บทที่ 560

หรือว่า……

หรือว่าคือ……

หรือว่าคือยาอายุวัฒนะที่ซื้อเทียนเคยกิน?!

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ คุณท่านซึ่งฝันว่าได้รับโอกาส ขนาด ฝันเขายังหวังว่าเเฉินจะสามารถให้ยาอายุวัฒนะแก่เขา และให้ ตัวเองสัมผัสถึงเสน่ห์ของการย้อนเวลากลับไปบ้าง เพื่อที่เขาจะ ได้มีชีวิตอยู่อีกหน่อย และช่วยให้ตระกูลซึ่งอยู่ได้นานขึ้นและไกล

แต่ว่า เขามีชีวิตมาจนถึงป่านนี้แล้ว เขารู้ว่า โอกาสนั้นหา ยาก!

เขาไม่กล้าไปขอยาเย่เฉิน กลัวว่าเย่เฉินจะรังเกียจ เขาจึง

ทําได้แค่อดทนรอ

รอคอย ช่วงเวลาที่โอกาสมาถึง

เดิมทีเขาคิดว่า โอกาสนี้จะต้องรอจนถึงวันที่หลานสาวของ เขา ซึ่งหวั่นถึงและเย่เฉินมีการพัฒนาอย่างมั่งคงก่อนมากกว่า

แต่ว่า ตอนนี้เขาได้ยินสิ่งที่เย่เฉินพูด เขารู้สึกว่าเย่เฉินอาจ เตรียมยาอายุวัฒนะให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิดจริงๆ แต่ว่า เขาไม่แน่ใจ และเขาไม่กล้าที่จะถามคำถามโดยตรง ดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงคาดหวังที่ยิ่งใหญ่นี้ไว้ในใจก่อน ยื่นมือม หัวไปหาเย่เฉินและพูดว่า “ผมขอขอบคุณอาจารย์เ

อู่ตงไห่ขมวดคิ้ว และรีบถามอู๋ซินที่อยู่ข้างๆด้วยเสียงต่ำ:”ภูมิ หลังของเด็กคนนี้เป็นอย่างไร?! ท่านซึ่งถึงได้เคารพเขามาก

ขนาดนี้!”

อู๋ซินกัดฟันกรามหลังของเขาและพูดออกมา:”พ่อ! ไอ้นี่คือแขก ที่หวั่นถึงไปรับเป็นการส่วนตัวเมื่อกี้!!

“โอ้?” อู่ตงไห่ขมวดคิ้วและพูดว่า “คนที่เราตามหา คือเขาเห รอ?”

อู๋ซินพยักหน้าอย่างรีบร้อน และพูดอย่างขมขื่น”หมอหยิ่ง มาก เมื่อกี้เขาตบหลิวกว่าง ซึ่งหวั่นถึงก็ให้คนโยนหลิวกว่างออก ไป!

“อะไรนะ!”

อู่ตงไห่พูดอย่างโกรธๆว่า “เราพาหลิวกว่างเข้ามา ซึ่งเท่ากับ ว่าเราเปิดเผยต่อสาธารณะว่าหลิวกว่างเป็นสุนัขรับใช้ของตระ กูล หมอนรู้ว่ามันเป็นสุนัขของเรา ยังกล้าทำ?!”

อู๋ซินพูดอย่างรำคาญ: “พ่อ หมอนี้ไม่เพียงแต่เอาตบหลิวกว่าง เท่านั้น เขายังเรียกว่าตระกูลของเราเราขยะอีกด้วย แล้วยัง เยาะเย้ยเรื่องของน้องชายอย่างเปิดเผย ผมอยากจะฆ่าเขา!”

เมื่ออู่ตงไม่ได้ยินแบบนี้ เขาก็โกรธมาก เขาเองก็เป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูล และในไม่ช้าก็จะประสบความสําเร็จจากพ่อ และกลายเป็นผู้นำตระกูล แต่ว่าใน จินหลิงเล็กๆนี้ ยังมีคนที่ไม่กล้าให้หน้าตระกูลอีก ถึงขั้นดูถูก ตระกูล ยังไงเขาก็รับไม่ได้

จากนั้น เขาจึงพูดกับคุณท่านซึ่งทันทีว่า “คุณอาง คนนี้ตบ หลิวกว่าง และยังดูถูกตระกูล ยังไงหลิวกว่างก็คือสุนัขรับใช้ ของตระกูลอู่เรา ศักดิ์ศรีของตระกูลของผมไม่สามารถให้ใคร มาเหยียบย่ำได้ เรื่องนี้ คุณต้องให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลกับ ผม!”

เมื่อคุณท่านซึ่งฟังถึงนี้ ก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ต้องเป็นเพราะอู๋ซินไม่รู้เรื่อง ให้หลิวกว่างไปทำผิดต่ออาจาร

ไม่อย่างนั้นด้วยสถานะของอาจารย์เย่ จะสนใจคนช้าอย่าง

หลิวกว่างทําไม?

แต่ว่า ปัญหาตอนนี้มันหนักมากเหมือนกัน

ทางหนึ่งคืออาจารย์เย่ อีกทางคือตระกูล ต้องปกป้อง อาจารย์เยอย่างแน่นอน แต่ว่า ความสามารถของตระกูลอู่คือที่ หนึ่งของเจียงหนาน ถ้าทำผิดกับพวกเขา จะไม่ดีกับตระกูลซ งมาก……

แต่ว่า พอคิดถึงยาอายุวัฒนะ คุณท่านซึ่งเอาปัญหาพวกนี้สลัด ทิ้งไปทันที!

เขาทำหน้าบึ้ง พูดกับอู่ตงไห้อย่างจริงจังว่า “ประธาน อาจารเย่เคยช่วยชีวิตฉันไว้ ในบ้านฉัน ไม่อนุญาตให้ใครมาเหยียด หยามอาจารย์เยเด็ดขาด!!g