ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 337



บทที่ 337

ในขณะนั้น เปเฉินก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังมาจากข้างหลังเขา

ชายคนหนึ่งพูดว่า “เขียวตั้ง ท่านไม่ต้องกังวล ขอเพียงครั้งนี้ เราได้โสมม่วงชั้นเลิศที่อายุสามร้อยปี วัสดุยาแบบใหม่ของเรา จําเป็นต้องใช้กับตำรับยานี้ เมื่อถึงเวลานั้น อาการของท่านจะ หายขาดแน่นอน! ”

พูดแบบนี้ คือเว่ยฉางหมิงจากตระกูลเวียนี่เอง

ซึ่งนั่นก็คือคนที่ถูกให้เลยโถส้วมเมื่อสองสามวันก่อน

ขณะนี้เอา เซียว เซียนจากตระกูลเดียวก็พูดขึ้นมาว่า “อัยยะ งั้นก็ต้องขอบคุณพี่เวยล่วงหน้านะรอให้ฉันรักษาหายดีแล้ว ก่อน ฉันจะกระชับความสัมพันธ์กับตระกูลเว่ยเป็นแน่ เมื่อถึง เวลาที่ฉันและครอบครัวได้ทรัพยากรจากตระกูลเว่ยแล้ว เราง สองตระกูลจะกลายเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งและแน่นแฟ้นที่สุด!

เวยฉางหมิงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก จึงพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็อยากจะขอบคุณเซียวตั้งล่วงหน้าด้วยอีกคน ฮาฮาฮาฮา เยเฉินหันกลับมามองเห็นเวยฉางหมิงและเซียวเฉียนจาก

ไกลๆ

โดยมีเซียวเวยเวยตามสองคนนั้นมา

เซียวเวยเวยก็เป็นอีกคนที่ไม่ได้รู้สึกลำบากใจที่ต้องเสียโถส้วมในวันนั้น เธอถือกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดเอดิชั่นแอร์เมส มืออีก ข้างคล้องแขนของเว่ยจางหนึ่ง เดินด้วยท่าทีที่ดูสง่างาม ดูแล้ว เป็นท่าทางของหญิงสาวที่ร่ำรวยเลยทีเดียว

ด้านหลังสองสามคน มีคนดูหน้าตาคล้ายกับเว่ยจางหนึ่งตาม มา เย่เงินไม่รู้จักชายคนนี้ ดูเหมือนจะเป็นน้องชายนอกสมรส ของเว่ยจางหมิง เว่ยเลี้ยงผู้ซึ่งจะโดนรังเกียจในตระกูลเวีย และในขณะที่เเฉินเห็นคนเหล่านั้น คนเหล่านั้นก็เห็นเยเฉิน

เช่นกัน

เขียว เซียน เวยฉางหมิง เซียวเวยเวย ทั้งสามคนนี้ต่างมี ความบาดหมางกับเเฉิน เกลียดจนเข้ากระดูกดำ เมื่อเจอกันใน ขณะนี้ ดวงตาก็เขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เกลียดจนอยาก จะฆ่าให้ตายไปเลยทีเดียว

และเมื่อเว่ยฉางหมิงเห็นเขา ก็ยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟมากกว่า เดิม กลิ่นโถส้วมที่น่ารังเกียจนั้นราวกับมาอยู่ในปากของเขาอีก ครั้ง

เขียวเวยเวยอดไม่ได้ที่ต้องนึกย้อนกลับไป แม้จะผ่านไปหลาย วันแล้วแต่ลิ้นกลับไม่รับรส กินอะไรก็ไม่ได้รสชาติ รู้สึกเหม็นไป หมดทุกอย่าง ทั้งหมดนี้มันเป็นเพราะเเฉิน!

เมื่อเห็นเย่เฉิน เซียวเฉียนที่มีภูมิหลังและพละกำลังที่ แข็งแกร่งที่สุดก็กัดฟันและพูดก่อนว่า “ที่แท้ก็เป็นนายเองเหรอ พ่อรูปงาม พวกเราเจอกันอีกแล้วนะ! ”

เย่เฉินยิ้มอย่างเฉยเมยแล้วพูดว่า “ครั้งก่อนเรียก เรียกซะสตนไปเลยทีเดียว เปลี่ยนชื่อเรียกในพริบตาเลยเหรอ? หลาน ขายของคุณดูท่าจะไม่กตัญญูเอาซะเลยนะ?

เขียวอี้เจียนได้ยินเช่นนั้น ก็กำมือแน่นด้วยความเกลียดชัง

เหตุการณ์นั้นทำให้เขาเสียหน้า อีกทั้งยังสูญเสียความเป็น ผู้ชายไปอีก นับเป็นสิ่งที่น่าอัปยศที่สุดในชีวิต!

แต่เขาก็รู้ว่าไม่สามารถเอาชนะเยเงินได้ จึงไม่กล้าทำอะไรได้ แต่ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “เขาเรียกว่าคนฉลาดที่รู้จักเว เวลาต่างหาก คนไร้ประโยชน์แบบนายจะไปรู้อะไร? แค่ต่อสู้ได้ ก็เป็นแค่ตัวละครหนึ่งเท่านั้นแหละ! โลกนี้มันมืดมากนะ อนาคต เดินก็ระวังดูตาม้าตาเรือบ้างล่ะ

เยเฉินหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า “ฉันเห็นว่าตอนนี้นายดูเอานะ ยืดหน่อยไม่ได้ใช่ไหม ช่วงนี้ นายฝึกความเป็นชายได้บ้างรึยัง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