บทที่ 779

พอพูดถึงจุดนี้ อารมณ์ของเซียวฉางควนก็ครึกครื้นขึ้นมา

เขาจ้องมองตาของหานเหม่ยง แล้วพูดอย่างลึกซึ้งว่า “เหม่ ยฉิง ผมไม่ได้ล้อคุณเล่นจริงๆ นะ ผมพูดออกมาแต่ละคำ ล้วน ออกมาจากใจทั้งหมด หลังจากที่คุณจากไป20กว่าปีมานี้ ผมไม่ เคยมีความสุขเลย พวกเราก็อายุปูนนี้แล้ว ทำไมไม่วางทิลง แล้วมาตามหาความรักของเราอย่างแจ่มแจ้งล่ะ? ”

หานเหม่ยจิงก็ถอนหายใจเบาๆ “ฉางควน ที่คุณพูดมา ทั้งหมด ฉันก็เคยคิดเหมือนกัน และอีกอย่าง จริงๆ แล้วในใจฉัน ก็เคยวาดฝัน แต่สถานการณ์ตอนนี้ มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ชีวิตนี้ฉันเกลียดที่สุดก็คือ มือที่สาม ดังนั้นฉันไม่อยากให้ตนเอง เปลี่ยนเป็น มือที่สาม ดังนั้นเรื่องนี้ พวกเราไม่ต้องรีบ คุณให้ เวลาฉันหน่อย ฉันก็จะให้เวลาคุณด้วย

เซียวฉางควนก็รีบถามไปอย่างรีบร้อน “ถ้าผมหย่ากับหม่า หลันแล้ว คุณก็จะยอมอยู่กับผมใช่ไหม? ”

ดวงตาที่สวยงามกลมโต และมีริ้วรอยบางๆ ของหานเหม่ยง จ้องเซียวฉางควนนิ่งๆ แล้วตั้งใจพูดว่า “ฉางควน ฉันยอมรับว่า เหตุผลหลักที่ฉันกลับประเทศมา ก็เพื่ออยากพบคุณ และหวังว่า จะได้ใช้ชีวิตตามฝันเราในอดีต”

พอพูถึงจุดนี้ เธอก็เปลี่ยนคำพูดว่า “แต่ว่าพวกเราไม่ใช่เด็ก อายุ18-20แล้วนะ ตอนนี้พวกเราจะทำอะไรต้องคิดให้ลึกๆ ส่วนเรื่องที่ว่าจะยอมอยู่กับคุณหรือไม่นั้น ตอนนี้ฉันยังไม่มีทางตอบ คุณได้ รอให้คุณเป็นโสดก่อน แล้วพวกเราก็ลองคบกันสักพัก จากนั้นฉันค่อยตั้งใจตอบปัญหานี้กับคุณ

เชียวฉางควนก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า “ผมตกลง ผมยอมรับได้ หมด ผมยอมทุกอย่าง

หานเหม่ยจิงตั้งใจพูดว่า “ฉางควน ฉันก็หวังว่าคุณจะต้องใจ คิดเรื่องหมาหลันด้วย แต่คุณสองคนแต่งงานกัน ไปลองคิดดูว่า ระหว่างพวกคุณมีความรักกันหรือไม่ ถ้าพวกคุณยังมีความรักต่อ กัน ฉันก็จะอวยพรพวกคุณเหมือนที่ผ่านมา ถ้าพวกคุณไม่มีความ รักต่อกัน เช่นนั้นคุณก็ต้องรีบพูดกับเธอ นิสัยของคุณฉันก็พอรู้ ถ้าไม่รีบตัดขาดเสียแต่ต้นๆ ก็จะวุ่นวายภายหลัง

หานเหม่ยงในตอนนี้ ก็ได้เป็นผู้ชนะทุกอย่างในชีวิตแล้ว แต่ ชีวิตนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอยังไม่ชนะ นั่นก็คือ ความรัก

ดังนั้น เธอยังคงหลงรักในตัวเซียวฉางควน

ในใจของทุกคน ล้วนมีความที่หลงใหลกันทั้งนั้น ถ้าหากคนที่ ตนเองหลงใหลได้อยู่กับตนเองล่ะก็ ชีวิตก็จะมีความสุขอย่าง มาก ชีวิตก็จะสมบูรณ์แบบ แต่ถ้าคนที่หลงใหลคนึงหา ไม่ได้อยู่ กับตนเองล่ะก็ คงจะต้องเสียใจไปทั้งชีวิต

ดังนั้นที่หานเหม่ยฉิงกลับประเทศมาครั้งนี้ สามารถบอกได้ เลยว่า ไม่ใช่เพราะเรื่องใด แต่เป็นเพราะหวังว่าจะสามารถตาม หารักแท้ของตนเอง ในวัยที่พระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า

ตอนนี้เชียวฉางควนก็รีบแสดงท่าทีออกมาทันที แล้วพูดว่า”เหม่ยจิง ขอเพียงคุณไม่รังเกียจผม ผมยอมอยู่กับคุณ ผมจะ หย่ากับหม่าหลับให้ได้แน่นอน

หานเหม่ยงก็ถอนหายใจอีก แล้วพูดว่า “ไม่ว่าปีนั้นคุณจะมี ใจให้เธอหรือไม่ หรือว่าคุณจะถูกคนอื่นหลอกใช้ แต่สุดท้ายแล้ว คุณก็ยังทรยศต่อความสัมพันธ์ของเรา ถ้าคุณมีใจที่อยากจะ ชดเชย ฉันก็ยอมให้โอกาสคุณเหมือนกัน”

พอนึกถึงสมัยนั้น เซียวฉางควนก็ลุกขึ้น แล้วก็โอบกอดหาน เหม่ยงมาในอกอีกครั้ง

กอดเธอไป แล้วก็พูดไปด้วยว่า “เหมยฉิง เรื่องในปีนั้น ผมก็ รู้สึกผิดมาตลอด20กว่าปีมานี้ ครั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตามผมจะ ไม่รู้สึกผิดอีกแล้ว คุณจะต้องรอผมนะ!

หานเหม่ยงพยักหน้า แล้วพูดเบาๆ ว่า “ได้! ฉันจะรอคุณ! แต่คุณจะมากอดฉันแบบนี้ไม่ได้ ตอนนี้พวกเรากำลังทำไม่ถูก ต้อง! ”

เซียวฉางควนดื้อดึงพูดว่า “จะไปสนทำไมถูกผิด ตอนนี้ผมแค่ อยากกอดคุณ!

ในใจหานเหม่ยฉิงก็สับสนไม่เบา เขาอยากพูดความรู้สึกที่ถูก เขากอดไว้ในอ้อมอก แต่ชีวิตนี้เธออยู่กับความเหมาะสมมา ตลอด เธอไม่มีทางรับได้กับการที่มาสนิทแนบชิดแบบนี้ กับ ผู้ชายที่แต่งงานแล้ว

ดังนั้นเธอก็เลยพูดอย่างสับสนว่า “ไอ้หยา คุณปล่อยฉันก่อน เราทำแบบนี้ไม่ถูก แล้วฉันก็ยังจะต้องทำกับข้าวด้วย……..
เยวฉางควนก็พูดว่า “ในใจผมมีคุณ ในใจคุณก็มีผม มันจะมี อะไรไม่ดีอีกล่ะ!

พูดจบ เซียวฉางควนก็รวบรวมความกล้า แล้วก็ก้มหน้าไปจูบ

หานเหม่ยจิง หานเหม่ยฉิงก็รีบหลบหน้า แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันพูด

มาตั้งนานคุณไม่เข้าใจหรือไง? “