บทที่ 1082

แต่ว่า เธอกลับใช้ หานควนที่ความหมายไม่กระโตกกระตาก ทั้งยังลึกซึ้ง กระทั่งลึกล้ำยาวนาน

เวลานี้ แม้แต่เย่เฉินก็ยังรู้สึกว่าหานเหม่ยงนั้นเจ๋งมาก

แต่ทุกอย่างนี้เป็นเพียงแค่ความคิดภายในใจของตัวเยเฉิน เอง เขาไม่ได้เอ่ยสิ่งเหล่านี้ให้พอลฟัง

แต่เขาเดาว่า พอลที่เป็นคนฉลาดขนาดนี้ก็น่าจะรู้เหมือนกัน ว่าชื่อจีนของเขานั้นแฝงไปด้วยความหมายลึกล้ำอะไรไว้

ส่วนทางนี้ หลังจากเว่ยเลี่ยงลงนามเสร็จก็ถามเขาอย่าง นบนอบ “อาจารย์เย่ครับ ตอนนี้บริษัทผลิตยาเว่ยชื่อต้องเปลี่ยน ชื่อแล้วใช่ไหมครับ”

เขาคิดว่าบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อตอนนี้ มีเย่เฉินเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แล้ว หากเรียกบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อต่อไปดูเหมือนจะไม่ค่อย เหมาะนัก

เย่เฉินเองก็รู้สึกว่าบริษัทที่ตัวเองคุมอยู่ใช้ชื่อว่าบริษัทผลิตยา เว่ยชื่อ (บริษัทผลิตยาตระกูลเว่ย) ก็ออกจะแปลกอยู่จริง ๆ

ดังนั้นเขาจึงขบคิดชั่วขณะ แล้วเอ่ยว่า “งั้นผมเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนแล้วกัน”

เย่เฉันคิดว่า ตนเองสามารถครองคัมภีร์วิชาแพทย์ที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้มากมายขนาดนี้ได้ ล้วนเป็นคุณงามความดี ของตำราเก้าเสวียนเทียน ดังนั้นจึงตั้งชื่อเป็นบริษัทผลิตยาเก้า เสวียนไปตรง ๆ เลย นับว่าเป็นการแสดงความเคารพต่อตำรา เก้าเสวียนเทียนของตนเองด้วย

แม้เว่ยเลี่ยงจะไม่รู้ว่าเก้าเสวียนสองอักษรนี้แสดงถึงอะไรกัน แน่ แต่ในเมื่ออาจารย์เย่เอ่ยออกมาแล้ว เขาย่อมไม่มีความเห็น อันใดอีก ด้วยเหตุนี้จึงกล่าวโดยทันที “อาจารย์เย่ งั้นวันนี้ผมจะ ไปส่งคำแถลง แล้วจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของบริษัท ผลิตยาเก้าเสวียนนะครับ”

เย่เฉินพยักหน้า เอ่ย “ก่อนหน้านี้คุณบอกผมว่ายารักษาโรค กระเพาะของบริษัทผลิตยาโคบายา สร้างแรงกดดันให้กับคุณ มากใช่ไหม”

“ใช่ครับ!” เว่ยเลี่ยงเอ่ยพลางทอดถอนใจ “ตอนนี้บริษัทผลิต ยาโคบายาขายดีไปทั่วทวีปเอเชีย สร้างแรงกดดันให้เรามาก เลยครับ”

เยเฉินเอ่ยกับเว่ยเลี่ยง “บริษัทผลิตยาโคบายาน่ะไม่เท่าไร หรอก ผมจะให้ตำรับยารักษาโรคกระเพาะให้คุณแขนงหนึ่ง หลัง คุณผลิตมันออกมาแล้ว ก็ตั้งชื่อมันว่ายากระเพาะเก้าเสวียนคุณ ผกกระดาษกับปากกามาไหม ผมจะเขียนตำรับยาให้ หลังคุณ กลับไปก็เร่งผลิตยาตำรับนี้ส่งเข้าสู่ตลาดเลย

