชันนี้ ไม่คาดว่าจะต้องโชว์กลืนทับทิมของตัว

เอง จะเสียเปล่าทั้งขึ้นทั้งล่องจริง ๆ

แต่มีเงินจือข่ายอยู่ที่นี้ เขาก็ไม่กล้าผิดคำพูด ทำได้เพียงแค่ กัดฟันแล้วพูดว่า : “ผมขงเต๋อหลงเต็มใจเดิมพันเสมอ!

เขามองไปที่ซ่งหวั่นถึงและพูดด้วยสีหน้าหดหูอย่างยิ่ง “คุณ

หวั่นถึงขอยืมสร้อยคอทับทิมที่ฉันให้คุณมาใช้หน่อยได้ไหม

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น สีหน้าของซึ่งหวั่นถึงมองอย่างสุดจะทน ยืมไปใช้หมายความว่าอย่างไร คุณใช้เสร็จแล้วจะเอากลับมา

ให้ผมอีกเหรอ

หลอนรู้สึกไม่สบายใจ ก่อนจะรีบส่งของขวัญให้เขา พูดด้วย ความตั้งใจ : “คุณชายขง ของขวัญมอบให้คุณ กรุณานำกลับ ไปด้วย”

ขงเต๋อหลงเองก็ตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไป เขาอยากจีนกลืน สร้อยคอเส้นนี้ลงไปต่อหน้าผู้คนเหล่านี้ สามารถดึงมันออกกลับมาได้ หลังจากนั้นก็เอาไปล้างทำความสะอาดคืนให้ซึ่งหวั่นถึง?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของเขาดูแย่ลง แต่เขาทำได้เพียงแค่ พูดด้วยน้ำเสียงแข็งๆว่า “ขอโทษนะหวั่นถึง ฉันจะหาของขวัญ ราคาแพงกว่า ให้เธอในวันอื่น โปรดยกโทษให้ฉันด้วย”

ซ่งหวั่นถึงรีบโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็นหรอกคุณชายขง

ขอบคุณสำหรับความกรุณาแต่ว่าคราวหน้าไม่ต้องส่งมาแล้ว”

ขงเต๋อหลงรู้ว่าเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้และการแสดงออก ของเขาก็ดูเศร้ามาก

ในตอนนั้นเอง เยเฉันก็ยิ้มอย่างไม่ทุกข์ร้อนแล้วเอ่ยเร่งรัด “คุณชายขง ทุกคนรอคุณแสดงจนทานอาหารเสร็จหมดแล้ว คุณ ก็อย่ามัวยืดยาดอยู่เลย

ขงเต๋อหลงสีหน้าทะมึน ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองสร้อยทับทิมเม็ด

ใหญ่นั้นด้วยความตึงเครียดในใจ

การจะกลืนของสิ่งนี้น่าจะยากลำบากมาก ถ้าสามารถกิน น้ำมันได้บ้างล่ะก็คงจะดีหน่อย

ดังนั้นเขาจึงเปิดปากพูดกับคุณท่านซึ่งว่า “คุณท่านซ่ง รบกวน บอกให้พ่อครัวเอาน้ำมันมะกอกมาให้ผมด้วย

คุณท่านซึ่งพยักหน้าเบา ๆ ออกคำสั่งกับพ่อบ้านลุง ไป หลังครัว หยิบน้ำมันมะกอกมาให้คุณชายขงขวดนึง”

ไม่นานลุงก็ถือน้ำมันมะกอกที่ยังไม่เปิดขวดหนึ่งเดินเข้ามา อย่างรวดเร็ว ก่อนมอบให้คุณชายสามแห่งตระกูลขงด้วยความเคารพ

เย่เฉินยิ้มจาง ๆ แล้วเอ่ย “ดูเหมือนว่าคุณชายขงจะเชี่ยวชาญ มากเลยนะเนี่ย!รู้ว่าการดื่มน้ำมันเข้าไปสักหน่อย จะสามารถล่อ ลื่นหลอดอาหารและลำไส้ของคุณได้ แบบนี้สร้อยคอทับทิม 20 ล้านดอลลาร์ของคุณจะเข้าและออกได้สะดวกยิ่งขึ้น

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของ เยเฉิน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะ หัวเราะ

ขงเต๋อหลงได้ยินคำพูดนั้น สีหน้าก็พลันเปลี่ยนไปอย่างไม่ได้ เย่เฉินคนนี้ไม่รู้จริง ๆ ว่าดีหรือร้าย ไม่นึกว่าจะหาเหาใส่หัว แบบนี้ หลังจากเรื่องมันผ่านไป ตนจะต้องเอาเรื่องเขาแน่นอน

ในตอนนั้นเองเฉินจือข่ายก็เอ่ยเตือนอย่างรำคาญ “คุณชาย ขง ผมเริ่มจะรอไม่ไหวแล้วนะ ถ้าคุณยังไม่กินมันลงไปอีก งั้นผม ก็จะส่งวิดิโอในกลุ่มของเล่นจิงแล้วนะ”

ขงเต๋อหลงเมื่อได้ยินคำนี้ก็รีบพูดขึ้นทันที “ผู้จัดก จัดการทั่วไปเฉิ นอย่าเพิ่งรีบร้อน ผมกินเอง!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ใช้ฟันเปิดขวดน้ำมันมะกอก หายใจเข้า ลึกๆ ก่อนจะดื่มไวน์ไปถึงครึ่งขวด

เวลาต่อมา เขาเทน้ำมันลงบนฝ่ามือของเขาอีกครั้ง ล้างสร้อย คอจนมันเงา จากนั้นก็หลับตาลงและนำสร้อยเข้าไปในปาก

ทุกคนจ้องมองมาที่เขาอย่างตั้งใจ บางคนก็ยกโทรศัพท์ขึ้น มาถ่ายทุกขั้นตอนที่เขากลืนกินสร้อย
เห็นเพียงท่าทางเจ็บปวดเหลือทนของเขา แต่ก็ยังกลืนคอไป อย่างสิ้นหวัง เมื่อรู้สึกค่อนข้างกลืนยาก เขาก็จะเทน้ำมันมะกอก ที่เหลืออยู่ครึ่งขวดเข้าปากไปอีก

จากนั้น ด้วยคุณสมบัติการหล่อลื่นและการผสานของน้ำมัน มะกอก ในที่สุดสร้อยคอเส้นนี้ก็ถูกเขากลืนลงท้องไป

เยเฉันเป็นคนแรกที่ปรบมือและพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณชายธงมี ความสามารถอย่างที่คิด ผมรู้สึกชื่นชมสุด ๆ เลยครับ”

ความอดทนของ ขงเต๋อหลงลดลง เขารีบลุกขึ้นก่อนจะพูด ขึ้น “คุณปู่ซ่ง ไม่ทราบว่าห้องน้ำอยู่ที่ไหน