บทที่ 605

คนในห้องอาหาร ก็ตกใจกับเสียงดังสนั่นที่ดังขึ้น

ทุกคนรีบไปดู ก็เห็นชายวัยกลางคนรูปร่างใหญ่คนหนึ่ง เดิน หน้านิ่งเข้ามาให้ห้องอาหาร

ส่วนด้านหลัง ก็มีชายวัยกลางคน4คน เดินวางมาดองอาจเข้า มาด้านใน

5คนนี้ ก็คือบอดี้การ์ดประจำตัวของอู่ตงไห

หลิวกว่างและหลิวหมิง ก็เดินชูคออยู่ตามก้นชายพวกนี้ ใบหน้าแสยะยิ้ม อย่างบ้าระห่ำ

หงห้าเห็นหลิวกว่างและหลิวหมิงสองพ่อลูก ก็ขมวดคิ้ว แล้ว พูดเสียงเย็นว่า “พ่อแกสองพ่อลูกก็ซึ่งกล้าดีจริงๆ เลยนะ ถึงกล้า บุกมาถีบประตูบุกเข้ามาที่เทียนเซียงของผม? ”

หลิวหมิงก็พูดเสียงนิ่งว่า “ไอ้หงห้า จะตายห่าอยู่แล้ว ยังจะเส แสร้งอะไรอีกวะ? จะบอกให้ ก่อนหน้ามึงเหยียดหยามกู กูไม่เคย ลืมเลย วันนี้กูมาเอาชีวิตถึง

พอพูดคำนั้นออกมา ทุกคนก็อึ้งไปตามๆ กัน!

ตนเองไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม?

ถึงได้มีคนหาญกล้า จะมาเอาชีวิตของท่านหงห้า?!

ในตอนนี้หงห้าก็พูดประชดว่า “อย่างจะได้ชีวิตผม? คุณคิดว่าผมโง่รึไง? คุณรู้ไหมว่าในจินหลิงผมมีลูกน้องเท่าไร?

หลิวกว่างก็พูดเสียงเย็นตอบไป “กูจะบอกให้นะหงห้า ถึงจะมี ลูกน้องเท่าไรก็ไร้ประโยชน์แล้ว ยาม ในเทียนเซียง ทั้งหมด10กว่าคน กูจัดการไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครช่วยจึงได้ แล้ว! ”

พูดไป เขาก็ชี้ไปทางจางจื่อโจว แล้วพูดด้วยใบหน้าอำมหิตว่า “ท่านนี้เป็นยอดฝีมือของตระกูล วันนี้มีเขาอยู่ที่นี่ ต่อให้ถึงมีปีก ก็หนีไม่ได้แล้ว จะต้องตายอย่างไรที่ฝังอย่างแน่นอน! กูจะให้ โอกาสถึง มาคุกเข่าตรงหน้าหู เสียรองเท้าให้สะอาด กูจะให้ มึงมีศพครบ32 ไม่เช่นนั้นล่ะก็ วันนี้กูจะสับมึงให้เป็นหมื่นชิ้น! ” ท่านหงหาได้ยินดังนั้น ในใจก็กังวลขึ้นมาเล็กน้อย

ดูเหมือนว่า ตนเองจะประมาทไปหน่อยแล้ว!

หลายปีมานี้ ตนเองอยู่ในจินหลิง ได้รับความเคารพให้เกียรติ มาตลอด ทําให้เขาไม่เชื่อแล้วว่า ในจินหลังมีคนที่กล้าทำอะไร กับตนเอง

ดังนั้น ข้างกายเขาก็เลยไม่มีบอดี้การ์ดติดตามตัวอยู่ตลอด เวลา

เพราะคิดว่า ยาม10กว่าคนในเทียนเซียงก็มีฝีมือไม่ธรรมดา เพียงพอต่อการปกป้องตนเองให้ปลอดภัย

แต่ไม่คิดเลยว่า ตระกูลจะลงมือกับตนเอง อีกอย่าง บอดี้การ์ด5คนของตระกูล ดูไปแล้วก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นยอดฝีมือ

ดูเหมือนว่า วันนี้ตนเองพาคนมา20คน ก็ไม่อาจสู้กับ5คนนี้ ได้!

ในตอนนี้ หลิวหมิงก็ชี้ไปยังเซียวฉางควน แล้วถามเสียงเย็น ว่า “มึงใช่ไหมที่เป็นพ่อตาของไอ้เย่เฉิน? ! ”

เขียวฉางควนก็ใจเต้น “คุณ………คุณจะทำอะไร?

“กูจะทำอะไรงั้น? ” หลิวหมิงหัวเราะเย็น แล้วพูดว่า “ไอ้เย่ เฉินคนกระจอก ไม่เพียงเหยียดหยามกู ยังดูถูกพ่อกู คิดว่าพวกกู สองพ่อลูก

จะให้รังแกง่ายๆ หรอวะ? วันนี้มันไม่อยู่ถือว่าโชคดีไป ไม่เช่น นั้นล่ะก็ วันนี้ก็จะฆ่ามันด้วย ให้มันจบๆ ไป

พูดจบ หลิวหมิงก็มองเซียวฉางควน แล้วพูดอย่างโหดเหี้ยม ว่า “แต่ว่า ในเมื่อวันนี้ไอ้เย่เฉินไม่อยู่นี่ ซึ่งเป็นพ่อตามัน ก็มา ชดใช้แทนมันก็แล้วกัน!

พอเชียวฉางควนได้ยินดังนั้น ก็ตกใจอ้าปาก ถามอย่าง ร้อนรนว่า “คุณ….คุณหมายความว่าอย่างไร…….จะทำอะไร? ”

“กูจะทำอะไรงั้นหรือ? ” หลิวหมิงกัดฟันพูดว่า “กูก็จะฆ่าถึง ไง! แล้วให้ลูกชายจึงมาเก็บศพถึง

เซียวฉางควนก็ตกใจ แล้วก็รีบเข้าไปหลบใต้โต๊ะ บนโต๊ะ คนของสมาคมศิลปะจีนก็หวาดกลัวไปตามๆ กัน รีบไปหลบตามผนัง

ตอนนี้จางจื่อ โจวก็เอ่ยปากขึ้นว่า “คนที่ไม่เกี่ยวข้องกับไอ้หง ห้าและเซียวฉางสวน ใสหัวออกไปให้หมด! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าให้ หมด! ”

พอสิ้นเสียง พวกของประธานเพียก็พากันวิ่งออกไป

สวี่เหวินหย่วน เพื่อนของเชียวฉางควนก็ทำอะไรไม่ถูก เขา อยากหนี แต่เห็นว่าเขียวฉางควนมีอันตรายอยู่ที่นี่ ไม่อาจจะทิ้ง เขาไว้ที่นี่ได้