เว่ยเลี่ยงยินดีมากนัก นึกไม่ถึงว่าเธ่เฉินจะร่างกำหนดตำรับยา ด้วยตนเอง เขารีบหยิบกระดาษและปากกาออกมาส่งให้เย่เฉิน
เย่เฉันคิดชั่วครู่ เลือกตำรับยาลูกกลอนที่มีชื่อว่า “ยาลูกกลอน รักษากระเพาะ” จากในตำราเก้าเสวียนเทียนออกมา

เหตุที่เลือกยาตำรับนี้ ก็เพราะตัวยาในตำรับยานี้เทียบแล้ว

ค่อนข้างหาง่ายกว่า แม้จะเป็นเพียงตำรับยาชั้นต้นสุดในประเภทรักษากระเพาะ

ของตำราเก้าเสวียนเทียน แต่ว่ายาตัวนี้ก็นับว่าให้ประสิทธิผลอัน ยอดเยี่ยมต่อคนธรรมดาได้แล้ว

ขอเพียงเว่ยเลี่ยงผลิตยารักษากระเพาะออกมาได้ การกดข่ม

บริษัทผลิตยาโคบายาลงไปก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอน

ด้วยเหตุนี้เขาจึงเขียนตำรับยาและสัดส่วนยาลงไป ส่งให้เวีย เลี่ยง

หลังเว่ยเลี่ยงรับบันทึกมา ได้อ่านตำรับยาที่เขียนเอาไว้ ก็อด

ประหลาดใจไม่ได้

เว่ยเลี่ยงเคยศึกษายาแผนจีนมาบ้าง อีกทั้งเคยลองขุดคุ้ย ตำรับจีนโบราณ ดังนั้นกี่มากน้อยเขาก็พอเข้าใจตำรับยาอยู่ บ้าง

แต่เมื่ออ่านตำรับยานี้ของเยเฉินแล้ว ดูเหมือนว่ามีตัวยา มากมายที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับโรคกระเพาะเลย จึงรู้สึกเป็นกังวล อยู่บ้าง

ตำรับยาที่เเฉินยกออกมาเป็นตำรับยาในตำราเก้าเสวียน เทียน ตำราเก้าเสวียนเทียนเดิมทีก็เป็นตำราชั้นเทพชิ้นหนึ่งตำรับยาที่ถูกบันทึกลงตำรานี้ได้ย่อมประสิทธิผลชั้นยอด หากคน ทั่วไปอ่านเข้าใจได้ก็แปลกแล้ว

แต่แม้เว่ยเลี่ยงจะมองตำรับยานี้ไม่ออกว่าที่แท้แล้วยอดเยี่ยม ที่ตรงไหน แต่เขาไม่กล้ามีความสงสัยในตัวของเย่เฉินแม้แต่ น้อย

เว่ยเลี่ยงเก็บตำรับยาอย่างดีดุจสิ่งล้ำค่า เตรียมกลับไป จัดการเรื่องการผลิตก่อน ทดลองผลของยาว่าเป็นอย่างไรกันแน่

พอเขากับพอลจัดการเรื่องสัญญากันเสร็จเรียบร้อย ก็เดิน ทางออกจากบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อหรือก็คือ บริษัทผลิตยาเก้า เสวียน ในยามนี้

พอลเปี่ยมไปด้วยความเคารพนบนอบต่อท่านเทพเยู่ข้างกาย เขา เขารู้สึกว่าเย่เฉินคนนี้ช่างลึกล้ำยากคาดเดามากจริง ๆ

แค่หยิบ ๆ ตำรับยาหนึ่งออกมา คนอื่นก็ยินดีมอบทั้งบริษัทให้ แก่เขาแล้ว

ขอถามหน่อย บนโลกนี้ยังมีใครมีความสามารถเช่นนี้อีกหรือ

มิน่าเล่า เหล่าคนมีหน้ามีตาในจินหลิงจึงล้วนแต่เรียกเขาว่า อาจารย์

อีกทั้ง ยามพวกเขาเอ่ยถึงอาจารย์เยขึ้นมา ก็จะเอ่ยคำวิจารณ์ เขากันว่า เทพมังกรตัวจริงแห่งโลกมนุษย์