บทที่ 406

สถานการณ์ตอนนี้ของไอ้หมอนี่ เหมือนคลิปบนตึกตอกที่ลูก คนรวยแย่งกินอุจจาระกัน ต้องต่อสู้กับความรู้สึกขยะแขยง

เขียว เขียนดิ่มรวดเดียวจนหมด จากนั้นเช็ดปาก แล้วรีบ

ถามว่า “ยาอยู่ไหน? เร็ว? รีบนำยามาให้ผม! ”

เย่เงินหยิบน้ำสีดำขนหนึ่งลิตรจากมือคนรับใช้ และถือ โอกาสตอนที่ไม่มีใครสังเกต เขาโรยเศษยาจากปลายนิ้วที่เขาที่ เพิ่งบีบออกมาจากยาเม็ด

จากนั้น เขายิ้มแล้วนำถ้วยยานให้กับเซียว เซียน แล้ว กล่าวว่า “มา ประธานเซียว เชิญดื่ม!”

มีกลิ่นเหม็นสาบรุนแรงภายในปากของเซียวเซียน และเขา แทบรอไม่ไหวที่จะปกปิดมันด้วยกลิ่นอื่น ๆ เขาจึงหยิบน้ำยาขึ้น มาและดื่มเข้าไปอีกใหญ่

ความขมของน้ำยาถ้วยใหญ่นี้ไม่ได้ทำให้คนสลบ

ชั่วชีวิตของเขา ไม่เคยได้ลิ้มรสอะไรที่ขมขนาดนี้มาก่อน แม่ มันช่างขมฉิบหาย ขมราวกับว่านชะเอมหนึ่งหมื่นขวดเทรวม กันอยู่ในยาถ้วยนี้

น้ำยาถ้วยนี้ไม่เพียงแค่ขมเท่านั้น แต่ยังแสบร้อนมาก เมื่อน้ำยาเข้าปากมันแสบร้อนจนลิ้นซาไปหมด หลังจากนั้นทําไปทั่วทั้งปาก

เมื่อเข้าสู่กระเพาะอาหาร เหมือนกับว่าได้ดื่มกรดซัลฟิวริก เข้าไป ทั่วทั้งท้องแสบร้อนจนรู้สึกทรมาน อย่างไรก็ตาม ในพริบตาเดียวที่เขาดื่มมัน เซียวเซียนรู้สึก

ได้ทันทีถึงความร้อนจากท้องไปสู่ด้านล่าง

ความเจ็บปวดตรงบริเวณนั้น รู้สึกบรรเทาลงทันที!

เห้ย! แม่งเป็นยาเทวดาจริงๆ!

เซียวอี้เซียนตื่นเต้นมาก เขาไม่สนใจว่ายานี้จะขมขนาดไหน ดื่มมันเข้าไปอีกอีกใหญ่

เมื่อดื่มจนใกล้หมด ก้นถ้วยจะมีกากยา ขนหนีบจนเหมือน งาดำ เมื่อดื่มเข้าไปมันจะไปติดในปาก มันรู้สึกทรมานจริงๆ

แต่เพื่อประสิทธิภาพของยา เขาจึงได้กลืนกากยาลงไป ทั้งหมด

ในตอนนี้ปากของเขาชาไปหมด ตัวเขาไม่รู้ว่า ตอนนี้ลิ้นที่ รับรสของเขาถูกฤทธิ์ยาเผาหมด ลิ้นไม่สามารถรับรสได้อีกหลาย เดือนแน่ ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ปากก็จะซาตลอดเวลา และปวดแสบ ปวดร้อน จนรู้สึกทรมาน

