บทที่ 453

อู๋ตงไห่ก็รู้สึกหดหู่ในใจ

เดิมที่คิดว่าตนเองมาที่นี่ แล้วเสนอเรื่องแต่งงานไป คุณท่าน งก็จะตอบรับอย่างไม่ลังเล แล้วรีบมองลูกชายตนเองเป็นลูกเขย

แต่ไม่คิดว่า คุณท่านซึ่งจะปฏิเสธข้อเสนอตนเองหลายครั้ง อย่างนี้

ทำให้อู่ตงไม่รู้สึกเหมือนโดนดูถูก

อู๋ซินก็ขมวดคิ้วเช่นเดียวกัน แล้วพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อยว่า “คุณปู่ซ่ง ทำไมถึงไม่ยอมให้น้องหวั่นถึงแต่งกับผมล่ะครับ? ตระ กูลอู๋ของพวกเราเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งของเจียงหนาน ต่อ ให้ไปอยู่ที่เย่นจิง หรือระดับประเทศ จะมีสักกี่คนที่กล้าเทียบกับ

คุณท่านซึ่งก็มองเขา แล้วยิ้มเล็กๆ ว่า พูดว่า “คุณชายก็เป็น คนเก่งคนหนึ่ง แต่เรื่องของความรักนั้น มันบังคับกันไม่ได้

สําหรับคุณท่านข่งแล้ว สองพ่อลูกนี้ไม่รู้ตัวเสียที ตนเองก็ไม่ อาจจะบอกไปตรงๆ ดังนั้นก็ได้แต่พูดโน้มน้าวเป็นสำคัญ

อู๋ซินก็ส่งเสียงไม่พอใจ ในใจก็ไม่สบอารมณ์

เดิมคิดว่ามันจะราบรื่น สุดท้าย กลับยากกว่าพระถังซัมจั๋งไป ขอคัมภีร์เสียอีก
ในตอนที่เขากำลังหัวเสียอยู่นั้น ซึ่งทรงก็กลับมา

พอเห็นว่าสองพ่อลูกตระกูลมาเยี่ยมเยือน ซึ่งตรงก็รีบขึ้น หน้ามา แล้วพูดอย่างมีมารยาทและเกรงใจว่า “อ้าว คุณอาอู่ อู๋ ชน ทำไมวันนี้ทั้งสองคนมาได้ที่บ้านได้ล่ะครับ?”

อู่ตงไห้ก็ยิ้มให้เขา แล้วพูดว่า “ทรง เช้าวันนี้ผมเพิ่งไปส่ง ฉีกลับหาง หลายวันนี้จะอยู่พักที่จินหลิงกับอู๋ซินเสียหน่อย เพื่อ สืบว่าใครเป็นคนทำร้ายกันแน่ ก็เลยแวะมาเยี่ยมเยือนของ คุณ แล้วก็ว่าจะขอพักที่บ้านคุณเสียหน่อย

พูดไป อู่ตงไห้ก็เสริมว่า “ใช่แล้วหรง คุณคิดว่า อู๋ซินลูกชาย ผม กับน้องหวั่นถึงน้องสาวของคุณ สองคนนี้เหมาะสมกันไหม?

ซึ่งทรงได้ยินดังนั้น ก็พูดว่า “เหมาะสมครับ เหมาะสม

แน่นอน เป็นคู่ที่เป็นหนุ่มหล่อสาวสวย สวรรค์สร้างเลยที

เดียว! ”

อู่ตงไห้ก็พยักหน้าอย่างพอใจ แล้วพูดกับคุณท่านซึ่งว่า “คุณ อางครับ คำพูดของหรง คุณอาก็ได้ยินแล้ว ผมคิดว่าเรื่องนี้ ต่อให้ไปถามทุกๆ ตระกูลในเจียงหนาน ทุกๆ คนก็คงตอบแบบ เดียวกับทรงวี่”

คุณท่านซึ่งก็ทําอะไรไม่ถูก และไม่ได้ตอบไปเลยในทันที

ทางนี้ ซึ่งทรงวี่ก็อดไม่ได้ เลยพูดว่า “คุณปู่ครับ อู๋ซินก็เหมาะ กับหวั่นถึงนะครับ อีกอย่าง พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกัน สำหรับ พวกเราแล้ว มันเป็นการดองกันอย่างแข็งแกร่งนะครับ!
ซึ่งทรงรู้ความคิดของตนเอง รู้ว่าเขาอยากจะให้หวั่นถึงไป อยู่กับเย่เฉิน

แต่ว่า ซึ่งทรงเองก็รับไม่ได้ ดังนั้น เขาเองก็หวังว่าจะพูดโน้ม น้าวตนเองได้ ให้เขาตอบรับงานแต่งกับอู๋ซิน

คุณท่านไม่คิดเลยว่า หลานชายแท้ๆ ของตนเองจะไปช่วย

คนนอก แล้วยังจะกลับมาโน้มน้าวตนเองเสียอย่างนั้น

หรือว่าเขาจะไม่รู้ว่า ตนเองอยากจะให้หวั่นถึงไอยู่กับเย่เฉินอ ย่างนั้นหรือ?

ในใจของคุณท่านรู้ดี ว่าเขารู้ แต่ที่พูดเช่นนี้ คงจะเป็นเพราะ ว่าไม่อยากเห็นหวั่นถึงพัฒนาความสัมพันธ์กับเย่เฉิน

พอคิดถึงจุดนี้ คุณท่านซึ่งก็เริ่มไม่พอใจกับซึ่งทรง

คุณท่านซึ่งอยู่มาจนอายุปูนนี้แล้ว มองออกหมดทุกอย่าง ความคิดแค่นี้ของซ่งหรง ถูกเขามองออกจนทะลุปรุโปร่งหมด แล้ว

ดังนั้น เขาก็พูดนิ่งๆ ว่า “หรง เรื่องของน้องสาวแก ไม่ต้องให้ แก่มาโน้มน้าวปู่หรอก”

ซึ่งทรงก็สะอึก รู้ว่าตนเองทำให้คุณไม่พอใจ ดังนั้นก็เลย รู้ตัวเอง แล้วรีบหุบปากไป

ในตอนนี้ ลุงก็เดินเข้ามา แล้วพูดกับคุณท่านซึ่งว่า “คุณท่าน ครับ คุณหนูใหญ่กลับมาแล้ว กำลังจอดรถ