บทที่806

เซเหวินหรูรอคอยทานเหม่ยจิงตั้งแต่เขาเข้าไปในห้อง ตอนนี้ หานเหม่ยจึงอยู่ที่นี่แล้ว เขามองตาไม่กะพริบเลย

เขาพบว่าหานเหม่ยจิง ยังคงสวยงาม โดดเด่น น่าหลงใหล

มาก

เขานึกไม่ออกว่า หานเหม่ยฉิงอายุ 50 ปีแล้ว เธอก็ยังดูสง่า งามได้

สิ่งนี้ยังเสริมความแข็งแกร่งให้กับความเชื่อของเขา ในการไล่ ตามหานเหม่ยฉิง

แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่า หานเหม่ยถึงผู้ที่ตนคิดถึงมานานกว่า

20 ปี จะเดินเข้ามาพร้อมกับเซียวฉางควนคนเลวทรามที่เคย

ทําร้ายเธอ

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ และยืนขึ้นและถามเซียวฉาง ควน:”เซียวฉางควน นายยังที่หน้ามากับหานเหม่ยงอีกเหรอ? ตอนนั้นสิ่งที่นายทำกับหานเหม่ยฉิง เราทุกคนรู้ดี ถ้าไม่ใช่คน เลวอย่างนาย ทำไมเหมยฉิงถึงได้ไปอยู่ในสหรัฐอเมริกามา หลายปีขนาดนี้? นายควรจะละอายใจกับเธอในใจ ถ้าฉันเป็น นาย ฉันจะไม่มีหน้ามาเลย!!

เขียวฉางควนก็โกรธมากเช่นกัน เขาพูดอย่างรำคาญ “เซ่เห วินหรู นายอย่าพูดเกินไป เรื่องเมื่อตอนนั้น คนฉลาดบังรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้โทษฉันเลย!”

พูดไป เขาก็เสริมว่า “นายคิดว่าฉันมีชีวิตที่ดีในช่วงยี่สิบปีที่ ผ่านมาเหรอ? ฉันจะบอกให้ว่า ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา ฉันเสียใจ มากกว่าใคร และรู้สึกละอายใจมากกว่าใครๆ

เซ่เหวินหรูพูดอย่างไม่ยอมว่า “นายละอายใจมันถูกแล้ว! ดัง นั้นฉันแนะนำให้นายออกไปเร็วๆ นายไม่ควรมาทานอาหารมื้อ

ในเวลานี้ จู่ๆหานเหม่ยฉิงก็พูดขึ้นว่า “เอาล่ะเอาล่ะ พวกนาย อย่าเอาเรื่องเก่าๆไร้สาระมาพูดแล้ว ก็ไม่ใช่ตอนเด็กๆ ที่ชอบคุย เรื่องซุบซิบ ตอนนี้อายุสี่สิบห้าสิบแล้ว ทำไมยังพูดแบบนี้อีก?”

หลังจากนั้น เธอมองไปรอบๆ และพูดอย่างจริงจังว่า “พวกคุณ ทุกคนที่นี่ได้รับเชิญจากฉันเป็นการส่วนตัว ดังนั้นอย่ามีเรื่องไม่ สบายใจระหว่างกันเลย”

ทันใดนั้นเชียวฉางควนเย้ยหยัน และพูดกับเซ่เหวินหรู “เซ่เห วินหรูได้ยินไหม? ขนาดเหมยฉิงยังพูดแบบนี้เลย นายมี คุณสมบัติอะไรที่จะไล่ฉันออกไป?”

พูดจบ ก็ตบหน้าผากแล้วพูดว่า “จริงสิ ฉันลืมบอกนาย ฉันไม่ ได้แค่มากับเหมียฉิง ฉันมารับเธอที่โรงแรมที่เหม่ยจึงอาศัยอยู่ เมื่อเช้านี้ แล้วไปโรงเรียนเก่าด้วยกัน ฉันนึกถึงช่วงเยาว์วัยของ เราในตอนนั้น แล้วถึงจะมาเจอพวกคุณทำไม? นายมีปัญหาอะไร เหรอ?”

เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจด้วยความโกรธ
ไม่ว่ายังไงตลอดมา ก็แค่แอบชอบทานเหม่ยจึงเพียงฝ่าย เดียว ซึ่งต่างจากเซียวางควา

ตอนนั้นเขียวฉางสวนและนานเหม่ยจิง อยู่ด้วยกันมาเป็นเวลา

นาน

ยิ่งกว่านั้น ตอนนั้นทั้งสองคนเหมาะสมกันมาก และพวกเขา ก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นคู่ที่มีมาตรฐานที่สุดในโรงเรียน

ดังนั้น จึงมีเรื่องราวมากมายระหว่างพวกเขาสองคน และพวก เขาทั้งสองกลับไปที่โรงเรียนเก่าเพื่อระลึกถึงอดีต ซึ่งในตัวมัน เองดูเหมือนคลุมเครือเล็กน้อย

เซ่เหวินหรูรู้สึกหดหูมาก เมื่อเขาไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไร หนุ่มพอลเปิดประตูและพูดกับหานเหม่ยงด้วยรอยยิ้มว่า “แม่ ผมได้บอกกับลุง พ่อบ้านของตระกูลซงแล้ว วันนี้แม่และเพื่อน ร่วมชั้นของแม่จะจัดงานกันที่นี่ และเขาจะจัดการทุกอย่างให้ เรียบร้อย ดังนั้นแม่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แค่รวมกลุ่มกับ ลุงและป้าของแม่ก็พอ”

เมื่อทุกคนเห็นพอล พวกเขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ผู้หญิง คนหนึ่งโพล่งออกมา “โอ้ เหมยฉิง นี่คือลูกชายของ ของเธอเหรอ หล่อมาก!!

หานเหม่ยงพยักหน้าเบา ๆ และพูดกับทุกคน “มาเถอะ ฉัน แนะนำกับทุกคน นี่คือลูกชายของฉัน ชื่อภาษาอังกฤษของเขาคือ พอล.สมิธ”

อีกคนอุทาน:”โอ้ หานเหม่ยจิง ลูกชายของเธอยังเป็นลูกครึ่งเขาเกิดมาจากสามีชาวอเมริกันของเธอใช่ไหม?

หานเหม่ยฉิงยิ้มและพูดว่า “ไม่ใช่ของสามีฉัน ยังจะเป็นของ ใครได้ล่ะ?”

ทุกคนหัวเราะ

ทันใดนั้นเซ่เหวินหรูถามขึ้น “เฮ้ เหมยฉิง พอลมีชื่อภาษาจีน

ด้วยใช่ไหม?”

หานเหม่ยงพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน ชื่อภาษา จีนของพอลนามสกุลเดียวกัน”

ทุกคนรีบถามด้วยความสงสัย: “แล้วชื่อภาษาจีนของพอลคือ อะไร?”

พอลยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ลุงๆป้าๆ ชื่อจีนผมคือหาน……

ก่อนที่คำพูดสุดท้ายจะออกมา หานเหม่ยงก็รีบขัดจังหวะและ พูดว่า “วันนี้เป็นงานเลี้ยงของเรา ไม่ใช่กับลูกชายของฉัน ปล่อย เขาไปก่อน เรามารื้อฟื้นอดีตด้วยกัน!!