และสิ่งที่สำคัญไปยิ่งกว่านั้นก็คือ ยานี้มันทำให้แสบกระ เพาะ ในอีกหลายเดือนนี้ ทุกวันเขาต้องวิ่งเข้าห้องน้ำ ยังไงเสีย ต้องทนทุกข์ทรมานอีกหลายเดือน
อย่างไรก็ตาม เขียว เขียนไม่มีใจที่จะไปสนใจความรู้สึกไม่ สบายของส่วนอื่นในร่างกาย ตอนนี้เขารู้สึกว่า แผลเน่าที่เจ็บ ปวดตรงบริเวณนั้นเย็นลงเรื่อย ๆ และรู้สึกสบายขึ้น จนรู้สึก ร่างกายผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น

“มันวิเศษมาก ผมรู้สึกว่ายาออกฤทธิ์แล้ว!”

เขียว เซียนรู้สึกดีใจมาก เขาถอดกางเกงต่อหน้าทุกคน ทันที

เมื่อมองแวบหนึ่ง เขาตื่นเต้นจนแทบจะหลั่งน้ำตา บริเวณนั้น เติมเน่ามีหนอง ก็หายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว! นี่มันสุดยอดมาก!

ตอนนี้เยเฉันพูดอย่างใจเย็นว่า “ แผลของคุณได้รับการ รักษาแล้ว แต่เส้นประสาทบริเวณนั้นของคุณมันเสียหายไปแล้ว มันคงเป็นเรื่องยาก ที่จะกลับมาผงาดเหมือนเดิม ผมไม่แนะนำ ให้คุณกินยาชนิดนั้นอีก มิเช่นนั้นอาจจะเจอปัญหาเดิมแบบนี้อีก”

เซียวเซียนพยักหน้าไม่หยุด

หลังจากที่บริเวณนั้นเริ่มเน่า เขาไม่คาดหวังที่จะกลับไป ผงาดเหมือนเดิม ขอเพียงแค่ให้มันอยู่ที่ตรงนั้นต่อไป แค่นี้เขาก็ พอใจแล้ว

ตอนนี้ดีแล้ว โคนรากเหง้าของตนเองรอดแล้ว!

ตอนนี้เข่เฉินกล่าวเรียบ ๆว่า “เซียวอี้เซียน คุณควรจะ ขอบคุณ การประมูลในวันนั้น ที่ผมประมูลโสมม่วงชั้นเลิศอายุ 300 ปีได้ ไม่ใช่คุณ มิเช่นนั้น ตามอาการป่วยของคุณ ถ้าคุณดื่มโสมม่วงชั้นเลิศ อายุ 300 ปีเข้าไป บริเวณมันก็คงเน่าไปแล้ว คง ไม่สามารถรอจนถึงตอนนี้ได้

เขียว เขียนรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที

ตอนนี้ต่อหน้ายเงิน เขาไม่กล้าที่จะเสแสร้ง ทำได้เพียงแค่ กล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณอาจารย์เย ที่ช่วยเหลือ

เย่เงินกล่าวว่า “ตอนนี้คุณก็หายแล้ว และไม่ควรจะทำให้ ตระกูลเวยลำบากใจอีกต่อไปใช่ไหม?”

“แน่นอน ๆ !” เขียว เขียนพยักหน้า

แม้ว่า ที่ผ่านมาตนเองจะทนทุกข์ทรมานมากมาย แต่ตอนนี้ ได้รับการรักษาหายแล้ว มันก็ไม่มีความจําเป็นที่ตนเองจะปะทะ กับตระกูลเว่ยอีกต่อไป

ตอนนี้ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่มีต่อเมือง นหลิง เหมือนกับว่าตั้งแต่มาอยู่ที่เมืองจินหลิง ชีวิตก็เจอแต่เรื่อง วุ่นวายหาความสุขไม่ได้

ตอนนี้ บริเวณนั้นของตนเองก็รักษาหายแล้ว ใจของเขา อยากจะรีบกลับไปเมืองเช่นจิง ออกไปจากเมืองจินหลิง สถานที่ที่ ทำให้เขาต้องเสียใจเช่นนี้…………