บทที่ 827

นายหญิงใหญ่เซียวเห็นความหวังที่ตัวเองจะได้ไปอยู่Tomson Rivieraพังทลายลงอีกครั้ง เธอแค้นหมาหลับมาก

แถม เมื่อหม่าหลันยังกล้าเหิมเกริมต่อหน้าเธอขนาดนั้น

พูดจาไร้สัมมาคารวะสิ้นดี ทำให้เธอยิ่งแค้นหนักขึ้น

สำหรับนายหญิงใหญ่เซียว สิ่งที่เธอไม่อยากเห็นมากที่สุดคือ หม่าหลันหลุดพ้นห้องขัง และตอนนี้หม่าหลั่นกลับจะโดนปล่อย ตัวไปจริงๆ? !

ถ้าหม่าหลันโดนปล่อยตัวออกไป นี่จะเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะ ได้สั่งสอนมันแน่นอน! ถ้าพลาดโอกาสนี้ ต่อไปคงไม่มีโอกาสอีก แล้ว!

ดังนั้นนายหญิงใหญ่เซียวเลยไม่แคร์อายุมากของตัวเอง ยก ขาขึ้นเหยียบลงไปที่แข้งหม่าหลันอย่างแรง

เสียงของแตกดังขึ้น หม่าหลันร้องโหยหวนขึ้นมาทันที เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แล่นขึ้นมาจากขาตัวเอง ขาหักแล้ว

แน่ๆ!

นายหญิงใหญ่เซียวจัดการไปหนึ่งดอก กำลังตื่นเต้นดีใจ แต่ ไม่คิดว่าสังขารกลับไม่อำนวย ยืนไม่นิ่ง เลยลื่นล้มลงพื้น

ล้มคราวนี้ทำกระดูกก้นกบคราด เจ็บจนร้องโอดโอยไม่หยุด
แต่หม่าหลันแย่กว่า เธอเห็นกระดูกแข็งด้านขวาของเธอหัก ออกเป็นองศาไปในทิศตรงข้าม เจ็บเสียดใจ ปากได้แต่ร้อง โหยหวน “อ๊า…ขาฉัน! ขาฉันหักแล้ว!”

ผู้คุมได้ยินเสียง ตะโกนจากด้านนอกเข้ามา “เกิดอะไรขึ้น? พวกแกทำอะไรกันข้างในหา

ทุกคนได้ยินคำนี้ พากันหยุดมือ ยืนข้างๆ

จางกุ้ยเฟินมอง และแกล้งหัวเราะว่า “ต้องเป็นยัยบ้านแน่ เห็น ตัวเองกำลังจะได้ออกไปแล้ว ยังกล้าผลักนายหญิงใหญ่เชียว ไม่ คิดว่าจะทําขาตัวเองหักซะงั้น สมน้ำหน้า

พูดจบ เธอรีบเข้าไปพยุงนายหญิงใหญ่เชียว และเดินออกจาก ห้องน้ำ

หม่าหลันร้องไห้ครวญคราง “ผู้คุม มาช่วยฉันเร็ว ขาฉันหัก

แล้ว!”

ตอนนี้ผู้คุมเดินมายืนหน้าประตูห้องน้ำ พอเข้ามาก็เห็นสภาพ น่าอนาถของหม่าหลัน และขมวดคิ้วถามทุกคนว่า “พวกแกทำ อะไรกัน?”

จางกุ้ยเฟินยืนออกมาบอก “ไม่รู้ เมื่อกี้นายหญิงใหญ่เซียวไป เข้าห้องน้ำ หล่อนยังผลักเธออีก สุดท้ายตัวเองลื่นเองจนเป็น แบบนี้แหละ”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดต่ออย่างข่มความเจ็บปวด “ยัยหมาบ้า นี่ถีบฉัน ก้นกบฉันคลาดเคลื่อนแล้วเนี่ย เจ็บจริงๆเลย…”
หม่าหลันร้องไห้เสียงดัง “พูดบ้าๆ พวกแกน่ะแหละรุมทำร้าย ฉัน ทําฉันขาหัก!”

จางกุ้ยเฟินแค่นเสียงเย็นพลางว่า “แกมีหลักฐานอะไร? พวก เรายี่สิบกว่าคนเห็นเหมือนกันว่าแกจะผลักนายหญิงใหญ่เชียว แกยังจะมาพลิกลิ้นปรักปรําพวกเรางั้นหรอ?”

หม่าหลันหน้าทุกคน ร้องไห้ตะโกนว่า “พวกแกน่ะแหละทำ ฉัน! พวกแกรวมตัวกันทำขาฉันหัก!!

ผู้คุมอดขมวดคิ้วไม่ได้ คนปกติไปเข้าห้องน้ำดีๆ แล้วจู่ๆก็ขา

ดังนั้นขาหม่าหลันหัก เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือคนในห้องขัง

แหละ

แต่ถ้าเป็นแค่คนใดคนหนึ่งลงมือ เธอยังจัดการได้ ถ้ารวมตัว กันจัดการ เธอทําอะไรไม่ได้แล้วงานนี้

อันดับแรกไม่สามารถจัดการได้ทุกคน ต่อไปจะให้ทุกคนลง มติว่าใครเป็นคนทำกันแน่ มันยุ่งยากมาก ต้องแยกตัวออกไปยัง เดี่ยว และจัดคิวสอบสวนทีละคน

พอคิดได้อย่างนี้ เธอพูดว่า “เอาล่ะหม่าหลัน เถียงกันแบบนี้ ต่อไป วันนี้คงออกไปไม่ได้ละ ถ้าจะมาสอบสวนจัดการกันอีก อย่างน้อยก็ใช้เวลานานมาก