บทที่ 890

จ้าวโจ๋วเยวรีบเอ่ยพูดว่า : “รู้จักกันมาสามปีแล้ว คบหากัน

สองปี

เจียงหมิงก็ถามอีกว่า : “งั้นพวกนายรู้จักกันได้ยังไง? ”

จ้าวโจ๋วเยว่ยิ้มพร้อมพูดว่า : “ตอนนั้นผมอยากจะเข้าไป ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ต้องการขอให้คนช่วย คนเขาต้องการบุ หรี่หร่วนจงฮี วสองกล่อง

“ผมจำได้ว่าบุหรี่หร่วนจงฮัวนี้แพงมากเลยนะ หนึ่งกล่อง หลายร้อยแล้ว สองกล่องก็พันกว่าเลย แล้วผมก็ไปตามหาดู ดูว่า มีใครที่ขายถูกกว่านี้ไหม ผลสรุปผลไปเสิร์ชหาในเน็ต เฮ้ย มีคน ขายถูกจริงๆด้วย ก็คือเสี่ยวเฉวียน! เธอขายบุหรี่หร่วนจงฮัวที่ ลักลอบนำเข้ามา หนึ่งกล่องก็แค่สองร้อยเอง! ”

เมื่อเจียงหมิงฟังจบแล้ว สีหน้าก็เก้ๆกังๆมาก เอ่ยถามเขาว่า : “โจ๋วเยว่ ฉันถามนายหน่อย บุหรี่หร่วนจงฮัวผลิตที่ประเทศไหน เหรอ?”

จ้าวโจ๋วเยวพูดออกไปอย่างไม่รู้สึกตัวว่า : “ประเทศจีนไง”

เจียงหมิงพยักหน้า พูดว่า : “ทำไมนายซื้อบุหรี่ที่ผลิตใน ประเทศจีนที่จีน ยังซื้อบุหรี่ที่ลักลอบนำเข้ามาล่ะ?

จ้าวโจ๋วเยว่ขมวดคิ้วแน่น พูด : “ฮาย พี่หมิง ที่คุณพูดก็ค่อน ข้างน่าสนใจเลยนะ ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน สงสัยเสี่ยวเวียนคงจะมีช่องทางอื่นๆอะไรอีกมั้ง?

เจียงหมิงก็ถอนหายใจอีกครั้ง พูดถามอีกครั้งว่า “งั้นฉันขอ ถามอีกหน่อย ตั้งแต่ที่นายซื้อบุหรี่หร่วนจง ว2กล่องมาจาก แฟนสาวของนาย แถมยังเป็นของลักลอบเข้ามา งั้นสุดท้ายแล้ว เรื่องที่ขอร้องให้คนช่วยสําเร็จไหม? ”

“ไม่สำเร็จ” เมื่อจ้าวโจวเยว่คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ก็พูดด้วยความ ปวดใจอย่างมาก: “ตอนนั้นที่มอบบุหรี่ไปให้ แล้วก็ไม่ได้ติดตาม ผล ต่อมาผมก็โทรศัพท์ไปถามคนเขา สุดท้ายเขาก็บล็อกเบอร์ โทรของผมไปแล้ว เรื่องนี้ผมยังคงจำจนถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งพอถึง วันที่1หรือ15 ผมก็จะซื้อกระดาษเงินจำนวนสองหยวนมาเผาทิ้ง ข้างถนน สาปแช่งไอ้คนเชียที่หลอกเอาบุหรี่ผมไปสองกล่องให้ ตายไวๆ”

“นายนี่มันเทพชัดๆ..…………หมิงนวดไปที่ขมับ เขารู้แล้วว่า ทําไมจ้าวโจ๋วเยวถึงได้จนอย่างนี้

ดังนั้นเขาจึงถามอีกว่า : “โจ๋วเยว่ นายคบหากับแฟนของนาย มาสองปีแล้ว พวกนายสองคนมีอะไรกันแล้วหรือยัง? ”

ใบหน้าของจ้าวโจวเยว่มีสีแดงก่ำ พูดอย่างเขินอายว่า : “อยากจะมีอะไรกัน แต่ยังไม่มีเลย เสี่ยวเฉวียนบอกผมว่า เธอ อยากจะรักษาพรหมจรรย์ที่มีค่าที่สุดไว้วันแต่งงานวันนั้นนะ ผมก็ เคารพในการตัดสินใจนี้ของเธอ”

เจียงหมิงจับๆที่ผม ถามเขาว่า “งั้นเสียงที่เปล่งออกมาตอนที่ โทรไปหาเธอนั้น นายฟังไม่ออกเหรอว่ามีอะไรที่ผิดแปลกไป? ผู้หญิงคนหนึ่งต้องอยู่ในสถานการณ์แบบไหนกันถึงจะเปล่งเสียง ร้องแบบนั้นออกมา? ไม่เพียงแค่มาเสียงร้องฮือๆๆ แถมยังมี เสียงของเบาะเอี๊ยดอ๊าดๆแบบนั้น นายลองคิดดูดีๆ คิดดูนายน่า จะเคยดูหนังญี่ปุ่น เป็นแบบที่ว่ามีคนน้อยๆ ฉากธรรมดาๆ หนัง แบบนั้นที่ปกติแล้วจะมีผู้ชายหนึ่งคนผู้หญิงหนึ่งคนอย่างนั้น

เดิมทีเงี่ยงหมิงอยากจะบอกเป็นนัยๆจ้าวโจวเยว่ เขาคิดว่า คำพูดของตัวเองก็พูดมาถึงนี้แล้ว คงเป็นไปไม่ได้ที่จ้าวโจ๋วเยว่ จะฟังไม่เข้าใจหรอกนะ?

แต่ว่าเขาคิดไม่ถึงว่า หลังจากที่จ้าวโจ๋วเยว่ได้ฟังคำถามของ ตัวเองแล้ว พูดด้วยใบหน้าที่จริงจังว่า : “ผู้หญิงคนหนึ่งแน่นอน ว่าเมื่อเอวเคล็ดแล้ว ก็ต้องฝึกเอวบนเตียงบ้าง ถึงทำให้เกิดเสียง แบบนี้ขึ้นมา”

พูดแล้ว จ้าวโจ๋วเยว่ก็พูดอย่างปวดใจอีกว่า : “น่าเสียดายที่ หอพักของผมอยู่ไกลจากบ้านของเธอมาก ไม่งั้นผมจะซื้อกอเอี๊ยะ ไปให้เธอสักสองห่อ”

เจียงหมิงพูดอย่างเย็นชาว่า : “ยังจะซื้อกอเอี๊ยะอะไรละ ซื้อ ยาคุมฉุกเฉินให้สองกล่องดีกว่านะ ไม่อย่างงั้นคงเกิดเรื่องขึ้นแน่

“อะไรนะ? ” จ้าวโจวเยวรีบเอ่ยถาม : “ยาคุมฉุกเฉินอะไร กัน? แก้เอวเคล็ดเหรอ? ใช้ดีไหม? แพงไหม? กล่องละเท่าไหร่ เหรอ? ”

“พอได้แล้ว” เจี่ยงหมิงโบกไม้โบกมือ พูดว่า “นายอยู่บ้านไปเถอะ ฉันขอตัวก่อนนะ เรื่องกองทุน ฉันจะรับจัดการให้นาย หาก เป็นไปตามที่คาดไว้ หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปนายก็จะได้รับเงิน แล้ว! “