บทที่ 893

จ้าวเห้ามองไปยังเยเฉินที่จับมือของเซียวซูหน โชว์ความรัก ในใจก็รู้สึกดีใจกับเพื่อนสนิทมาก

ดังนั้นเขาจึงรีบรินเหล้าอีกแก้วหนึ่ง พูดว่า “มา เย่เฉิน เพื่อน รัก ฉันขอชน ให้กับคู่สามีภรรยาอย่างพวกนาย ขอให้พวกนายมี ความรักยิ่งๆขึ้นไป มีลูกไวๆนะ!

เซียวซูหนก็มีสีหน้าที่แดงทันที เมื่อพูดถึงว่าให้มีลูกไวๆ เธอก็รู้สึกเขินอายอย่างมาก

เย่เฉินกลับว่าพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า “ขอบคุณนะเพื่อน

ฉันจะพยายามอย่างแน่นอน!

เซียวซูหนก็ยิ่งจะเขินอาย มือข้างนึงที่โดนเขาจับเอาไว้ ส่วน มืออีกข้างนึงก็วางไว้ใต้โต๊ะ หยิกที่ต้นขาของเขาอย่างแรงๆ

เย่เฉินเจ็บจนหน้าตาบิดเบี้ยว แต่ไม่กล้าที่จะส่งเสียงออกมา ทำได้เพียงรีบยกแก้วเหล้าขึ้นมา พูดกับจ้าวเจ้าว่า : “มา หมด แก้ว!”

ดื่มจนหมดแก้วแล้ว จู่ๆเย่เฉินก็คิดขึ้นมาได้ว่าจ้าวเท้าที่งานที่ เมืองไห่ ก็เอ่ยถามว่า : “จริงจ้าวเช้า ตอนนี้นายทำงานที่บริษัท อะไรที่เมืองไม่เหรอ? อาชีพอะไร? นายตำแหน่งอะไรเห รอ? ”

จ้าวเห้าพูดอธิบายว่า : “ฉันทำงานที่บริษัทอุปกรณ์ให้ความสว่างที่เมืองไห่ งานหลักๆเลยก็เป็นพนักงานขาย บริษัทของเรา อยู่ในเครือไท่หลายกรุ๊ป ”

“ไท่หลายกรุ๊ป? ” เยเฉินขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยถามว่า : “เถ้าแก่ ของไท่หลายกรุ๊ป น่าจะเป็นหลไม่หลายมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ของเมืองไห่สินะ?

จ้าวเห้าพยักหน้า ยิ้มพร้อมพูดว่า : “นายก็รู้จักหลี่ไท่หลายเห

รอ”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า : “ไม่เพียงแค่รู้จักนะ ฉันยังเคยเจอเขา ด้วย”

“จริงเหรอ? ” จ้าวเจ้าเอ่ยพูดอย่างตกใจว่า : “ปกติแล้ว ประธานกรรมการหลี่ของเราโผล่หน้าอยู่แว่บๆ พริบตาเดียวก็ หายตัวไปแล้ว มีเพียงแค่คนของสำนักงานใหญ่เท่านั้นถึงจะมี โอกาสเจอตัวเขา คนระดับล่างของบริษัทเล็กๆอย่างเรา ไม่มี โอกาสได้เจอประธานกรรมการหลี่เลย”

หลี่ไท่หลายอยู่ที่เมืองไห่ โดยพื้นฐานแล้วก็เป็นเจ้าพ่อคนหนึ่ง บริษัทที่อยู่ภายใต้การควบคุมมีมากมาย ธุรกิจอุตสาหกรรมที่มี มากมาย

บริษัทอุปกรณ์ให้ความสว่างที่จ้าวเท้าอยู่ จริงๆแล้วเป็นเพียง อุตสาหกรรมขนาดเล็กที่อยู่ภายใต้หลไม่หลาย อย่าว่าแต่จ้าว เค้าเลย แม้แต่ผู้รับผิดชอบของบริษัทอุปกรณ์ให้ความสว่างเอง ก็ไม่ได้มีโอกาสเจอหลีไปหลายสักเท่าไหร่

ดังนั้น จ้าวเท้าจึงตกใจและอยากรู้เรื่องที่เเฉินเคยพบกับภายใต้หลีใหหลายเป็นอย่างมาก

ดังนั้นเขาจึงถามว่า : “เย่เฉิน นายไปเจอประธานกรรมการหล ของเราได้ยังไงเหรอ? ”

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า “ก่อนหน้านี้มีเพื่อนคนหนึ่งจัดงาน ปาร์ตี้ ฉันก็ได้เข้าร่วมด้วย ได้เจอกับเขาพอดี เขาก็อยู่ด้วย”

ตอนที่เย่เฉินเจอหลีไท่หลายครั้งแรก เป็นเพราะซ่งหวั่นถึงเชิญ ให้ตัวเองไปดูหยก ในตอนนั้นหลไม่หลายก็มีความคิดเห็นกับ หยกชิ้นนั้น ถึงขนาดที่ว่าพาผู้เชี่ยวชาญไปให้เขาเห็นถึงความสุด ยอด สุดท้ายกลโกงนั่นถูกตัวเองมองออกแล้ว

ต่อมาตอนที่ตัวเอง ใช้สายฟ้าผ่าจึงไม่ตาย หลี่ไท่หลายก็ไป แม้ว่าตัวเองจะไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเขา แต่ว่าเขาก็แสดงความ นับถือกับตัวเองเสมอมา

ถึงอย่างไรในสายตาของผู้คนตัวเองก็เป็นกลุ่มพวกชวนชวน นั่น ผู้เยี่ยมยอดแห่งภาคใต้ที่สูงสุด

ในเมื่อจ้าวเท้าทำงานบริษัทที่อยู่ในเครือของหลี่ไท่หลายนั้น ตัวเองสามารถช่วยได้ก็ควรช่วยเหลือเขาสักหน่อย

ดังนั้น เย่เฉินพูดกับจ้าวเจ้าว่า : “อย่างนี้แล้วกัน ฉันจะโทรหา หลี่ไท่หลาย ให้เขาจัดงานใหม่ให้แก่นาย

“อะไรนะ? ! นายรู้จักประธานกรรมการหลี่? ” จ้าวเห้ามอง ไปยังเย่เฉินด้วยความตกใจอย่างมาก

เดิมทีเขาคิดว่า เย่เฉินเพียงแค่มีโอกาสได้เจอประธานกรรมการหลี่ที่งานปาร์ตี้เท่านั้น แต่คงจะไม่ได้มีโอกาสสานสัมพันธ์ อะไรกับประธานกรรมการหล

และไม่ใช่ว่าเขาจะดูถูกเพื่อนของตัวเอง แต่สิ่งสำคัญคือ สถานะของประธานกรรมการหลี่เห็นได้ชัดว่าสูงส่ง ถึงอย่างไรก็ เป็นมหาเศรษฐีของเมืองไห่ ในสายตาของเขาค่อนข้างที่จะสูง

เกินเอื้อมจริงๆ

เมื่อคนอื่นๆได้ยินคำพูดของเยเฉิน ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

ชื่อเสียงของหลี่ไทไหลมหาเศรษฐีเมืองให้ ทุกคนล้วนแต่เคย ได้ยินมา แม้ว่าเขาจะยอดเยี่ยมสูงตระกูลซึ่งไม่ได้ แต่อย่างน้อย ก็เป็นครอบครัวที่ร่ำรวยมากมีฐานะทางสังคมกว่าหลายหมื่น ล้าน

คิดไม่ถึงว่าเเฉินจะรู้จักกับคนใหญ่คนโตอย่างนี้