บทที่ 494

ทันทีที่เดินเข้าประตู ชายคนนั้นก็มีสีหน้าสงบ และถามด้วยน้ำ เสียงเย็นชา: “แม่ง ใครกันกล้าติดหนี้ป้ารองแล้วไม่คืน? ” เหอเหลียนชี้ไปที่หม่าหลันทันที และพูดว่า “หัวเฉียง เธอเอง!

ผู้มาเยือนคือหลานชายคนโตของเธอ เหอหัวเฉียง

สายตาเย็นชาของเหอหัวเฉียง จ้องมองไปที่หม่าหลัน และพูด ว่า: “ดีนี่ เธอใช่ไหมที่ติดหนี้แล้วไม่คืน? รู้ไหมว่าเป็นใคร ไม่ อยากอยู่ในเมืองจีนหลิงแล้วใช่ไหม?! ”

หม่าหลันตกใจจนตัวสั่น และพูดว่า “ฉัน… ฉันไม่มีเงิน จริงๆ … ”

เหอเหลียนพูดอย่างเย็นชา: “เลิกพูดไร้สาระกับฉันเสียที ไม่มี เงินก็เอาบ้านพักตากอากาศมา เราจะได้ไม่ติดค้างกัน!”

หม่าหลันแทบทรุด และตะโกนว่า “ฉันไม่มีเงิน! ฉันไม่มีเงิน เลย! เธอจะมีฉันให้ตายฉันก็ไม่มีเงินมากขนาดนั้น! ”

หอหัวเฉียงก้าวไปข้างหน้า จับผมหม่าหลัน และตบหน้าเธอ อย่างแรง

เสียงดังเอี๊ยะ แก้มของหม่าหลันแดงและบวม เลือดกําเดาถึง

กับไหลออกมา
หม่าหลันนั่งอยู่บนพื้นและตะโกนอย่างจนตรอก เหอหัวเฉียง ตบหน้าเธออีกครั้ง และด่าว่า “แม่ง อย่ามาอึ้งกับฉัน ไม่อย่าง นั้นฉันจะฉีกปากแก ให้เละ! ”

หม่าหลันตกใจกลัว รีบหุบปากทันที มองเหอหัวเฉียง ไม่กล้า แม้แต่จะถอนหายใจ

เหอหัวเฉียงเตะหม่าหลันหงายลงกับพื้น ปลายท้ายเหยียบลง บนใบหน้าของเธอ และเหยียบลงกับพื้นอย่างแรง ถามอย่างเป็น ชา: “ฉันจะถามแกอีกครั้ง แกยังไม่จ่ายเงินอีกเหรอ? ”

หม่าหลันถูกตีอย่างเจ็บปวดแทบทนไม่ไหวไปทั่วร่างกาย ร้องไห้และคร่ำครวญว่า: “พี่เหลียน ได้โปรดเห็นแก่ความเป็น เพื่อน ครั้งนี้ก็ยกโทษให้ฉันเถอะ! ” เหอเหลียนขมวดคิ้วและพูดว่า “ฉันกับเธอเคยเจอกันแค่ครั้ง

เดียว ไม่ถือว่าเป็นเพื่อน อีกอย่าง เพื่อนแบบไหน ที่จะยอมให้เงิน

ห้าสิบห้าล้านหยวนไปฟรีๆ โดยที่ไม่ต้องคืน? ”

เหอหัวเฉียงที่เหยียบหม่าหลันไว้ใต้เท้ายังขู่ว่า “นั่งแก่ อยาก หนีหนี้? เห็นพี่น้องเหล่านี้ของฉันไหม? เดี๋ยวให้พวกเขาทยอยรับ ใช้แก แล้วถ่ายวิดีโอ ให้แก ฉันว่าช่วงวัยแก น่าจะดุดันเหมือน สัตว์ป่า สามีแกคงจะทำให้แกพอใจไม่ได้ล่ะสิ? วันนี้ก็ให้หนุ่มๆ สิบกว่าคนนี้ทำให้แกสดชื่นหน่อยเป็นไง!”

หม่าหลันตกใจวิญญาณแทบล่องลอยในทันใด

เธอขอร้องอย่างขมขื่น: “พี่เหลียน พี่ว่าแบบนี้จะได้ไหม ฉัน โทรหาลูกเขยของฉัน ให้เขาเอาโฉนดบ้านพักตากอากาศมาคุณพี่ก็ปล่อยฉันไปสักครั้ง ”

เธอเข้าใจอย่างชัดเจน คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอสิบกว่าคนนั้น มีรอยสักเต็มตัว แต่ละคนดูชั่วร้าย เป็นพวกนักเลงข้างถนน ทั้งหมด

คนแบบนี้ ตัวเองไม่ควรไปยั่วโมโห

ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไป เกรงว่าจะถูกทำร้ายจนตาย หรืออาจจะ ถูกบังคับให้ถ่ายวิดีโอแบบนั้น…..

ดูเหมือนว่า มีเพียงเรียกเยเงินเท่านั้นที่จะช่วยตัวเองได้

ในเวลานี้เหอหัวเฉียงยิ้มอย่างเย็นชา และพูดว่า: “โทรเรียก ได้ แต่แกคงจะไม่ให้คนโทรหาตำรวจหรอกใช่ไหม? ”

“ไม่อย่างแน่นอน! ” หม่าหลันพูดอย่างรวดเร็วว่า: “ฉันโทรต่อ

ทุกคนแบบนี้ได้ไหม? ”

เหอหัวเฉียงพูดด้วยใบหน้าเย็นชา “ก่อนโทร แกถอดเสื้อผ้า บนตัวแกทิ้งให้หมด และให้ฉันถ่ายวิดีโอ 360 องศา ถ้าแกกล้า โทรหาตำรวจในอนาคต หรือเล่นลิ้นล่ะก็ ฉันจะปล่อยวิดีโอของ แกลงบนอินเทอร์เน็ต! ”

หม่าหลั่นเหมือนถูกฟ้าผ่า!

ยังต้องถ่ายวิดีโอด้วย?!

ตัวเองอายุ 50 กว่าแล้ว คนเหล่านี้ยังต้องการให้ถ่ายวิดีโออยู่ อีกเหรอ?
ถ้าวิดีโอนี้ถูกแพร่ออกไป หน้าแก่ๆ ใบนี้จะเอาไปไว้ไหน?

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าตัวเองถ่ายวิดีโอนี้ ก็เทียบกับว่าเอาจุดอ่อนที่ ใหญ่ที่สุดของตัวเอง มอบให้กับอีกฝ่าย

มีสิ่งนี้เป็นสิ่งบีบบังคับ ตัวเองก็เป็นเหมือนตุ๊กตาที่มีคนชักใย

หากตัวเองกล้าที่จะไม่คืนเงิน หรือโทรแจ้งตำรวจ อีกฝ่าย สามารถเผยแพร่วิดีโอนี้ และทำให้ตัวเองเป็นที่หัวเราะในเมืองจิ นหลิงได้!

วิดีโอนี้ ไม่ว่ายังไงก็ถ่ายไม่ได้