บทที่ 924

สุดท้ายพอไม่ได้การแล้วจริงๆ เขาถึงได้ออกมาช่วยเหลือเซว หนานซานอยู่สองสามครั้ง

ในตอนที่คนอื่นทราบเข้าว่า แม้แต่ตงไห้ผู้สืบทอดของ ตระกูลชั้นแนวหน้าก็ยังออกหน้าช่วยเหลือเซวหนานซาน คนของ สํานักขอทานอื่นๆย่อมไม่กล้างล่วงเกินเซวหนานซานอีก

ด้วยเหตุนี้ เซวหนานซานจึงยิ่งเป็นจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ รวบอำนาจของสำนักขอทานทั้งหมดในเจ้อเจียงมาไว้ในกำมือ ตน

ตอนนี้เขาเป็นเจ้าสำนัก สำนักขอทาน” ที่เลื่องชื่อที่สุดในเขต

เจียงหนานแล้ว

เซวหนานซานก็ภาคภูมิใจต่อเรื่องนี้อย่างยิ่ง เนื่องจากกิจการ นี้สร้างเงินทองได้รวดเร็วเหลือเกิน และไม่ต้องเปลืองสมองเลย ด้วย ทุกคนกระจายกันออกไป ทุกคนต่างหาสถานที่แห่งหนึ่ง นอนลงบนถนน จากนั้นก็ใช้กระดาษเขียนคำโฆษณาที่น่าเวทนา ลงไป แค่นอนลงไปก็ได้เงินแล้ว

ภายในระยะเวลาสั้นๆ เขาก็เก็บหอมรอมริบทรัพย์ได้กว่าพัน ล้านแล้ว

เซวหย่าฉันเห็นน้องชายของตัวเองประสบความสำเร็จมาก ขนาดนี้ ย่อมยินดีเป็นล้นพ้นเช่นกัน สำหรับเธอแล้วน้องชายหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ บนร่างของน้องชายแบกรับภาระการสืบทอด

สายเลือดของตระกูลเอาไว้

พ่อแม่ของครอบครัวเซวจากไปเร็ว และไม่มีญาติพี่น้องอะไร ยิ่งตกอับข้นแค้น ก็ยิ่งไม่มีดวงดูดโชค เธอจึงยิ่งคาดหวังว่าสกุล เซวจะสามารถแตกกิ่งก้านสาขามีทายาทโดยเร็ว ทำให้ฮวงจุ้ย โชคลาภกระเตื้องขึ้นมา ค่อยๆ กลายเป็นตระกูลมีชื่อของแถบ เจียงหนานเช่นนี้ตนถึงจะนับว่าทำภารกิจของตระกูลตนสำเร็จ ลุล่วงแล้ว

หลังส่งน้องชายออกจากบ้านไปแล้ว เซวหย่าฉันถึงได้หันหลัง กลับเข้าไปในคฤหาสน์

อู่ตงไห่คาบซิการ์ม้วนหนึ่งไว้ นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เอ่ยอย่าง รำคาญอยู่บ้าง “เหยฉิน ระยะนี้ผมได้ยินว่าสำนักขอทานของน้อง ชายคุณ ใช้เด็กๆ กลุ่มใหญ่ขอทานหาเงิน คุณพูดกับเขาหน่อย ได้ไหม? ให้วันหน้าเขาสำรวมบ้าง ตอนนี้ข้างนอกรู้กันทั่วแล้วว่า เขาเป็นน้องเมียของผมอู่ตงไห่ เขาทำธุรกิจไร้จรรยาบรรณแบบนี้ คนนอกคงคิดกันไปหมดแล้วว่าเป็นการชี้แนะจากผม! ถึงยังไง ตระกูลของผมก็เป็นตระกูลใหญ่ระดับแสนล้านเชียวนะ จะไปมี เกี่ยวกับธุรกิจไร้จรรยาบรรณแบบนี้ได้ยังไง?

พอเซวหย่าฉันได้ฟังคำพูดนี้ ขอบตาก็แดงเชื่ออย่างคับข้อง หมองใจทันที เอ่ยเสียงสะอื้น “ที่รัก ใช่ว่าคุณจะไม่รู้สถานการณ์ ของหนานซานนี่คะ คุณดูสิเขาไม่มีความสามารถ ไม่มีการศึกษาแถมยังไม่มีสมองอีก นอกจากใช้ทางลัดแล้ว เขายังจะมีอะไร ได้อีก นี่คือน้องชายคนเดียวของฉัน ถ้าเขามีชีวิตที่ย่ำแย่ ฉันคง ตายตาไม่หลับจริงๆ!!

