บทที่ 1062

ดังนั้นคนตระกูล ก็คิดว่า เวลาต่อจากนั้น น่าจะเป็นช่วงที่ ราชาบู๊ทั้งแปดกำลังชิงตัวคนมาได้แล้ว พวกเขาก็เลยไม่กล้าโทร ไปรบกวน

พอเห็นว่าเวลาก็ผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้ว นายท่านวางแผนไว้ ราชาบู๊ทั้งแปดมีพลังแข็งแกร่ง ชั่วโมงเดียวน่าจะฆ่าฝ่ายตรงข้าม ตายหมดแล้ว จากนั้นก็ช่วยตัวสองพ่อลูกตระกูลเว่ยออกมาได้ แล้ว

จากนั้นเขาก็พูดกับอู่ตงไห่ว่า “ตงไห่เอ้ย โทรหาคุณผ่าน หน่อยสิ ถามพวกเขาว่าจัดการไปถึงไหนแล้ว

“ได้ครับ! ” อู่ตงไห่รีบพยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา

โทรหาฟานหลินยวน

โทรศัพท์ก็รอสายตั้งนาน แต่ไม่มีคนรับ

เขาก็พูดกับนายท่านว่า “พ่อครับ ไม่มีคนรับสาย หรือว่าจะ กำลังจัดการอยู่? ”

นายท่านก็พยักหน้า “อาจจะใช้ งั้นพวกเราก็อดทนรอกัน ก่อน”

หลังจากนั้น10นาที นายท่านก็พูดว่า “ตงไห่ โทรหาคุณฟา นอีกทีสิ! ”
อู่ตงไห้ก็รีบทำตามคำสั่ง

แต่ตอนนี้ก็ยังติดต่อไม่ได้เหมือนเดิม

นายท่าน ก็ขมวดคิ้วพูดว่า “มันแปลกๆแล้ว พลังของพวกเขา จะยืดเยื้อยาวนานขนาดนี้เลยหรือ? ก็แค่พวกบอดี้การ์ดเท่านั้น สําหรับพวกคุณฌานแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเลย พ่อยังจำได้ ตอนที่ ต่อสู้ไปทั่วสารทิศในปีนั้น คุณฟานตามพ่อเข้าไปกวาดล้างรัง ของฝ่ายตรงข้าม สู้กับ20กว่าคน แต่ภายในชั่วธูปบ้านเดียว คุณ ฟานก็จัดการจนราบคาบ พลังนี้ไม่ใช่คนธรรมดาจะนึกถึงได้”

อู่ตงไห้ก็ปลอบใจว่า “พ่ออย่าเพิ่งรีบร้อนไปครับ ภูเขาฉางใบ ค่อนข้างกันดาร สภาพอากาศที่หนาวเย็น แถมที่นั่นยังตัดขาด กับโลกภายนอก อาจจะเกิดปัญหาอะไรบ้างเล็กน้อยครับ

นายท่าน ก็พยักหน้าเบาๆ “งั้นก็รอหน่อยก็แล้วกัน! ผ่านไปอีก10นาที นายท่านก็เร่งอีก “ตงไห่ โทรไปอีก! อู่ตงไห่รีบทำตาม แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จากนั้น เขาเร่งให้อู่ตงไห้รีบโทรหาฟานหลินยวนอีก

ครั้งนี้นายท่านก็ร้อนรนไปใหญ่ เขาเริ่มคิดว่าสถานการณ์มัน เริ่มแปลกๆ เข้าไปมากแล้ว

โทรศัพท์ของฟานหลินยวนติดต่อไม่ได้ เขาก็เลยให้อู่ตงไห โทรหาราชาทั้งแปดคนอื่นๆ

แต่โทรศัพท์ของราชาบู๊ทั้งแปดคนอื่นๆ ก็ติดต่อไม่ได้เหมือนกัน

พูดง่ายๆ ก็คือ โทรติด แต่ไม่มีคนรับสาย

เกือบชั่วโมงที่ติดต่อราชาทั้งแปดไม่ได้เลย นี่ทำให้คนตระ กูล ทุกคนเริ่มใจเสีย

ราชาบู๊ทั้งแปด จะหายตัวไปได้อย่างไรกัน? มันไม่น่าเป็นไป

ได้!

ต่อให้ราชา ทั้งแปดเจอคู่ต่อสู้ที่เก่ง แต่จากพลังของพวกเขา แล้ว ไม่มีทางที่จะหนีออกมาไม่ได้

เพราะถึงอย่างไรหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ 16คนที่เดินทางไปภู เขาฉางใบ ยังมีคนที่หนีรอดออกมาได้เลย

คนพวกนั้นล้วนเป็นคนฝีมือธรรมดาๆ ถนัดใช้ปืน ส่วนมาก

ถนัดเตะต่อย ไม่ใช่ปรมาจารย์นักต่อสู้อะไร

ไม่มีเหตุผลที่ยอดฝีมืออย่างราชาทั้งแปด จะไปแล้วหนีกลับ มาได้

นายท่านก็กังวล ลมหายใจก็ผิดปกติไป

เขาจับมือของอู่ตงไห้อย่างแน่น สีหน้าขาวซีด แล้วพูดเสียงต่ำ ว่า “ไม่ได้การแล้ว ครั้งนี้มันแปลกๆ

อู่ตงไห่ได้แต่ปลอบใจว่า “พ่อครับ ไม่ต้องกังวลไปนะครับ อดทนรออีกหน่อย!

นายท่านอู่ก็ตั้งใจพูดอย่างจริงจังมาก ว่า “คุณฟานเขาติดตามพ่อมาหลายปี ไม่เคยเกิดสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ดัง นั้นครั้งนี้มันแปลกไปจริงๆ พ่อมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ
พวกเขา!