บทที่ 462

“สูง?” พันหยวนหมิงเบะปาก “สูงจะให้สูงไปถึงไหน? ให้นายไป ทำอาหาร เดือนละสี่ห้าพันยังผิดต่อคุณหรอ?”

จางเจี้ยนที่อยู่ด้านข้างตั้งใจทำให้พ่อตารู้สึกดี จงใจพูดคล้อย ตามว่า “คุณพ่อ ในเมื่อเป็นลูกเขยของเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ของ ท่าน งั้นผมจําเป็นต้องดูแลให้ดีสักหน่อย อย่างนี้ไหม ผมให้เงิน เดือนเดือนละหนึ่งหมื่น!!

เย่เฉินหัวเราะฮ่าๆ พูด “ขอโทษด้วยนะ ผมช่วยคนทำงานสิ่งที่ ผมต้องการไม่ใช่เงิน

พันหยวนหมิงขมวดคิ้วแน่น “คุณไม่ต้องการเงิน แล้วคุณ

ต้องการอะไร?”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ใครที่จ้างผมทำงาน ต้องยกลูกสาวแต่ง กับผม เช่นพ่อตาของผม เขาอยากจ้างให้ผมกลับบ้านทำงาน จึง ยกลูกสาวที่รักให้แต่งกับผม คุณอาพันถ้าคุณก็ต้องการจ้างผม งั้นคุณก็ยกลูกสาวให้มาแต่งงานกับผม! ”

ทันใดนั้นพ้นหยวนหมิงโกรธ ด่าว่า “เด็กอย่างนายมองข้าม ความหวังดีของคนอื่นจริงๆ! ใจดีให้รางวัลนายกินข้าวสักคำ นายกลับมาเล่นไม้นี้กับผม?”

จางเจี้ยนก็เต็มไปด้วยความโกรธ มองเย่เฉินด้วยสายตาที่ เย็นชา พูดข่มขู่ว่า “เด็กน้อย พ่อตาของผมมีลูกสาวแค่คนเดียวคือภรรยาผม นายพูดจาระมัดระวังหน่อย ไม่อย่างนั้น ผมจะ ทำให้คุณรับผิดชอบกับสิ่งที่กระทำ

เย่เฉินยิ้ม “พวกคุณสองคนที่น่าสนใจจริงๆ ผมเคยขอข้าว พวกคุณกินตั้งแต่เมื่อไหร่? ทั้งๆที่พวกคุณสองคนเสนอหน้าอยาก จ้างผมไปทํางาน พวกคุณต้องการจ้างผม ผมก็บอกความ ต้องการของผม พวกคุณรับปากก็รับปาก ไม่รับปากก็ไม่รับปาก นี่มันก็ปรกติไม่ใช่หรอ?”

จางเจี้ยนโกรธจนพูดว่า “มีอย่างที่ไหนเสนอเงื่อนไขอย่างนี้ อย่างนี้นายจะหาเรื่องกันชัดๆ?”

เยเฉันพูดอย่างไม่สนใจ “คุณพูดผิดแล้ว ผมไม่ได้จะหาเรื่อง เงื่อนไขผมเป็นอย่างนี้มาตลอด ไม่ปิดบังคุณ ผมแต่งงานกับ ภรรยาผมมาสามปีแล้ว สามปีกว่านี้ ผมก็อยู่บ้านทำงานบ้าน ซื้อ กับข้าวกวาดพื้นทำอาหาร นี่ก็คืองานของผม แต่ค่าตอบแทน ของงานผม ก็คือภรรยาผม พวกคุณอยากจ้างผมทำงาน แน่นอน ก็ต้องทำตามความต้องการของผม คุณสามารถให้ตามเงื่อนไข ได้ก็ให้ ให้ไม่ได้ก็หุบปาก เหตุผลง่ายๆ พวกคุณทั้งสองรวมกัน อย่างน้อยก็ใกล้จะแปดสิบปีแล้ว หรือว่ายังไม่เข้าใจ? ”

…” พันหยวนหมิงและจางเจี้ยนลูกเขยทั้งสองคนเงียบ “นาย … เหมือนคนเป็นใบทันที

เย่เฉินพูดถูก

เขาไม่ได้เริ่มขอให้ทั้งสองคนแนะนำงานให้ แต่ทั้งสองคน เสนอหน้าขึ้นมาเอง ตอนนี้เย่เฉินบอกความต้องการ พวกเขาทั้งสองมีอะไรให้โกรธ

คนอื่นๆเห็นถึงความดุเดือดของทั้งสามรุนแรงมาก รีบเข้ามา ในวงแล้วพูดว่า “ไอ้หยา วันนี้ทุกคนมาร่วมงานเลี้ยง ความ สนุกสนานเหนือกว่าสิ่งอื่นใด อย่าทะเลาะเถียงกันเพราะเรื่องเล็ก น้อยเลย

พันหยวนหมิงและจางเจี้ยนกลายเป็นใบ้ แม้ว่าจะไม่สบ อารมณ์ แต่หมดปัญญาที่จะทะเลาะอะไรต่อ

ในเมื่อพวกเขาเป็นคนหาเรื่องก่อน ทุกคนก็เห็น ถ้าหากพวก เขายังจับเย่เฉินไว้ไม่ปล่อย มีแต่จะทำให้ทุกคนมองเขาไม่ดี

เขียวฉางควนที่อยู่ข้างๆดีใจแทบบ้า

คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ลูกเขยของตัวเองจะฉลาดขนาดนี้ เพียงครู เดียวก็ทำให้พันหยวนหมิงและจางเจี้ยนเสียเปรียบจนพูดอะไรไม่ ออก ทันใดนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วหัวแม่โป้งให้กับเขา

จางเจี้ยนมองไปที่เย่เฉินในสายตา มีแต่ความอาฆาตแค้น

เดิมเขาคิดว่า อย่างน้อยตัวเองก็เป็นประธานของบริษัทที่จะ

เข้าสู่ตลาด ตามพ่อตามาเสแสร้งตอแหลถ่อมเนื้อถ่อมตัวหน่อย คิดไม่ถึงว่าจะถูกเย่เฉินนี้ทำเอาซะงัก สุดท้ายทำให้ตัวเองขุด หลุมฝังตัวเอง

สําหรับเขาแล้ว การเสียเปรียบนี้ยากที่จะรับได้ ต้องคิดหาวิธี เอาคืนให้ได้!