บทที่ 777

พอทานเหม่ยจึงถูกเขียวฉางควนสวมกอดเข้าให้ทั้งตัวก็แข็งที่อ ไปหมด

พูดจากใจลึกๆแล้ว เธอมีหรือที่จะไม่อยากให้เซียวฉางควนที่

แยกกันไป20กว่าปี เข้ามาสวมกอดตนเอง

เพราะถึงอย่างไร นี่มันก็เป็นคนที่เธอรักคนเดียวในชีวิตนี้

ในตอนนี้ คนรักแรกเมื่อ 20กว่าปีก่อน กำลังกอดตนเองอย่าง แน่น สองมือของเข้าผสานโอบกอดบั้นเอวอย่างแน่นขนัด ความ รู้สึกนี้ มันเหมือนกับตนเองได้กลับไปตอนสมัยสาวๆ เมื่อ20กว่า ปีก่อนเลย

ในใจลึกๆ ของทานเหม่ยจิง ก็มีอารมณ์พลุ่งพล่าน เธอก็อดไม่ ได้ แล้วก็เอามือของตนเองทับลงไปบนมือของฝั่งตรงข้าม

แต่ตอนที่เอามือวางทับมือของเซียวฉางควนลงไปนั้น เธอก็นึก ขึ้นได้ว่า ตนเองทำแบบนี้มันไม่ถูก

ดังนั้นเธอก็เลยตื้นออกจากอ้อมกอดของเซียวฉางควน แล้วก็ รีบจัดเส้นผมของตนเองที่ยุ่งเหยิง แล้วก็พูดอย่างไม่เป็น ธรรมชาติว่า “ฉางควน พวกเราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณก็ได้ แต่งงานแล้ว ฉันจะทำผิดต่อหม่าหลั่นไม่ได้

เขียวฉางควนก็ร้อนรนขึ้นมา แล้วพูดว่า “ตอนนั้นหม่าหลันก็ ทำผิดต่อคุณก่อนนะ ตอนนั้นพวกเราอยู่กันมีความสุขมาก หม่าหลันก็รู้ว่าผมเป็นคนรักของคุณ แต่ก็ยังมอมเหล้าปล้ำผม ถ้า หม่าหลับไม่หน้าด้านอย่างนั้น พวกเราก็ได้อยู่ด้วยกันนาน แล้ว! ”

หานเหม่ยจิงก็ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ต่อให้เรื่องที่ผ่าน มา หม่าหลันจะทำไม่ถูก แต่คนที่ยอมทิ้งทุกอย่างไป ก็คือฉันเอง ฉันเลือกที่จะปล่อยมือไปเอง แล้วทิ้งคุณให้อยู่กับเธอ ฉันจะไม่ทำ เรื่องที่ผิดต่อเธอ เหมือนที่ตอนนี้เธอทำผิดกับฉัน นี่มันเป็นหลัก การของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันก็เป็นแบบหม่าหลั่นเลยน่ะสิ ”

เขียวฉางควนก็ร้อนรน พูดว่า “ผู้หญิงคนนั้นแทบจะทำลาย ความรู้สึกของเราไปทั้งชีวิตเลยนะ ตอนนี้คุณยังจะมาอ้างหลัก การบ้าบออะไรนั่นอีกหรือ? ”

หานแหม่ยฉิงตั้งใจถูกว่า “จริงแล้วๆ หลังจากเกิดเรื่องนั้นแล้ว ในใจฉันก็รู้ดี ว่าทั้งหมดเป็นเพราะหม่าหลัน ฉันรู้ว่าหม่าหลั่นเป็น คนไม่ดี แต่ฉันก็ไม่อาจจะเป็นคนไม่ดีเสียเอง เพียงเพราะเคยถูก คนไม่ดีทําร้ายมา

พูดไป เธอก็มองไปยังเซียวฉางควน แล้วก็ตั้งใจพูดอย่าง มากกว่า “ตอนนี้คุณก็เป็นสามีของเธอ ฉันก็ทำได้แค่กินข้าว พบ หน้ากับคุณแบบเพื่อนปกติทั่วไปเท่านั้น แต่ฉันไม่อาจจะเกินเลย ไปได้ นิดเดียวก็ไม่ได้”

เซียวฉางควนก็น้ำตาไหลออกมา เขามองหานเหม่ยฉิง แล้ว พูดสะอึกสะอื้นว่า “หรือว่าชาตินี้พวกเราจะไม่สามารถอยู่ด้วยกัน ได้แล้วหรือ? ห่างกันไปหลายปี ในที่สุดเราก็ได้พบกัน หรือว่าคุณไม่อยากจะชดเชย ในสิ่งที่พวกเราพลาดกันไปอย่างนั้น หรือ? ”

ทานเหม่ยจิงก็มีสีหน้าเจ็บปวด แล้วก็พูดออกมาตรงๆ ว่า “ฉัน ก็คิด ไม่งั้นฉันก็คงไม่ถ่อกลับมาจากอเมริกาหรอก แต่ฉันรู้สึกว่า เป็นคนที่ดี ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หรือความรัก ก็ต้องได้มาด้วย ความบริสุทธิ์ ถ้าหากว่าพวกเรามีโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันอีก ครั้ง มันก็จะต้องเกิดขึ้นหลังจากที่คุณหย่าร้างกับหม่าหลันแล้ว”

เซียวฉางควนก็พูดอย่างไม่ลังเลว่า “งั้นเดี๋ยวผมรีบไปหย่า เลย! ”

หานเหม่ยฉิงก็ตั้งใจพูดว่า “ฉางควบ คุณอย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันไม่ได้หมายความว่า หลังจากคุณหย่าร้างกับหม่าหลั่นแล้ว พวกเราจะสามารถอยู่ด้วยกันได้”

เชียวฉางควนก็ถามอย่างกังวลว่า “เหมยฉิง แล้วคุณ หมายความว่าอย่างไรล่ะ? ผมไม่เข้าใจ หรือว่าคุณจะไม่ยอมอยู่ กับผมอย่างนั้นหรือ? ”

หานเหม่ยจึงพูดอย่างจริงใจว่า “ฉางควน ถึงอย่างไรเราก็ไม่ ได้เจอกันมาหลายปี จะให้ตัดสินใจอยู่ด้วยอย่างรวดเร็วเลยได้ อย่างไรกัน มันดูเป็นเรื่องเล่นเกินไป”

พูดไป เธอก็ตั้งใจพูดอีกว่า “ตอนนั้นพวกเราจีบกัน ก็อยู่ที่มหา ลัย ตอนนั้นพวกเรายังเป็นนักศึกษา ทุกวันจะต้องเรียนในมหา ลัย ยังจะต้องคบค้าสมาคมกับเพื่อนๆ พวกเราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ ด้วยกันเลย ชีวิตประจำวันกับการจีบกัน มันไม่เหมือนกันนะ โดยเฉพาะอายุเราตอนนี้ ไม่เพียงจะต้องคำนึงถึงชีวิตของตนเอง ไม่ เพียงจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของตนเอง ยังจะต้องคำนึงถึง ลูกๆ ของเรา และความคิดของลูกๆ ที่มีต่อเราด้วย”