บทที่ 1070

“ในเมื่อตอนนี้แม่เยาะเย้ยกลับไป ผมคิดว่ามันก็เป็นแค่การ ใช้สิ่งที่พวกเขาเคยทํากับเรา มาทำใส่พวกเขากลับไปเท่านั้นเอง จะว่าไปแล้ว ก็เป็นเพราะพวกเขาหาเรื่องใส่ตัวทั้งนั้น

เซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เชียวก็ถูกหม่าหลันเยาะเย้ย จนแทบ โมโหตาย แต่ก็สู้อะไรกลับไปไม่ได้ ทั้งสองคนก็โมโหหน หลังเดินกลับไป

เซียวฉางเฉียนก็เดินไปด่าไปว่า “อีหม่าหลันนี่มันมควรตาย จากนี้ถ้าผมมีโอกาส ผมจะเล่นมันให้ตายเลย! ”

นายหญิงใหญ่ก็พูดอย่างหัวเสียว่า “อย่าเพิ่งพูดเรื่องมันเลย

พรุ่งนี้รีบพาเฉียนหงเล่นไปเอาลูกมารหัวขนในท้องออกไปเสีย นี่

มันเป็นความอัปยศของตระกูลเซียวในรอบ100ปีเชียวนะ! ”

เซียวฉางเฉียนก็มีสีหน้ารังเกียจ แล้วกัดฟันพูดว่า “แม่วางใจ เถอะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาเธอไปเอง! ”

พอกลับมาที่บ้าน เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวยก็เพิ่งตื่น ตอนนี้ กำลังอยู่ในห้องรับแขก กำลังรอเฉียนหงเล่นทำกับข้าว

ครั้งก่อน เฉียนหงเย่นซื้อเครื่องทำกาแฟมา แล้วเงินเหลือ วัน นี้ก็เลยจะกระชับความสัมพันธ์ในครอบครัวเสียหน่อย ดังนั้น วัน นี้ก็เลยซื้อหอยเป๋าฮือสดมามากมาย เตรียมจะจัดงานเลี้ยงหอย เป๋าฮือให้คนในบ้าน
แค่วัตถุดิบอย่างหอยเป๋าฮือ ก็จ่ายไปหลายพันหยวนแล้ว สำหรับเฉียนหงเย่นแล้ว ถือว่าควักเลือดควักเนื้ออยู่เหมือนกัน

พอนายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าเฉียนหงเล่นซื้อหอยเป๋าฮือมา แวบแรกก็ดีใจ เที่ยงวันนี้จะได้มีของดีกินแล้ว

แต่จากนั้น นายหญิงเซียวก็นึกรายละเอียดขึ้นมาได้ ก็เลยถาม

เฉียนหงเล่นไปว่า “เอาเงินที่ไหนมาซื้อหอยเป๋าฮือพวกนี้? ”

เซียวหงเล่นก็โกหกไปว่า “ก่อนหน้านี้มีเพื่อนเล่นไพ่มาได้ แล้ว ให้ยืมเงินมา ยังไม่ได้คืนมา ช่วงนี้ขัดสนไม่ใช่หรือ? หนูก็เลยไป เอาเงินคืนมา”

นายหญิงใหญ่เชียวก็พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดเสียงขรึมว่า “เอา เงินที่เหลือทั้งหมด โอนมาทีวีแชทของฉัน ต่อไปนี้เงินทั้งหมดของ บ้าน แม่จะเป็นคนดูแล รวมทั้งเงินที่ประธานลงทุนกับบริษัท เขียวชื่อด้วย ฉันจะเป็นคนจัดการเอง ถ้าใครกล้าแอบเก็บเงินไว้ เอง ก็ขอเชิญออกไปจากบ้านหลังนี้

เฉียนหงเล่นก็รีบยิ้มตาม แล้วพูดว่า “แม่วางใจเถอะค่ะ เดี๋ยว หนูจะโอนเงินทั้งหมดที่เหลือให้เลย จะไม่เหลือไว้เลยค่ะ!

นายหญิงใหญ่เซียวก็มองไปทางเชียวฉางเฉียน แล้วพูดเสียง ขรึมว่า “ฉางเฉียน ก่อนหน้านี้แกเก็บเงินไว้สิบกว่าล้าน ให้ตายก็ ไม่ยอมให้ฉัน สุดท้ายเงินนั้นก็หายลับไป ดังนั้นแต่นี้ไป ถ้าแก กล้าแอบเก็บเงินไว้อีกล่ะก็ ก็อย่ามาโทษว่าแม่ใจร้ายแล้วกัน ได้ยินไหม? ”

เซียวฉางเฉียนก็พยักหน้า แล้วก็ยกมือคำนับพูดว่า “ผมทราบแล้วครับแม่ วางใจเถอะ ต่อไปนี้ผมไม่กล้าซ่อนเงินแล้ว

นายหญิงใหญ่เซียวก็พยักหน้าอย่างพอใจ ดูเหมือนว่า สถานการณ์คับขันของตระกูลเซียว จะช่วยทําให้การปกครอง ดูแลตระกูลให้มั่นคงมากขึ้น

ไม่นาน เฉียนหงเช่นก็ยกหอยเป๋าฮือรูปแบบต่างๆ ออกมา

เสิร์ฟบนโต๊ะ

งานเลี้ยงหอยเป๋าฮือ ก็จะมีหอยเป๋าฮือทุกเมนู เป่าอ้อสด งวุ้นเส้น เป๋าฮือน้ำแดง ซาซิมิเป๋าฮือ ซุปเป๋าซื้อ เนื่องจากซื้อวัตถุดิบมาดี ดังนั้นรสชาติของทุกเมนูก็เลยอร่อย แต่ว่า บนโต๊ะอาหาร เฉียนหงเย็นกลับกินบะหมี่ใส่เขียวเจียว ชามหนึ่งธรรมดาๆ ไม่ได้กินเมนูหอยเป๋าฮือเลย

เชียวเวยเวยก็แปลกใจ แล้วถามเธอว่า “แม่คะ ทำไมแม่ไม่กิน เป๋าฮือล่ะคะ? ทำมาตั้งนาน ทำไมกินสักคำเลยล่ะคะ? ”

เฉียนหงเย่นก็ไม่กล้าพูดความจริง จะกล้าบอกลูกสาวได้

อย่างไร ว่าเธอนั้นป่วย ก็เลยกินอาหารทะเลไม่ได้ ดังนั้นเธอก็ได้แต่พูดว่า “ช่วงนี้แม่ท้องไม่ค่อยดี กินอาหาร ทะเลไม่ได้”

เซียวฉางเฉียนก็เพิ่งหัวเสียกับหม่าหลันมา ในใจยังร้อนรุ่ม ก็ เลยมองเธอด้วยสายตาโกรธ แล้วพูดว่า “อย่างแกอะนะจะกิน อาหารทะเล ไม่คู่ควรหรอก! จะกินมันไปทำไม? ไปช่วยบำรุงลูกมารหัวชนในท้องแกรึไง?