บทที่ 403

“ใช้ปัสสาวะของคน? * เขียว เขียนกล่าวด้วยสีหน้า ลำบากใจว่า “นี่……..นี่มันรู้สึกขยะแขยงนิดหน่อย ต้องใช้น้ำ ปัสสาวะคนจริง ๆ เหรอ?”

เเงินกล่าวอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าผมแกล้งคุณหรือ?”

ขณะที่พูด เขาชี้ไปที่เว่ยหย่งเจิ้งและกล่าวว่า “คุณอยู่ใน ธุรกิจยามาหลายปีแล้ว ผมขอถามคุณ ในสูตรยาโบราณหลาย สูตรต้องใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชายเป็นกระสายยาใช่ไหม?”

“ใช่ ๆ ๆ!” เว่ยหย่งเจิ้งพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “สูตรยา โบราณหลายสูตรต้องใช้ปัสสาวะของเด็กผู้ชายมาเป็นกระสาย ยา ในภาคใต้มีประเพณีต้มไข่กับน้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชาย ซึ่งมี ผลต่อการสุขภาพ”

ดังนั้น เว่ยหย่งเจิ้งจึงได้กล่าวกับเซียวอี้เขียนว่า “ประธาน เชียว คุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป ในสูตรของยาจีนโบราณน้ำ ปัสสาวะของเด็กผู้ชาย เป็นน้ำที่บริสุทธิ์มาก และไม่สกปรก

เมื่อได้ยินว่าเป็นน้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชาย ท่าทางของเซียว อี้เซียนรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย

เมื่อก่อนเคยดูหนังดูละครโบราณมาก็ไม่น้อย เคยเห็นใน ละครใช้น้ำปัสสาวะเป็นยากระสายอยู่บ่อย ๆ ตอนนี้คิดแล้ว มัน ก็ไม่ได้น่าขยะแขยงมากนัก
อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งจะรับเรื่องปัสสาวะของเด็กผู้ชายได้ เย่เฉินก็กล่าวขึ้นว่า “ที่จริงแล้วกระสายยานี้ไม่สามารถใช้น้ำ ปัสสาวะของเด็กผู้ชายได้ เพราะน้ำปัสสาวะในเด็กผู้ชายนั้น ผลิต โดยภาวะหยางที่ร่างกายบริสุทธิ์ไม่เคยสัมผัสผู้หญิงมาก่อน ดัง นั้นปัสสาวะของเด็กผู้ชายจึงมีภาวะหยางมากเกินไป ร่างกาย ของคุณมีภาวะเลือดหยุดนิ่ง หากใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้ชายอีก มันจะทำให้อาการของคุณแย่ลงกว่าเดิม!!

เมื่อเชียว เซียนได้ยินประโยคนี้ เขาถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ หรือต้องใช้น้ำปัสสาวะของเด็กผู้หญิงถึงจะได้ใช่ ไหม? ”

“น้ำปัสสาวะของเด็กผู้หญิงก็ใช้ไม่ได้” เย่เฉิน โบกมือ แล้ว กล่าวว่า “จะรักษาโรคของคุณ ต้องใช้น้ำปัสสาวะของผู้ชายที่ บรรลุนิติภาวะแล้ว และผู้ชายต้องเคยผ่านผู้หญิงมาหลายคน ยิ่ง เยอะยิ่งดี เพราะถ้าผ่านผู้หญิงมาเยอะเท่าไหร่ น้ำปัสสาวะก็จะมี ภาวะหยินมากยิ่งขึ้น มันส่งผลอย่างดีเยี่ยมต่อสถานการณ์ภาวะ เลือดหยุดนิ่งแบบคุณ

เซียวอี้เซียนตกตะลึงและอดไม่ได้จึงถามว่า “อาจารย์เย่ คุณ ยังแค้นผมอยู่ใช่ไหม คุณถึงจงใจแกล้งผม? ทำไมยิ่งฟังผมยิ่ง รู้สึกแปลก?”

เย่เฉินกล่าวอย่างเรียบ ๆว่า “ผมเเฉินขอสาบานด้วยชีวิต ถ้าหากคุณปฏิบัติตามที่ผมบอก แผลเน่าเป็นหนองของคุณจะ หายเป็นปกติ หรือหากไม่ได้ผล ผมเเฉินขอให้ถูกฟ้าผ่า
หลังจากนั้น เเฉินมองไปทีเขียว เขียนอย่างดูถูกและกล่าว ว่า “ผมพูดจบแล้ว ถ้าหากคุณไม่เชื่อ ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไร?

เมื่อเขียว เขียนเห็นว่าเปเฉินมีความจริงใจ ในใจของเขารู้สึก เชื้อขึ้นมาบ้าง

ตอนนี้ เยเฉันเห็นว่าเขายังคงไม่เชื่ออยู่บ้าง จึงกล่าวว่า “เอา อย่างนี้ หลายคนในที่นี้เป็นพยาน ถ้าหากยาของผมปรุงเสร็จ แล้ว หลังจากคุณ มยาเข้าไปไม่หายภายในสิบนาที ผมจะให้ เงินคุณหนึ่งร้อยล้าน”

เยเฉินใช้เงินหนึ่งร้อยล้าน ซื้อโสมม่วงชั้นเลิศอายุสามร้อยปี ในการประมูลงานมหกรรมการแพทย์แผนจีนเมื่อครั้งที่แล้ว ดัง นั้นทุกคนจึงไม่สงสัยว่าเขาจะมีเงินอีกหนึ่งร้อยล้าน

เมื่อเชียวอี้เขียนได้ยินประโยคนี้ รู้สึกว่าเขาน่าจะไม่หลอก

ตนเอง

มิเช่นนั้น ถ้าใช้เงินหนึ่งร้อยล้าน แลกกับให้ตนเองดื่มน้ำ ปัสสาวะ เช่นนี้เก๋เฉินก็จะขาดทุนแย่?

ถ้ามันสามารถช่วยตัวเองได้จริงๆ เขาจะกัดฟันแล้วกระทืบ เท้า เขาจะอดทนดื่มมันเข้าไป

เพราะเห็นแก่รากเหง้าของตัวเอง เขาจึงกล่าวว่า “โอเค! งั้นก็ ปฏิบัติตามอย่างที่คุณบอก!”

หลังจากนั้น เขาคิดทบทวน แล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า “อา จารย์ในชีวิตของผมผ่านผู้หญิงมาก็ไม่มากเท่าไหร่? แต่มันก็มีร้อยกว่าคนแล้ว ฉะนั้นผมดื่มปัสสาวะของตนเอง ก็คงจะได้ใช่ ใหม่?

เย่เฉินขมวดคิ้วและมองไปที่เขา แล้วกล่าวว่า “คุณกำลังคิด อะไรอยู่? ถ้าปัสสาวะของคุณมีประโยชน์ คุณไม่ต้องดื่มมันแล้ว? มันได้ผลตั้งแต่อยู่ในกระเพาะปัสสาวะของคุณแล้ว!

“ต๊ะ?” เขียว เขียนกล่าวว่า “ของตนเอง ใช้ไม่ได้? แล้วจะ ใช้ของใครล่ะ?”

เยเฉันมองไปรอบ ๆ แล้วกล่าวว่า “ขอรบกวนทุกท่านที่อยู่ที่นี่ โปรดแจ้งว่าคุณมีประสบการณ์ในด้านนั้นมากแค่ไหน โปรด ตอบอย่างตรงไปตรงมา อย่าคุยโม้ มิฉะนั้นจะทำให้การรักษา ของประธานเชียวล่าช้าออกไป!”