บทที่981

คฤหาสน์แนว ของTomson Riviera เป็นคฤหาสน์ที่แพงที่สุด ในเมืองเมืองจินหลิงซึ่งมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้าน

สําหรับครอบครัวโดยเฉลี่ย เป็นไปไม่ได้ที่จะบรรลุผลสำเร็จ ในชีวิต

สําหรับครอบครัวที่ร่ำรวยธรรมดา การทำงานหนักในชีวิตนี้

อาจเป็นไปได้มากขึ้นเล็กน้อย

สําหรับครอบครัวที่ร่ำรวยต้องใช้เวลา 10 ปี ในการทำงาน หนัก เพื่อมีโอกาสได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้

แต่สำหรับตระกูลอู๋แล้ว คฤหาสน์ประเภทนี้มันจิ๊บๆ

แม้ว่าตระกูลจะประสบปัญหาใหญ่ในตอนนี้ สำหรับตระกูล พวกเขามีมูลค่าหลายแสนล้าน และพวกเขาไม่สนใจคฤหาสน์ที่มี มากกว่าหนึ่งพันล้าน

นอกจากนี้ คงไม่รู้ดีว่าคฤหาสน์หลังนี้ถูกซื้อโดยตระกูลให้ ตระกูลเซียวอยู่ ซึ่งหมายความว่าไม่ได้มอบให้กับตระกูลเดียว ด้วยวิธีนี้จะเทียบเท่ากับตระกูลเพิ่มอสังหาริมทรัพย์เท่านั้นเอง ไม่แน่สองปีต่อมา คฤหาสน์นี้จะสามารถทำเงินได้มากกว่าตระ กูล ทำไมถึงไม่ทำล่ะ?

ดังนั้น ตงไห่จึงพยักหน้าและพูดว่า “เนื่องจากเราจะทำงาน ร่วมกันในประเด็นสำคัญๆ ผมยังสามารถตอบสนองความต้องการเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ได้ แบบนี้แล้วกัน ผมจะให้ลูกน้องไป สอบถามเกี่ยวกับผู้อาศัยห้อง04 หรือ 06 ในตอนนี้ว่าขายไป แล้วยัง ถ้าขายไปก็ไม่เป็นไร ผมซื้อจากอีกฝ่ายได้ในราคาสูง พอ ซื้อมาแล้ว พวกคุณก็อยู่ได้เลย!”

สมาชิกทั้งห้าของตระกูลเซียวต่างก็ตื่นเต้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียวฉางเฉียน สายตาของน ชื่นชมอยู่แล้ว องนายหญิงนั้น

ตนเคยคิดว่าแม่ของตนแก่เกินไปและอาจไม่มีประโยชน์ แต่ ตนไม่คิดเลยว่า คนอาบน้ำร้อนมาก่อนยังคงร้อนแรง ตามคำ กล่าว โบราณ!

หากเป็นตัวเอง เมื่อได้ยินมาว่าตระกูลจะลงทุนในตระกูล เชียว และช่วยบริษัทของตระกูลเซียวฟื้นความแข็งแกร่ง ตนก็ ดีใจจนจะโค้งคำนับและขอบคุณด้วยความตื่นเต้น

แต่แม่ขอตนต่างออกไป นานหญิงวิเคราะห์จิตวิทยาของอู่ตง ไม่อย่างใจเย็น และทันทีที่เธอพูด เธอได้รับรางวัลคฤหาสน์ให้ ตระกูลเซียว!

แม้ว่าจะอาศัยอยู่ แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะอยู่ที่นั่นได้นานแค่ไหน แต่มันไม่ได้อยู่ฟรีๆไม่ใช่เหรอ?

แต่ว่า นายหญิงเชียวรู้ดีอยู่ในใจว่า ตั้งแต่เธออยู่บนเรือลำ ใหญ่ของตระกูล เธอต้องหาทางหาผลประโยชน์เพิ่มเติมให้กับ ตัวเอง
ไม่ให้คฤหาสน์กับตัวเองได้ชั่วคราว อย่างน้อยต้องให้ มั่นสัญญากับตัวเองแง่ของระยะเวลาการพัก

ดังนั้นเธอจึงมองไปที่อู่ตงไห่และพูดด้วยรอยยิ้มว่า คุณ คุณ ใจกว้างจริงๆ แต่นายหญิง”

อู่ตงพยักหน้าและพูดเบาว่าสิ เรื่องอะไรครับ”

นายหญิงอีกสักสองสามปี ร่างเฒ่านี้ทนไม่ไหว ถ้านี้ให้อยู่ Tomson Riviera พรุ่งคุณก็จัดการ ไอ้เลวเเฉินแล้ว พรุ่งฉันต้องจะฆ่าสารเลวเยเฉินมันมาก”

คำเยินยอทำให้ตงความสุข เขามองนายหญิงใหญ่ แล้วถามว่า “คุณต้องการผมคำมั่นสัญญาคฤหาสน์นี้นานแค่ไหน ใช่ไหม”

นายหญิงยกนิ้วโป้งขึ้นทันที ประจบสอพลอและแน่นอนว่าประธานอู่เลย นายหญิงใหญ่อย่างฉันไม่ใช่คนโลกความ มั่งคั่ง แต่ร่างกายไม่สามารถต้านอยู่อย่างน้อย ปี ผ่านไป 10 ปี ไม่ว่าฉันจะยังชีวิตอยู่หรือ ไม่ ครอบครัวจะย้ายออกไปตามตกลงสายที่สุดสิทธิในทรัพย์สินของบ้านเพียง 70 ปี และ 10 ปีเท่ากับหนึ่ง ในเจ็ตของการบริโภค

คฤหาสน์มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านเป็นอย่างน้อย และหนึ่ง ในเจ็ดมีมูลค่าเกือบ 20 ล้าน

และปีนี้ตนอายุ 80 แล้ว และอาจจะอยู่ไม่ได้อีก 10 ปี