บทที่807

เมื่อพอลเห็นว่าแม่ของเขาไม่อยากให้คนอื่นรู้ชื่อจีนของเขา เขาก็ยิ้มทันทีแล้วพูดว่า “ลุงๆป้าๆ กินดีดื่มดีนะครับ ผมจะไป ก่อนนะครับ”

เขียวฉางควรรีบพูดว่า “เฮ้พอล แกจะรีบไปทำไม? ทำไมไม่ กินกับพวกเราล่ะ?”

เหตุผลที่เขาคุยกับพอลในเวลานี้ ก็เพราะอยากให้คนอื่นเห็น ว่าเขากับพอลรู้จักกันมานานแล้ว ด้วยวิธีนี้ ทุกคนคงเดาได้ว่า เขาเคยเจอทานเหม่ยฉิงมาก่อนปาร์ตี้นี้แล้ว

ด้วยวิธีนี้ ทุกคนย่อมรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองนั้น ไม่ธรรมดา ซึ่งทำให้ผู้ที่คิดอะไรกับหายเหม่ยจึงได้ถอยไป

เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินการสนทนาระหว่างสองคนนี้ พวกเขารู้สึก ว่ามีบางอย่างแปลกๆ ทำไมเขียวฉางควนและพอลถึงได้สนิทกัน ได้?

จากนั้นพอลยิ้มและพูดกับเขา “ตอนเที่ยงผมจะไม่กินข้าวกับ ลุงๆป้าๆแล้วล่ะ เพราะว่าตอนบ่ายผมมีธุระ

หลังจากนั้น ก็บอกเซียวฉางควนโดยเฉพาะว่า ผมนัดคุณเ มาที่บริษัทในตอนบ่าย เพื่อช่วยดูฮวงจุ้ยให้ผม ผมต้องไปดูแล

เขา

เซียวฉางควนยิ้มและพยักหน้าและพูดว่า “ลูกเขยของฉันไม่มีความสามารถอื่น ความสามารถในการดูฮวงจุ้ยนั้นยังใช้ได้ ถึง เวลาให้เขาดูดีๆ เขาจะไม่กล้าถามนายว่าเท่าไหร่ มิฉะนั้น เมื่อ วานดื่มเหล้าไปฟรีๆเหรอ?”

หลังจากนั้น เขียวฉางควนก็พูดอีกครั้ง “งั้นเอางี้ ฉันจะโทรหา เขา ให้เขาจ่ายบิลให้นายฟรี!”

เซ่เหวินหรูที่ด้านข้างรู้สึกหดหู่ใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้

มันเรื่องอะไรกัน? หรือว่าพอลกับเซียวฉางควน และลูกเขย ของเซียวฉางควนได้ดื่มด้วยกันแล้ว?

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่? เมื่อวานเหรอ?

หานเหม่ยจึงเพิ่งมาถึงเมืองจินหลิงเมื่อวานนี้ไม่ใช่เหรอ? เพิ่ง มาถึงเมื่อวานนี้ ก็ทานอาหารเย็นกับเซียวฉางควนพวกเขาแล้ว? นี่เป็นการกระทำที่พิเศษจริงๆ

เมื่อคิดเช่นนี้ เซ่เหวินหรูรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยในใจ เขาไม่ เพียงแต่คิดกับตัวเองว่า หรือว่าตอนนี้หานเหม่ยฉิงยังชอบเชียว ฉางควนอยู่เหรอ?

ในเวลานี้ พอลยิ้มและพูดกับเซียวฉางควนว่า “ลุงเซียวคุณไม่ ต้องเกรงใจ ถ้าคุณให้คุณเย่ไม่คิดเงินผม ผมก็ละอายใจที่จะให้ เขามาช่วยผมดูนะครับ”

หานเหม่ยงที่อยู่ข้างๆ ก็ยิ้มและพูดว่า “ฉางควน ไม่ต้องไป ยุ่งกับเรื่องของเด็กๆหรอก”

เซียวฉางควนเหลือบมองเซ่เหวินหรู เห็นว่าเขาหดหูมาก เลยรู้ว่าเป้าหมายของเขาสําเร็จแล้ว ดังนั้นเขาจึงหยุดพูดกับพอล เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ยิ้มและพูดกับเขาว่า “ได้ งั้นนายไปเถอะ ทาง แม่นายฉันจะช่วยดูแลเอง ไม่ต้องห่วง

เซ่เหวินหรูรู้สึกหดหู่ใจมากขึ้นเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ มัน หมายความว่าไง? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามันเหมือนกับว่าเป็นพ่อ เลี้ยงของพอล?

เมื่อคิดเล่นนี้ เซ่เหวินหรูก็โมโหมาก และคิดกับตัวเอง ว่า “เซียวฉางควนนะเซียวฉางควน เมื่อ20ปีก่อนนายก็แย่งหาน เหม่ยงไปแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้ถ้านายกล้าฟังเรื่องดีของฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยให้นายไปแน่นอน!!

ดังนั้นเขาจึงพูดเสียงดังอย่างจงใจ “จริงสีเขียวฉางควน ภรรยาของนายล่ะ? เป็นคนปากร้ายที่โด่งดังมากในวิทยาลัย ของเรา ชื่ออะไรนะ? ดูเหมือนว่าจะเป็นนามสกุลหม่า ชื่อหม่า อะไรนะใครรู้บ้าง?

เพื่อนเก่าในห้องยิ้มพูดว่า “หม่าหลั่น!”

“ใช่!หม่าหลัน!”เซ่เหวินหรูพูดด้วยรอยยิ้ม “เซียวฉางควนฉัน ได้ยินมาว่านายกับหม่าหลันรักกันมาก หลายปีมานี้ความ สัมพันธ์ของพวกเธอน่าจะลึกซึ้งขึ้นสินะ? ทำไมวันนี้ไม่ให้หม่า หลันมาด้วยกันล่ะ? ”

ทันทีที่เซียวฉางควนได้ยินเขาพูดถึงหม่าหลัน ใบหน้าของเขา ก็ควบคุมไม่ได้ในทันที และเขาก็โพล่งออกมาว่า “เซ่เหวินหรู เรื่องไหนไม่ควรพูดก็ไม่ต้องพูดตรงนี้ หม่าหลั่นไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้นของเรา เธอจะมาที่นี่ทําไม?”