สิ่งที่ทำให้อู่ตงไม่อับจนปัญญาที่สุดก็คือการเห็นท่าทางคับ ข้องหมองใจของภรรยา เขาก็รู้เหมือนกันว่านี่เป็นแค่มารยาของ ภรรยา แต่ถึงอย่างไรก็เป็นเพราะรักจริงๆ พอเห็นเธอคับข้อง หมองใจ หัวใจของอู่ตงไห่ก็รู้สึกเจ็บปวดไปด้วย

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้แต่ถอนหายใจ เอ่ยว่า “ก็ได้ๆ คุณก็อย่า คับข้องหมองใจไปเลย ความหมายที่ผมจะพูดคือ คุณกลับไปก็ ไปเตือนหนานซานด้วย ทางลัดน่ะมีอยู่มากมายหลายวิธี อย่าได้ ใช้ทางลัดจากตัวเด็กและสตรี หากว่าเขามีความกล้าหาญ กล้าตี กล้าตาย แบบนั้นผมก็ช่วยหนุนให้เขาได้กลายเป็นราชาแห่งโลก ใต้ดินของทั้งเจียงหนานอย่างสมบูรณ์ ทำไมจะต้องไปทำเรื่องที่ เป็นการทำลายเด็กๆ กับผู้หญิงแบบนั้นทุกวันด้วยล่ะ? เรื่องพวก นี้พูดไปแล้วก็ไร้ยางอายจริงๆ

เซวหย่าฉันเดินมาหยุดอยู่ข้างกาย ตงไห้น้ำตาไหลริน นั่งลง ข้างๆ เขา สองมือเกาะขาเขา เอ่ยเสียงสะอื้นน่าเวทนาสงสาร “ที่รัก น้องชายคนนี้ของฉันเป็นแบบไหน ก็ใช่ว่าคุณจะไม่รู้ ตัว เขาไหนเลยจะมีฝีมือไปตีรันฟันแทงแบบนั้นกับคนอื่นได้ อีก อย่าง พวกเราสกุลเซว เหลือเขาเป็นทายาทสืบสกุลแค่คนเดียว ไม่ว่ายังไงก็ปล่อยให้เขาออกไปต่อยตีฆ่าฟันไม่ได้หรอก ถ้าหาก เขาเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา วันหน้าสกุลเซวของพวกเราไม่จบสิ้น หมดเลยหรือ?”
ตงให้เอ่ยอย่างจนปัญญา “ไม่ใช่ว่าฉันอธิบายกับเธอไปแล้ว หรือ? หากว่าเขากล้าสู้กล้าตาย ฉันจะหนุนหลังให้เขาเอง มีฉัน อยู่ เธอคิดว่าจะมีใครในเจียงหนานกล้าหาเรื่องเขาเหรอ?”

เซวหย่านปาดน้ำตา ตอบไปว่า “ก็ไม่ได้จะพูดแบบนั้น ที่รัก ตอนนี้มีเด็กๆ อยู่เยอะแยะ เป็นพวกหัวแข็งมุทะลุทั้งนั้น เขาไม่สน หรอกว่าคุณจะมีฐานะยังไง ภูมิหลังแบบไหน มีความเป็นไปได้ที่ เขาจะชักมีดออกมาบอกว่าจะแทง แทงเลย หากว่าพวกเขา ทําร้ายหนานซาน ต่อให้ภายหลังฆ่าพวกเขาให้ตายกันหมด แล้วจะแก้ปัญหาอะไรได้ล่ะ?

ว่าไปแล้ว เธอก็จับมือของอู่ตงไห่ เอ่ยด้วยนัยน์ตาแดงเรื่อ “ที่รัก หนานซานเป็นน้องชายคนเดียวของฉัน คุณเห็นแก่ที่ฉัน ติดตามคุณมานานหลายปี แถมยังคลอดลูกชายให้คุณทั้งสอง คน ช่วยเมตตาเขาหน่อยเถอะ”

อู่ตงไห่ถอนหายใจเหยียดยาว เอ่ยอย่างจนปัญญา “หนาน ซานทำเรื่องพวกนี้ ก่อกรรมทำเข็ญ ถ้ามีเวลาล่ะก็ ให้เขาไปจุด ธูปขอพรในวัดให้มากเข้าเถอะ!”