บทที่ 891

เจียงหมิงที่ไม่ได้คิดอะไรมาก ตั้งแต่ที่ออกมาหอพักของจ้าว โจ๋วเยว่ จู่ๆ ในใจก็รู้สึกผิดต่อเขาหน่อยแล้ว

เขาคิดว่าคนอย่างจ้าวโจวเยว่ ถึงแม้จะน่าชัง แต่ว่าก็น่าสง สารจริงๆ

ตัวเองเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อไม่มีแม่ ลำบากเหน็ดเหนื่อยมา หลายปีก็ไม่ได้มีธุรกิจหรือเป็นเถ้าแก่อะไร สุดท้ายมีแฟนสาว แล้วหนึ่งคน ยังเป็นผู้หญิงที่เสื่อมเสียแบบนี้อีก

ถ้าหากเขารู้ว่าตอนที่แฟนของเขาโทรศัพท์ด่าเขากำลังเสพ สุขกับผู้ชายอื่นอย่างสุขสบาย เขาจะมีความรู้สึกอย่างไร?

อีกอย่าง ตัวเองก็เอาทรัพย์สินทั้งหมดในบ้านของเขาเองออก มาจนหมดแล้ว

ยังให้เขาแบกรับเงินกูห้าแสนกว่าอีก โดยไม่มีข้อยกเว้น ล้วน เป็นเงินกู้ที่มีดอกเบี้ยสูงทั้งหมด

คาดว่าหลังจากหนึ่งสัปดาห์ผ่านไป อย่างน้อยเขาก็ต้องคืน เงินหนึ่งล้านกว่า

คาดว่าหลังจากหนึ่งเดือนผ่านไป อย่างน้อยเขาต้องคืนเงินถึง

หลายล้าน

ถึงตอนนั้น เกรงว่าเขาคงจนตรอกแล้วน่ะสิ
ของเขาไม่หยุดหย่อน ชนแก้วเหล้ากับเขา ชื่นชมเขา ถึงขั้นกับ ประจบประแจงเขา

เย่เฉินไม่ได้หยิ่งยโสแต่อย่างใด แต่ก็ไม่ได้ถ่อมตัวจนเกินไป ไม่ว่ายังไงเขาก็ยังคงรักษาจิตใจให้สงบอยู่เสมอ ทำให้คนรู้สึก ลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ได้

จ้าวเท้ารอให้ทุกคนชนแก้วเหล้ากับเย่เฉินจนหมด ยกแก้ว เหล้าขึ้น พูดอย่างจริงจังว่า “เย่เฉิน ขอบคุณที่นายทำเพื่อสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าทุกอย่าง ฉันขอชนแก้วกับนายหนึ่งแก้ว! ”

เย่เฉินมองไปที่เขา พยักหน้าเบาๆ