ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 466



บทที่ 466

ทุกคนหัวเราะกันเสียงดัง ใครก็คิดไม่ถึงว่า ปีนั้นถึงกับมีฉากที่น่า ตะลึงใจ!

ลูกเขยของพันหยวนหมิงจางเจี้ยนพูดต่อด้วยเสียหัวเราะ “ไอ้ หยา อาเซียวน่าทึ่งมาก! คุณคือ’Goodbye Mr. Loser’ เวอร์ชั่น จริงนะ น้าห่าก็คือดาวโรงเรียนซิวหย่า หม่าหลั่นก็คือ หม่าลง เหมยคนนั้น ฮ่าๆๆๆๆ

เย่เฉินแม้ว่าไม่ค่อยสะดวกที่จะแสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะในใจ

คิดไม่ถึงว่าพ่อตายังมีนิทานแบบนี้ ที่แท้แม่ยายก็ปากร้าย

แบบนี้มาตลอด แถมพ่อตายังถูกมอมเหล้า เริ่มทำแบบนั้นกับ

เขา เรื่องนี้ทำได้ เหมือนมารชัดๆ!

เพื่อนนักเรียนเก่าแก่คนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเห็นใจเชียว ฉางควน แต่ละคนก็พูดให้กำลังใจและปลอบโยนเขา

ในตอนนี้พันหยวนหมิงมองไปที่เซียวฉางควน ยิ้มแล้วพูดว่า “พวกนายอย่าเพิ่งรีบเห็นอกเห็นใจเชียวฉางควนสิ จริงๆ หม่า หลันที่แต่งกับเซียวฉางควนก็อนาถเหมือนกัน!

ทุกคนถามอย่างงง ๆ “เธอมีอะไรแย่? เขียวฉางควนชดใช้ให้ เธอก็เหลือเฟือแล้วไม่ใช่หรอ?”

พันหยวนหมิงถอนหายใจแล้วพูดว่า “เฮ้ พวกนายไม่รู้อะไรเลยหรอ หม่าหลัน ในปีนั้น ในใจคิดอยากจะหาทายาทเศรษฐีรุ่น ที่สอง ดังนั้นจึงสนใจเซียวางคาน คิดว่าตอนนั้นเชียวฉางควนมี เงินไง ถึงได้ใกล้ชิดเซียวฉางควน จากนั้นแน่นอนได้เป็นคุณนาย หญิง… ”

พูดถึงตรงนี้ พันหยวนหมินก็เปลี่ยนค่าพูด “แต่ใครจะรู้ หลัง จากเซียวฉางคนเรียนจบจะเป็นคนไม่มีประโยชน์ขนาดนี้ อยู่ใน ครอบครัวก็ไม่ได้สินทรัพย์ ไม่ได้รับความสนใจ อีกอย่าง คฤหาสน์ตระกูลเซียวนับวันยิ่งตกอับ หม่าหลับอยากใกล้ชิดกับ ทายาทเศรษฐีรุ่นที่สอง คิดไม่ถึงว่าผลสุดท้ายกลับใกล้ชิดกับ ชายธรรมดาที่ไม่เอาไหน! ”

เซียวฉางควนอับอายไม่มีอะไรเทียบ สีหน้าแดงก่ำ ข่มไว้สัก พัก ถึงจะเปิดปากพูด “พันหยวนหมิง เรื่องของผม ไม่ต้องให้คุณ พูดมาก!”

พันหยวนหมิงหมอย่างเย็นชา พูดว่า “เซียวฉางควน เรื่องที่ บ้านของพวกนาย ทั่วเมืองจินหลิงใครบ้างที่ไม่รู้? คุณไม่ให้ผม พูด หรือว่าทุกคนก็ไม่มีทางไปถามจากที่อื่นหรอ? ”

พูดไป พันหยวนหมิงก็พูดเสียงดัง “เดิมทีคฤหาสน์ตระกูล เซียวของพวกนายก็ถือว่ามีทรัพย์สมบัติบ้าง นายออกจากบ้าน ไป ยังสามารถเอาชื่อเสียงคฤหาสน์ตระกูลเซียวไปข่มขู่คน ตอน นี้คฤหาสน์ตระกูลเซียวล้มแล้ว คนไร้ค่าอย่างคุณหาเงินไม่เป็น หม่าหลันวันๆก็เล่นแต่ไพ่นกกระจอก งานที่ถูกต้องไม่ทำ ลูกเขย ที่แต่งเข้าบ้านนี้ เป็นไอ้ขยะอยู่บ้านเกาะผู้หญิงกิน ทั้งตระกูลของ พวกนาย ตอนนี้พึ่งลูกสาวคนเดียวของคุณในการใช้ชีวิต? ก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วของลูกสาวคุณสร้างกรรมอะไรไว้มาเกิดในตระกูล แบบนี้ของคุณ แต่งกับสามีที่เป็นไอ้ขยะอย่างคุณ ทำให้คนเจ็บ ปวดใจจริงๆ! ”

