ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 839



บทที่ 839

พอหม่าหลันเข้าเฝือกที่โรงพยาบาลชุมชน ก็โดนเขียวฉาง ควนพาตัวกลับไปรักษาตัวที่บ้าน

ระหว่างทาง หม่าหลับบนสวดเซียวฉางควนไม่หยุด ในเวลา เดียวกันก็เค้นถาม เธออยากรู้ให้แน่ใจว่างานกินเลี้ยงวันนี้ ทำไม ต้องแต่งตัวดูดีขนาดนี้

แต่ปากของเซียวฉางควนปิดแน่นซะยิ่งกว่ากาวตราช้าง

เขาอยากรอให้คืนนี้หาโอกาสดีๆคุยเรื่องหย่ากับหม่าหลัน ดัง นั้นก่อนตอนนั้น เขาจะไม่ยอมให้หม่าหลันรู้เรื่องหานเหมยฉิง เด็ดขาด

ส่วนในรถอีกคัน เย่เฉินขับรถพาเซียวซูหนที่ตาแดงเรื่อ และ ขึ้นรถขับตามเซียวฉางควนไม่ติดๆ เชียวชูหนเห็นใจในชะตา กรรมของแม่มาก ในฐานะลูกสาว เห็นแม่ลำบากและบาดเจ็บ สาหัสขนาดนั้น ไม่ว่าใครก็รู้สึกไม่สบายใจทั้งนั้นแหละ

นอกจากนี้แล้ว เรื่องที่เธอกังวลอีกเรื่องคือ ปัญหาความรักของ พ่อกับแม่

เธอรู้ว่าพ่อชอบทานเหมยฉิง เทียบกับหานเหมยฉิงแล้ว แม่ตัว เองเทียบไม่ติดเลย ดังนั้นเธอเลยกังวลว่าพ่อจะปล่อยสถานะ

สมรสครั้งนี้ไป ไปตามหาความสุขของตัวเอง เย่เฉินเห็นสีหน้าขมวดมุ่นของเมียรัก กำลังจะเอ่ยปากปลอบเฉินจื้อข่ายครับ”

เพราะเมียอยู่ข้างๆ เขาไม่กล้าแทน อืม”

เฉินจือข่ายบอก งั้นก็

พูดจบ เขาก็ต่อ“เย่เฉินถาม ข่าวอะไร”

เฉินจือข่ายบอก “บ้านของซูหางเหมือนกำลังหาตัวศัตรูของ คุณอยู่ พวกเขาถึงขนาดคนไปเย็นจึงเพื่อตามหาเซียวหย่งเจิ้งกับเว่ยฉางหญิงพ่อลูกโดนคนที่หงห้าเตรียม ไว้พบเข้า ดังนั้นเขาเลยหนีไปก่อน

เย่เฉินอดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้

บ้าน ก็ไปติดต่อเซียวเชียน พ่อลูกเว่ย มี ความเดียว คืออยากติดต่อของ ตนเพื่อมา

ตั้งแต่สองพ่อลูกอู่ตงไห้กับซินโดนเหยียดหยามจนหนีกลับ หาง ไม่เลย คิดว่าพวกเขาตนไม่ใช่ใครพวกเขาหาเรื่องได้ กลับกำลังวางแผนลับอยู่งั้น
เย่เฉินถามว่า “พวกเขายังติดต่อใครอีก?”

เฉินจื่อข่ายบอก “พวกคนอื่นที่เคยโดนสั่งสอนไปแล้ว บ้านก็ ส่งคนไปติดต่อเหมือนกัน แต่พวกนั้นเป็นพวกระดับล่าง ดูท่า ทำอะไรไม่ได้มาก เหมือนกับพวกพ่อแม่ของพวกคนที่เคยรังแก เพื่อนนักเรียนของคุณอย่างหวังเต้าเงินไง”

จากนั้น เฉินจือข่ายถาม “คุณชาย ให้ผมกับที่บ้านไปทักทาย ไหม และจัดการฆ่าล้างบ้านไปให้รู้แล้วรู้รอดเลย หรือมก็ให้ที่ บ้านไปเตือนบ้านอู่ซะหน่อย ให้พวกมันทำตัวดีๆหน่อย?”

“ไม่ต้อง” เย่เฉินยิ้มบอก “ฉันไม่อยากให้คนอื่นช่วย

ตอนนี้เย่เฉินยังไม่ได้เตรียมใจกลับบ้านเย่ เขารู้สึกด้วยซ้ำว่า ไม่แน่อนาคตเขาอาจจะไม่ต้องกลับไปบ้านเก็ได้

เพราะตนก็ออกจากบ้านเย่มาหลายปีแล้ว พูดตามตรง ถึงจะ ไม่ได้มีความแค้นใหญ่หลวงอะไร แต่เขากับคนบ้านเยก็เหมือนมี กำแพงบางๆกันอยู่ ซึ่งก็คืออุบัติเหตุการตายของพ่อแม่ปีนั้น

ดังนั้น เขาเลยบอกเฉินจื้อข่ายว่า “บางเรื่องต้องลงมือทำเองสิ ถึงจะสนุก คาดหวังให้คนอื่นมาช่วยเหลือ ไม่เพียงไม่ดี แถมยัง หมดสนุกไปเยอะเลย

เฉินจือข่ายรีบบอก “แต่คุณชาย บ้านอู่น่ะเป็นระดับท็อปเลย นะในทั่วทั้งเจียงหนาน ถ้าพวกเขาคิดจะเป็นศัตรูกับคุณจริงๆ ผม

ว่าคุณคนเดียวอาจจะรับมือไม่ไหวนะ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