บทที่818

ซ่งหวั่นถึงเหลือบมองพอลอย่างซาบซึ้ง และพูดกับเขาว่า”ไม่ เป็นไร ในเมื่อคุณมีสิ่งที่ต้องทำ ฉันจะไม่รบกวนคุณ ไว้พบกัน ใหม่ครั้งหน้า!”

พอลมี EQ สูงมากจริงๆ และมีไอคิวสูงมาก เขาดูออกว่า จิต ใจของซ่งหวั่นถึงอยู่ที่เย่เฉิน ดังนั้นเธอจึงเสนอว่าจะไปส่งเเฉิน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นตนก็เลยตามน้ำ ช่วยเธอไปไม่ดีกว่าเหรอ?

ดังนั้นซ่งหวั่นถึงจึงพูดกับเยเฉินว่า “อาจารย์เย่ ฉันไปส่งคุณ นะคะ!”

เยเฉินพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:”ถ้าอย่างนั้นฉันคงจะ

รบกวนคุณ”

ซึ่งหวั่นถึงยิ้มอย่างเขินอายและพูดอย่างจริงจังว่า “อาจารย์เย่ ไม่ต้องเกรงใจกับฉันมากนัก”

ซึ่งหวั่นถึงทิ้งบอดี้การ์ดของเธอที่ถือกระเช้าดอกไม้ให้พอล เธอกดลิฟต์ เอื้อมมือไปขวางประตูลิฟต์ และพูดกับเย่เฉินว่า “อา จารย์เย่เชิญค่ะ!”

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและก้าวเข้าไปในลิฟต์ ก่อนที่ซ่งหวั่น ถึงจะตามมา
ประตูลิฟต์ปิดลง และกลิ่นหอมจางๆ ของร่างของซึ่งหวั่นถึง ค่อยๆ ซึมเข้าไปในรูจมูกของเยเฉิน

ต้องบอกว่ารสนิยมของซ่งหวั่นถึงสูงมาก น้ำหอมบนตัวเธอ เบาบางและยาวนาน ไม่เพียงทำให้ผู้คนรู้สึกสบายและสดชื่น มาก แต่ยังมีกลิ่นที่ไม่หยาบเลย และทำให้ผู้คนหลงใหลและเสพ ติด

ยืนอยู่กับเธอ ทำให้หัวใจของเยเฉันสับสนเล็กน้อย

ปฏิเสธไม่ได้ว่า ซึ่งหวั่นถึงนั้นสวยมากจริงๆ ด้วยอารมณ์อัน สูงส่ง และที่สำคัญกว่านั้น ผู้หญิงคนนี้อ่อนโยนเกินไปเมื่ออยู่ต่อ หน้าเขา และดูไม่ออกเลยว่าจะเป็นลูกคุณหนู

ทั้งสองออกจากอาคารจินตี้ด้วยกัน แล้วซึ่งหวั่นถึงเปิดประตู รถโรลส์-รอยซ์ของเธอเอง และเชิญเย่เฉินนั่งข้างใน

หลังจากขึ้นรถ ซึ่งหวั่นถึงถามเย่เฉินที่อยู่ข้างๆ ด้วยความ เคารพ:”อาจาย์เย่ คุณจะไปไหน? ฉันจะไปส่งคุณเอง!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “ถ้าอย่างนั้น รบกวนคุณไปส่งฉัน Tomson Riviera”

ซึ่งหวั่นถึงถามด้วยความประหลาดใจ “อาจารย์เย่ คุณไม่ใช่ จะไปทำธุระเหรอคะ จู่ๆคุณจะกลับบ้านทำไม?”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ยังไม่ถึงเวลาทำงาน ฉันจะกลับบ้านรอ”

แม้ว่าซ่งหวั่นถึงจะแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็พยักหน้าเล็ก น้อยและพูดว่า”งั้นฉันจะส่งคุณกลับไป
ขณะที่เธอพูด เธอรวบรวมความกล้าอีกครั้ง และถามอย่างมี ความหวัง “อาจารย์เย่ คุณจะมีเวลาเมื่อไหร่? ฉันอยากจะเลี้ยง อาหารคุณ…”

เยเฉันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “อีกสองวันเถอะ ช่วงนี้เรื่อง เยอะมาก โดยเฉพาะวันนี้

เขาได้บอกเฉินจือข่ายกับอย่างชัดเจนแล้วว่า เมื่อหม่าหลัน พร้อมที่จะปล่อยออกมา ศูนย์กักขังจะให้เธอโทรหาตัวเองโดย เฉพาะ

ถึงเวลานั้นตนจะไปรับหน้าหลันกลับ

เหตุผลที่เขาต้องไปรับหม่าหลั่นเอง หลักๆเพราะเขาต้องการ เห็นว่าตอนนี้หม่าหลันน่าสังเวชแค่ไหน

ผู้หญิงคนนี้ที่กล้าขโมย 21.9 พันล้าน จะไม่มีวันได้เรียนรู้บท

เรียนหาก เธอไม่ทนทุกข์กับมันสักเล็กน้อย

21.9 พันล้าน ถ้าตนไม่มีความเมตตาต่อเธอ และไม่กลัวที่จะ เปิดเผยตัวตน โทรแจ้งตำรวจโดยตรง เงินเยอะขนาดนี้ หมา หลันจะถูกตัดสินจําคุก อย่างน้อยประหารชีวิตแม้ว่าจะไม่ยิงเธอ

ให้เธอเข้าไปทรมานสักสองสามวันแล้วปล่อยเธอไป มันอ่อน ให้เธอมากแล้ว!