เยเฉินเมื่อฟังถึงตรงนี้ ยิ่งทนไม่ไหวแล้ว

พูดถึงตัวเองได้ มาพูดถึงพ่อตาแม่ยายยิ่งไม่มีปัญหา แต่ว่าจะ พูดถึงเซียวซูหนไม่ได้

เพราะเธอเป็นภรรยาของเขา

ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้วและพูดว่า “อาพัน คุณใช้ชีวิตของ ครอบครัวคุณให้ดีก็พอแล้ว เรื่องของครอบครัวพวกเรา ไม่ จําเป็นต้องให้คุณมากังวล”

พันหยวนหมิงพูดด้วยสีหน้าที่เป็นเฉยว่า “ทำไม? ในฐานะที่ อาเป็นเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ จะเป็นห่วงสถานการณ์ของ ครอบครัวพวกนายไม่ได้?

พูดจบ เขาพูดด้วยสีหน้าหยิ่งยโส “ผมเป็นตัวแทนลูกสาวของ เซียวฉางควนรู้สึกไม่คุ้ม!”

พันหยวนหมิงยิ่งพูดยิ่งคึกคัก ลุกขึ้นยืน เอ่ยปากพูดว่า “ดูผม สิ หัวหน้าหน่วยงานบริษัทปิโตรเคมี ตอนนี้ทุกวันแค่เข้าไปตอก บัตร หนึ่งเดือนได้สองหมื่น ในอนาคตอายุหกสิบห้าปีผมก็จะ เกษียณ เงินเกษียณเดือนหนึ่งก็สองหมื่น แถมเงินคืนร้อย เปอร์เซ็นต์สําหรับค่ารักษาพยาบาล!

” ภรรยาของผมก็เป็นรองหัวหน้าหน่วยงานของบริษัทปิโตรเคมี ได้เงินเดือนเดือนละหมื่นห้าหมื่นหก หลังจากพวกเรา ทั้งคู่เกษียณแล้ว ก็จะได้เงินบำนาญของรัฐเดือนละสี่หมื่น!”

ดูแล้วเซียวฉางควนกับหม่าหลัน ทั้งคู่จะห้าสิบกว่าแล้ว ไม่มี งานประจํา นี่ในอนาคตหากแก่ตัวลงแล้ว แม้แต่เงินบำนาญ ไม่มี มันจะไม่กลายเป็นภาระสังคมหรอ?”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาดึงลูกเขยของเขาและพูดอย่างจริงจังว่า “ดูลูกเขยของผม เป็นCEO ของบริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจว บริษัทก็จะเข้าจดทะเบียนแล้ว! บริษัทหนึ่งปีมานี้ คร่าวๆก็ ประมาณหนึ่งหรือสองพันล้าน คนแบบนี้ถ้าอยู่ในเมืองจีนหลัง ถือว่าเป็นอันดับต้นๆ พวกเราทั้งครอบครัวจะเจริญรุ่งเรือง นี่ถึง เรียกว่าการดาเนินชีวิตนะ 11

กลุ่มคนรอบข้างส่งเสียงอิจฉา ไม่ได้ฟังที่พันหยวนหมิงกับจาง เจี้ยนโม้

จริงๆแล้ว พื้นฐานทางเศรษฐกิจของครอบครัวของพวกเขา ใน กลุ่มเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ ทำให้เป็นที่น่าอิจฉาที่สุดแล้ว

ตอนนี้พันหยวนหมิงกำลังลิ้มรสคนรอบข้างที่แส แสดงความตะลึง และอิจฉา แววตามองไปที่เซียวฉางควนกับเย่เฉินอย่างดูถูก ใน ใจคิด การตบหน้าคราวนี้ ฉันรอมาหลายปี สุดท้ายไม่ได้ทำให้ ฉันผิดหวัง! มีความสุขจริงๆ! มีความสุขที่ได้แก้แค้น!

แต่ว่า เขากลับไม่ได้สังเกตเห็น มุมปากเย่เฉินยิ้มอย่างสนุก

“ สองผัวเมียต่างก็ทำงานที่บริษัทปิโตรเคมี? ลูกเขย เป็นCEO ของบริษัทเทคโนโลยีจินหลิงต้าโจว? ดีอะ กลุ้มใจจริงๆไม่รู้จะจัดการกับคุณยังไง คิดไม่ถึงว่าคุณจะเสนอหน้ามาเองเลย นี่ไม่เท่ากับว่าเอาตัวเองพุ่งเข้าหาปากกระบอกปืนหรอกหรือ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