บทที่ 834

ดังนั้นเขาเลยลุกลี้ลุกลนพูดว่า “ขอโทษนะ ขอโทษ ฉันไปรับ สายก่อนนะ แล้วจะกลับมาร้องใหม่!

พูดจบ เขารีบหยิบมือถือขึ้นมาแล้วออกไปนอกห้องอย่าง

รวดเร็ว

เซี่ยเหวินหรูเห็นอย่างนั้น ก็หยิบไมค์ของเขาขึ้นมาหัวเราะ พลางว่า “มาเหมยฉิง ผมร้องเป็นเพื่อนเอง!!

เซียวฉางควนหยิบมือถือวิ่งออกจากห้องวีไอพี และรีบกดรับ สาย

พอรับสาย เสียงโมโหของหม่าหลันแล่นมาทันที “เซียวฉาง ควนตายแล้วหรือไง? ฉันหายไปสองวันสองคืน คุณไม่มีโทรมา หรือส่งข้อความมาแม้แต่ข้อความเดียว นี่ยังออกไปกินเลี้ยงอีก หรอ?!”

เขียวฉางควรได้ยินอย่างนั้น แอบตกใจ หัวใจเดิมที่ตื่นเต้น ลิงโลดหล่นวูบฉับพลัน

ตายล่ะ ยัยบ้านกลับมาแล้วจริงๆ

พระเจ้าโหดร้ายกับเขามากไปไหม เขาพึ่งผ่านวันดีๆมาได้แค่ สองวัน! พึ่งจะได้มาร้องเพลงกับหานเหมยฉิงเอง ยังไม่ทันได้ พัฒนาความสัมพันธ์อะไรเลย ยัยบ้านก็กลับมาแล้ว?!
นี่ไม่ใช่จะเอาชีวิตเขาหรือไง?

เขายิ่งคิดยิ่งเซ็ง หม่าหลันกลับโพล่งถามในสายมาว่า “ไอ้ เซียวฉางควน เป็นใบ้หรือไงหา? ทำไมไม่พูด?”

เซียวฉางควนรีบอธิบาย “ไอ้หยา เมียจ๋า อย่าพึ่งโกรธสิฟังผม ก่อน สองวันนี้ผมตามหาคุณตลอดเลยนะ ไม่เชื่อคุณถามลูกหรือ เย่เฉินดูสิ เพื่อหาคุณ ผมกับเย่เฉินแทบจะพลิกโรงไพ่นกกระจอก ทั่วทั้งจินหลิงแล้วนะ!”

หม่าหลันดา โพล่ง “อย่ามาเวอร์ ฉันอยากรู้ว่าคุณไปกินเลี้ยง กับใคร ทำไมฉันได้ยินเสียงคนร้องเพลง คุณอยู่KTVหรอ? ดีนี่ ไอ้เลว ตอนไม่รู้ฉันเป็นตายร้ายดียังไง คุณยังมีแก่ใจไปร้อง เพลง!”

เซียวฉางควนอธิบาย “มากินเลี้ยงกับเพื่อนนักเรียน พวกเขา บังคับผมมานะ”

หม่าหลันด่าไม่ยั้ง “ฉันจะบอกให้เชียวฉางควน ขาฉันหักแล้ว

ต้องไปแผนกฉุกเฉินที่โรงพยาบาลชุมชน คุณรีบไสหัวมาไวๆเลย ไม่งั้นเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่!” เซียวฉางควนหน้าซีดเผือด แบบนี้ใครจะกล้าบอกไม่รีบตอบ

ว่า “ครับเมียจ๋า ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”

พูดจบ เขารีบวางสาย วิ่งกลับเข้าไปในห้องวีไอพี ตอนนี้หาน เหมยฉิงสาวในดวงใจของเขากำลังร้องเพลง (คนรักรู้ใจ) คู่ กับเซี่ยเหวินหรู เขาอดทิ้งไม่ได้ รีบบอกหานเหมยฉิงว่า “เหม ยฉิง ผมมีเรื่องสำคัญต้องไปทำ ขอตัวก่อนนะ”
ทานเหมยฉิงถามอย่างตกใจว่า “ทำไมจะรีบไปตอนนี้ล่ะ? เกิด อะไรขึ้นหรอ?”

“ก็ไม่มีอะไรมาก” เซียวฉางควนหัวเราะแหะๆ บอก “ที่บ้านโท รมานะ ให้ผมรีบไป ผมต้องไปก่อนนะ!”

หานเหมยงพยักหน้า “ไม่มีอะไรใช่ไหม ให้ฉันไปช่วยไหม?” เซียวฉางควนรีบโบกมือปฏิเสธ โพล่งว่า “ไม่ต้องๆ ผมไปเอง ก็ได้แล้ว”

ถึงหานเหมยฉิงจะรู้สึกเสียดาย แต่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ “งั้น มีอะไรให้ช่วยล่ะก็ โทรหาฉันนะ”

“ครับ!” เซียวฉางควนพยักหน้า รีบหันไปบอกคนอื่น “เพื่อนๆ ที่บ้านฉันมีเรื่องขอตัวกลับก่อนนะ ทุกคนดื่มกินกันให้สนุกนะ

ทุกคนอดพูดไม่ได้ “ฉางควน เราพึ่งจะเริ่มกันเองนะ นายไป

เลยหรอ ยังไม่ทันได้ร้องสักเพลงเลยนะ”

เซียวฉางควนได้แต่เน้นไป “มันมีเรื่องจริงๆ ครั้งหน้านะ ครั้ง หน้าละกัน”

เซี่ยเหวินหรูรู้สึกดีใจ เขาบอกว่า “ไอ้หยาฉางควน หม่าหลัน โทรมาจิกให้นายกลับบ้านหรือไง? นายออกมากินเลี้ยงก็ไม่พา เธอมาด้วย เธอโกรธล่ะสิ?”

เซียวฉางควนถลึงตาใส่เขาหนึ่งที พูดเสียงเย็นว่า “เซี่ยเหวิน หรู เกี่ยวอะไรกับนายล่ะ? นายต้องยุ่งทุกเรื่องหรือไง?
พูดจบ เขามองหานเหมยฉิงอย่างเสียดาย ก่อนหมุนตัวออก ไปจากห้องวีไอพี

พอออกจากห้อง เขียวฉางควนโกรธจนกระทืบเท้า

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย? หม่าหลันกลับมาเอาดื้อๆเลย? ทำไม ไม่ทําแบบเฉียนหงเป็นหา

ดูเฉียนหงเย่นสิ ตั้งแต่หายตัวไปจนตอนนี้ไม่มีข่าวคราวเลย สักนิด หยั่งกับหายไปดื้อๆ ถ้าหม่าหลันทำอย่างเธอ จะดีแค่ไหน นะ

เซียวฉางควนขับรถพุ่งตรงออกจากคลับเฮาส์ฮุยหวง รีบขับรถ ของตัวเองไปยังโรงพยาบาลชุมชน