ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 532



บทที่ 532

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

เขาพอจะมองออกว่าอู่ตงไห่นั้นเคียดแค้นคนที่ทำร้ายลูกชาย เขาจนเข้ากระดูก และสำหรับคนที่อยู่ในใจของซ่งหวั่นถึงนั้นเขา ก็ไม่พอใจอย่างมาก

ถ้าหากว่าทั้งสองเรื่องนี้มาจากคนสองคน สองคนนี้ต้องตายอ ย่างไม่ สงสัย เพราะในสายตาของอู่ตงไห่นั้น มีแค่โทษตาย สถานเดียว

แต่ถ้าหากว่าเรื่องทั้งสองนี้มาจากคนคนเดียว อย่างนั้นเกรง ว่าตระกูล คงจะพยายามสุดความสามารถในการฆ่าคนคนเดียว ดังนั้น เขาเลยอดจะเป็นกังวลแทนอาจารย์เย่ขึ้นมาไม่ได้

แม้ว่าเขารู้ดีว่าพลังของอาจารย์เย่นั้นแข็งแกร่งมาก แต่ถ้า หากต้องเผชิญกับคนตระกูลแบบนี้ เขาก็ยังรู้สึกอดกังวลไม่ได้

พอหลังจากจบงานเลี้ยง ทุกคนก็พาตงไห้กับอู๋ซินลงไปด้าน ล่างของตึกเทียนเซียง หลิวกว่างที่อยากเป็นสุนัขรับใช้จนเนื้อ เต้น ก็ต้องการไปที่ลานจอดรถเพื่อส่งสองคนพ่อลูกให้ได้

หงห้า หวังเจิ้งกางและฉินกางนั้นไม่ได้ไปกับพวกนั้นด้วย แต่ หลังจากที่ล่ำลากันเสร็จ พวกเขาก็หันมามองหน้ากัน แล้วก็กลับ มาที่เทียนเซียง
พอกลับมาถึงห้องทำงานของหงห้า ฉินทางก็พูดขึ้นด้วยความ กังวล ทั้งสองท่าน ดูแล้วตระกูล ต้องการจะหาตัวอาจารย์ เย่ออกมา แล้วยังคิดไม่ดีกับเขาอีก พวกเราควรทําอย่างไรดี?

หวังเจิ้งกางถอนหายใจออกมา แล้วพูดขึ้น : “ความรู้สึกที่ คุณหนูหวั่นถึงมีต่ออาจารย์เย่นั้น พวกเราทุกคนก็พอจะดูออก แต่ว่าเรื่องนี้มีแค่พวกเราเท่านั้นที่รู้ คนนอกไม่มีใครดูออก

หงห้าส่ายมือไปมา แล้วพูดขึ้น : “ถ้าหากว่าตระกูลไปสืบมา อย่างสุดความสามารถละก็ เรื่องนี้ยังไงก็ปิดไม่อยู่ เรื่องไม่ได้มี แค่พวกเราที่รู้ คนในตระกูลซ่งเองก็รู้ คนที่เคยเห็นตอนที่คุณหนู หวั่นถึงกับอาจารย์เย่ด้วยกัน ทุกคนก็รู้

หงห้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี สิ่งที่ผมกังวลไม่ใช่แค่ เรื่องนี้”

พูดจบ หงห้าก็ถามฉินทาง : “ประธานฉิน คุณหนูผู้ดีเอาเส วียน ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ที่คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ใช่ไหม? ”

“ใช่” ฉินกางยิ้มแล้วพูดขึ้น : “คณะการเงินและเศรษฐศาสตร์ จินหลิง เป็นมหาลัยการเงินที่ดีที่สุดในประเทศ หนึ่งในสาขาการ จัดการธุรกิจ คือสุดยอดที่สุด ผมต้องการให้ลูกเรียนที่นี่เพื่อ สั่งสมประสบการณ์เกี่ยวกับธุรกิจ พอหลังเรียนจบจะได้เข้ามา ช่วยงานผมได้”

หงห้าพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดขึ้น : “งั้นคุณก็น่าจะรู้ว่าลูกชาย ตระกูลอู๋ อู๋ฉีก็เรียนที่นี่ด้วยใช่ไหม? ”
“อืม ผมรู้” ฉินทางพยักหน้าแล้วถามขึ้น” “ทำไมเหรอ? ” หงห้าจึงพูดขึ้น : “ตอนนี้ผมกำลังสงสัยว่า ที่ฉีกลายมาเป็น แบบนี้ เป็นเพราะอาจารย์เป! ”

“ว่าไงนะ?! ” ฉันทางกับหวังเจิ้งการทำหน้าตกตะลึง ฉันทางจึงถามขึ้นอีกครั้ง : “ทำไมคุณพูดแบบนี้? ”

หงห้าพูดขึ้น: “ผมคิดว่ามันเป็นไปได้มากสุด ก็เพราะว่าคุณ หนูผู้ดีเอาเสงี่ยน ถ้าหากว่าอยากจะมั่นใจละก็ ฉันลองโทรหาเธอ ดู ว่าเธอรู้เรื่องของหรือไม่

สีหน้าของฉินกางเริ่มไม่ดีแล้ว

เขาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้า : “ผมจะโทรหาเข้าเส วียนตอนนี้”

พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาหล่อนทันที ตอนนี้ฉันเอ้าเสวียนอยู่ที่คฤหาสน์กำลังฝึกการต่อสู้อยู่

ในคฤหาสน์ของตระกูลฉิน มีห้องขนาดใหญ่อยู่ห้องหนึ่ง มีไว้ เพื่อให้ฉันเข้าเสงี่ยนเอาไว้ออกกำลังกายและฝึกฝนการต่อสู้โดย เฉพาะ

ตั้งแต่ฉันเอ้าเสงี่ยนยังเด็กกลุ่มหลงในการต่อสู้ ขอแค่มีเวลา นางจะมาฝึกทันที

พอหลังจากที่รู้จักกับเย่เฉิน การฝึกฝนของฉันเอ้าเสงี่ยนก็ยิ่ง หนักหน่วงขึ้นมาก
ในใจของเธอรู้สึกว่า คนอย่างอาจารย์เที่มีพลังแข็งแกร่ง ขนาดนั้น ไม่มีทางจะชอบผู้หญิงอ่อนแอแน่นอน

ดังนั้น ตัวเธอเองจะต้องพยายามทำให้พลังเลื่อนขั้นขึ้นไปอีก แม้ว่าจะทำให้เขาชอบไม่ได้ แต่ก็มาดูถูกไม่ได้เหมือนกัน!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