บทที่ 418

นายหญิงใหญ่เขียวก็เศร้าเช่นกัน

ทำอย่างไร? จะทำอย่างไรได้?

ตอนนี้ตระกูลเขียวไม่มีแหล่งรายได้ เป็นหนี้ข้างนอกจำนวน มาก แหล่งเงินทุนก็ไม่มีแล้ว เวลานี้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือ ต้องรีบ หาเงินลงทุนเข้ามาโดยเร็ว มิฉะนั้นอีกไม่นานบริษัทก็จะล้ม ละลายต้องปิดกิจการลง

แต่ว่า เซียวเซียนที่สามารถช่วยตระกูลเซียวก็ไปแล้ว ตอน นี้จะไปหาใครที่สามารถช่วยตระกูลเซียวได้?

นายหญิงใหญ่เชียวถอนหายใจ แล้วกล่าวว่า “เรื่องมาถึง

จุดนี้แล้ว พวกเราทำได้เพียงแค่แก้ไขไปทีละขั้นเท่านั้น

จากนั้น ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นทันที เธอมองไปที่เขียว เวยเวยแล้วกล่าวว่า “เวยเวย เซียว เซียนได้ยกเธอให้เวยฉางห มิงแล้วใช่ไหม? ถึงแม้ว่าอำนาจของตระกูลเว่ยจะสู้เขียวอี้เซียน ไม่ได้ แต่ก็มีทรัพย์สินอย่างน้อยหนึ่งถึงสองพันล้าน หรือไม่คุณ ไปขอร้องเขา คิดหาวิธีที่จะทำให้เขาลงทุนกับพวกเราหลายสิบ ล้าน ช่วยพวกเราพ้นวิกฤตในครั้งนี้? ”

เซียวฉางเฉียนก็กล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ใช่แล้ว! ทำไมถึงลืม นึกถึงเวยฉางหนึ่งของตระกูลเว่ย! เวยเวย อย่างน้อยคุณเคยมี เรื่องราวบางอย่างกับเขา เมื่อเขาเห็นว่าพวกเรากำลังจะตายจะไม่ช่วยได้อย่างไร?”

ตอนนี้เชียวเวยเวยไม่สนใจว่าจะต้องอับอายขายหน้า เมื่อเธอ คิดว่าเว่ยจางหนึ่งสามารถแก้ปัญหาของตระกูลเขียวได้ เธอก หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา และโทรหาเว่ยจางหนึ่งทันที

แต่ว่าเธอไม่รู้ว่า ตอนนี้เวยฉางหนึ่งอยู่ในรถลาดตระเวน กำลังมุ่งหน้าด้วยความเร็วสูงมุ่งหน้าไปตอนเหนือ

ไม่รู้ว่าคนขับรถเจตนาหรือไม่เจตนา เขากำลังเปิดเพลง (ตรงไปทิศเหนือ) ของเจย์ โจว เมื่อเว่ยจางหมิงได้ยินเพลงนี้ ใจของเขารู้สึกเหน็บหนาวเป็นอย่างมาก

ยิ่งไปกว่านั้น โทรศัพท์มือถือของเขาถูกยึดและปิดไปนาน แล้ว เนื่องจากเ เงินสั่งไว้อย่างชัดเจนว่า เขาไม่สามารถใช้ โทรศัพท์มือถือ หรือท่องอินเทอร์เน็ตได้

ฉะนั้น เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ในเวลานี้เชียวเวยเวยกำลังหาเขา ด้วยความกังวลใจ

เมื่อโทรไปหลายครั้งแต่โทรไม่ติด เซียวเวยเวยรู้สึก ประหลาดใจเล็กน้อย เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วพึมพำ ว่า “มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเวยฉางหมิงถึงได้ปิดโทรศัพท์ ตระกูล เวียของพวกเขาเพิ่งแก้ไขปัญหาของเซียวอี้เขียนได้ ตอนนี้มัน ควรเป็นเวลาที่จะโล่งอกไม่ใช่หรือ

นายหญิงใหญ่เชียวกล่าวว่า “อาจจะเป็นว่าโทรศัพท์มือถือ แบตเตอรี่หมด รอสักครู่แล้วค่อยลองโทรใหม่!
ได้ !

เขียวเวยเวยกำลังจะลองอีกครั้ง เวลานี้ ความวุ่นวายครั้ง ใหญ่ที่เพิ่งเกิดขึ้นในตระกูลเว่ย ได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองจีน หลัง

โดยเฉพาะธุรกิจการผลิตยา เหมือนคลื่นที่โหมซัดสาดอย่าง บ้าคลั่ง

ได้ยินว่าเว่ยหย่งเจิ้งผู้นำตระกูลเว่ย และลูกชายคนโตเว่ย จางหนึ่ง ทายาทของบริษัทผลิตยาเอ่ยชื่อ ถูกขับไล่ให้ไปอยู่ที่ เขาฉางใบ ด้วยคำบัญชาสังหารที่สั่งโดยหลายตระกูล ทุกคน ตระหนักดีว่าเว่ยหย่งเจิ้งกับเวยฉางหมิง ได้ล่วงเกินคนใหญ่คน โตที่ไม่ธรรมดาแน่นอน

แต่ไม่มีใครรู้ว่า พวกเขาได้ล่วงเกินใคร

คนของตระกูลเว่ยไม่กล้าพูด และท่านหงห้าก็ไม่พูดอยู่แล้ว ข่าวนี้แพร่กระจายไปในวงกว้างอย่างรวดเร็ว ยิ่งแพร่ยิ่งเร็ว ในไม่ช้าข่าวก็มาถึงเซียวฉางเฉียน

เมื่อเขารู้ว่าเวยฉางหมิงและพ่อของเขาเว่ยหย่งเจิ้งสูญเสีย อำนาจโดยสิ้นเชิง ตอนนี้กำลังเดินทางไปขุดโสมที่ภูเขาฉางไป เขาก็ตกอยู่ในความสิ้นหวังอีกครั้ง

เขาบอกเรื่องนี้กับคนตระกูลเดียว ความดันโลหิตของนาย หญิงใหญ่เซียวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอตกตะลึงและกำลังจะ หงายหลัง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขียวฉางเฉียนสายตาและมือไวที่จับไว้ทัน นายหญิงใหญ่คงจะล้มลงจนเกิดปัญหาแน่

เขียวจางเจียนพยุงนายหญิงใหญ่ไปนั่งที่โซฟา นายหญิง ใหญ่ร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอตบต้นขาของตนเองแล้ว กล่าวว่า “โอ้สวรรค์ คุณกำลังจะบีบตระกูลเขียวให้ตายใช้ ไหม?”