บทที่ 483

ทุกคนต่างก็มีแผนของตัวเอง และแทบรอไม่ไหวที่จะเริ่มพิศวาส อาชญากรรมนี้

ด้วยเหตุนี้ เหอเหลียนจึงปรบมือ แนะนำผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และ พูดด้วยรอยยิ้ม: “มา นี่คือหนิวกุ้ยหมิ่น ซึ่งเป็นเพื่อนขาไฟประจำ ของฉัน แต่ก็เล่นไม่ค่อยดีนัก งั้นพวกเราสี่คนมาเริ่มเล่นกันเถอะ!

หม่าหลันพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ดีๆ รีบเริ่มเถอะ! บอกตาม ตรง ฉันคันมือไปหมดแล้ว! ”

เหอเหลียนยิ้มเล็กน้อย และเสนอว่า “วันนี้เป็นครั้งแรกที่เล่น

ไพ่นกกระจอกกับน้องหมาหลัน พวกเราก็อย่าเล่นเยอะเกินไป

เริ่มที่หนึ่งพัน และมากสุดที่หกสิบสี่เท่า”

หะ?

หม่าหลันตกใจในใจ และโพล่งออกมา: “เริ่มหนึ่งพัน สูงสุด 64 เท่า นี่ถ้ากินที่จำนวนเงินสูงสุด รอบเดียวก็ได้มากกว่าหก หมื่นหยวนแล้วสิ ปกติพวกคุณก็เล่นกันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ? ”

เหอเหลียนยิ้มและโบกมือ แล้วพูดว่า “น้องหม่าหลัน นี่เรียก ว่าเยอะเหรอ? พูดตามตรง นี่คือเงินที่ฉันเล่นน้อยที่สุดแล้ว วัน ก่อนตอนที่ฉันเล่นกับคนอื่น ล้วนแต่เริ่มที่สามพัน หรือห้าพัน จนถึงหนึ่งหมื่นหยวนก็มี
จากนั้น เธอชี้ไปที่เฉียนหงเล่นซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ หม่าหลันและพูด ว่า: ” ครั้งที่แล้วเฉียนหงเช่นเล่นกับฉันก็เริ่มที่ห้าพันหยวน ใน ช่วงเวลาสั้นๆ ฉันก็แพ้ไปล้านกว่าหยวน หงเย่นชนะได้เงินไปกว่า สามแสนหยวนได้มั้ง?

เฉียนหงเย่นรีบพูด: “ไอ้หยาเหลียน พี่นี่รวยเกินไปแล้ว แพ้ เสียเงินไปเท่าไหร่ก็ไม่ได้ ครั้งที่แล้วพี่เสียไปมากกว่าสองล้าน หยวน ฉันชนะมากว่าห้าสิบครั้ง แต่ว่าเงินก้อนโตกุ้ยหมิ่นชนะได้ ไปหมด! ”

ผู้หญิงที่ชื่อหนิวกุ้ยหมิ่นยิ้มและพูดว่า “ไอ้หยา วันนั้นฉันชนะ มาได้แค่ร้อยนิดๆ เงินเล็กน้อยแค่นี้ไม่ใช่สำหรับพี่เหลียนแล้ว ก็ แค่ละอองฝนใช่ไหมคะ? ”

เหอเหลียนยิ้มและพูดว่า “พูดตามตรงนะเงินแค่นี้ไม่เท่าไหร่ หรอก สามีของฉัน ปีหนึ่งหาเงินได้สองสามร้อยล้านแบบ สบายๆ ฉันเล่นไพ่แพ้เสียเงินไปสามสิบถึงห้าสิบล้านสำหรับเขา แล้วมันน้อยนิดมาก”

เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ ในใจก็ตื่นเต้นมาก เหอเหลียนคนนี้ช่างโง่เขลาสุดๆ!

ยิ่งไปกว่านั้น ตัวเองมีเฉียนหงเช่นที่คอยร่วมมือ ถึงเวลานั้นคง เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่แน่นอน!

ด้วยเหตุนี้ หม่าหลันจึงปัดเป่าความสงสัยและความกังวลทิ้ง ไปทันที และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ไม่มีปัญหาค่ะพี่เหลียน งั้นมาเริ่ม กันทีละพันกันเถอะ”
เหอเหลียนพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้ม “งั้นฉันจะเริ่มเล่น ทอยลูกเต๋าแล้วนะ! ”

“ได้เลย! ” หม่าหลั่นถูมือตัวเอง รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย หลังจากเหอเหลียนทอยลูกเต๋า ก็รีบหยิบไพ่ก่อนในทันที

ในไม่ช้า ทั้งสี่คนก็เรียงไพ่รอบแรกเรียบร้อย หม่าหลันจัดเรียงไพ่ของตนเอง ในใจตื่นเต้นมาก ความโชคดีที่หยุดไม่ได้มาแล้ว!

ไพ่ในมือของตัวเอง อย่างได้อะไรก็ได้อย่างนั้น ไพ่ในมือมีสาม เสาะหนึ่งใบ สองบ่วงหนึ่งใบ ไพ่สองใบนี้จะลง ใบไหนก็ได้ ตัว เองก็จะเทงไฟทันที!

ด้วยเหตุนี้หม่าหลินเลยตื่นเต้นมาก และเฝ้ารอที่จะจั่วไพ่ที่ตัว

เองขาด

ผ่านไปสองสามรอบก็ยังจั่วไม่ได้ไพ่ เธอก็นึกถึงข้อตกลงของ เธอกับเฉียนหงเย่น จึงส่งสัญญาณให้เธอ ขอสามเสาะ

เฉียนหงเล่นเข้าใจเจตนาของเธอทันที และรีบลงสามเสาะให้ เธอทันที

“สามเสาะ! ”

“ไอ้หยา ฉันกิน! ” หม่าหลันมีความสุขมาก จับสามเสาะมา วางตรงหน้าตัวเอง และหัวเราะลงไพ่หนึ่งใบ: “แปดท้ง! ”

พูดจบ หม่าหลันก็พูดอย่างได้ใจว่า: “ฉันเทงไพ่แล้ว! ”
เหอเหลียนถามด้วยความประหลาดใจ: “ไม่ใช่แล้วมั้งน้อง สาว เทงไม่เร็วๆ ขนาดนี้เลยเหรอ? “

หม่าหลันยิ้มและพูดว่า “ใช่แล้ว ไฟสวยมาก! ”

เหอเหลียนพยักหน้า พูดว่า “เช่นนั้นหวังว่าฉันจะไม่เลี่ยนเฝ้า

พูดจบ ก็เอื้อมมือออกไปและทั้งสองบ่วงออกมา พูดว่า: “สอง

บ่วง! “