บทที่ 394

สำหรับเว่ยเลี้ยง เขาไม่เคยพูดคำเหล่านี้กับใครในชีวิต ชื่อเทียน เป็นคนแรก

นับตั้งแต่ที่เขาถูกพาไปที่ตระกูลเว่ย เว่ยเลี่ยงก็ได้รับความ อับอายและทรมานจากคนอื่น ๆ

ตั้งแต่เด็ก ๆ พ่อของเขาเว่ยหย่งเจิ้งเกลียดตัวเอง และเวียฉาง ៗ หมิงพี่ชายของเขาก็เกลียดเขา เขาถูกทุบตี และถูกทำให้ อับอายมาตลอด และตัวเขาเองก็เคยชินกับมันมานานแล้ว

เขาอดทน รอวันที่จะได้พบกับโอกาสที่เหมาะสม ในการสลัด สภาพที่มืดมนมาตลอดแบบนี้

เช่นเดียวกับที่ตระกูลเว่ยกำลังทุกข์ทรมานจากภัยพิบัติตอนนี้ เว่ยหย่งเจิ้งก็บอกว่าใครก็ตามที่สามารถแก้ไขวิกฤตนี้ได้ ก็จะได้ เป็นประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ ดังนั้น เขาจึงเอาโสมหิมะ พันปีที่ซ่อนอยู่กับตัวของเขาเป็นเวลา 20 ปี เพื่อแลกกับการ ลืมตาอ้าปากได้

โสมหิมะพันปีนี้มีราคา แต่ไม่มีในตลาด

โสมม่วงอายุ 300 ปี หากไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เเฉินและเซียว เฉียนแข่งขันกัน ราคาปกติคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30 ล้าน

และโสมหิมะพันปีนี้ สามารถขายได้ในราคาไม่ต่ำกว่า 100 ล้านหยวนในราคาปกติ
เว่ยเลี่ยงเอามันออกมาในเวลานี้ และมอบให้กับเย่เงินด้วย ความเต็มใจ เพื่อให้เยเฉินสามารถช่วยตระกูลเวยแก้ไขวิกฤต เพื่อที่เขาจะได้เป็นประธานบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ ต่อจากนี้ไป จะ ลบคำสบประมาท

ชื่อเทียนฉีตกใจกับโสมหิมะพันปีนี้เช่นกัน

เขารู้ว่าเธ่เฉินมีทักษะในการกลั่นยาวิเศษ และโสมหิมะพันปีนี้ จะช่วยเย่เงินได้เป็นอย่างดี

ดังนั้น เขาจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโทรหาเเฉิน

ในตอนนี้เยู่เฉิงเพิ่งได้รับยาที่ส่งมาจากฉินทาง และรวมโสมสี ม่วงอายุ 300 ปีเข้ากับยาอื่น ๆ เพื่อท่ายาอายุวัฒนะ 30 เม็ด ทันทีที่ยาอายุวัฒนะได้รับการขัดเกลา เยเฉันก็ได้รับโทรศัพท์ จาก อเทียนฉี

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงที่เคารพของซื้อเทียนฉีดัง ขึ้น:”อาจารย์เย่ เว่ยเลี้ยงลูกชายนอกสมรสของตระกูลเวีย ต้องการขอความช่วยเหลือจากคุณ ถ้าคุณสามารถช่วยตระกูล เว่ยให้พ้นจากความยากลำบากได้ เขายินดีให้โสมหิมะพันปี!

“โสมหิมะพันปี? จริงเหรอ?”

เย่เฉินประหลาดใจมาก โสมม่วงชั้นเลิศอายุ 300 ปีว่าหายาก แล้ว โสมหิมะมีค่ามากกว่าโสมม่วงอีก ดังนั้นจึงหายากกว่าด้วย

ยิ่งไปกว่านั้นโสมหิมะซึ่งมีอายุนับพันปียังสามารถถือได้ว่าเป็นสมบัติของยา

เยเฉันรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเกี่ยวกับโสมหิมะพันปี มันมีบันทึก ในตำราเก้าเสวียนเทียน ว่าโสมหิมะอายุมากกว่า 500 ปีเป็น สมบัติของสวรรค์และโลกที่มีเรก หากเขาสามารถครองมันได้ เขาจะพัฒนาความแข็งแกร่งของตัวเอง

ตอนนี้ชื่อเทียนพูดในเวลานี้ “อาจารย์เย่ พูดตามตรงนี้เป็น ครั้งแรกที่ผมได้เห็นโสมหิมะพันปี อายุ1,000 ปีหรือเปล่า ผมไม่ แน่ใจจริงๆ แต่ก็มีอายุอย่างน้อยห้าร้อยปี

เย่เฉินตอบ และชมเชย “ตาแก่ชื่อ เรื่องนี้นายทำได้ดีมาก ผม กำลังกลั่นยาใหม่พอดี สามารถทำให้นายอายุน้อยกว่าสิบปี ผม จะให้นายหนึ่งเม็ด”

เมื่อซื้อเทียนได้ยินเช่นนี้ น้ำเสียงที่ตื่นเต้นของเขาก็สั่นเล็ก น้อย และพูดด้วยความเคารพ “อาจารย์เย่ คุณยกผมเกินไปแล้ว จริงๆนี่คือสิ่งที่ผมควรทำ ทั้งหมดนี้เป็นที่ควร

เย่เฉินยิ้มอ่อน แล้วพูดว่า “ตาแก่ซือ ผมเเฉินย่างแยกแยะ รางวัลและการลงโทษเสมอ นายทํางานให้ผม ก็จะไม่ลืมผลงาน ของนายแน่นอน นายพาเว่ยเลี้ยงมาหาผมก่อน วันหลังผมจะให้ รางวัลแน่นอน”

หลังจากนั้น เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง “ตอนนี้นายพาเว่ยเลี่ยงมา ให้ ผมดูว่าโสมหิมะพันปีของเขาจริงหรือไม่”

อเทียน พูดอย่างตื่นเต้น “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจะพาเขาไป เดี๋ยวนี้แหละ!