บทที่ 323

เมื่อท่านหงหาได้ยินคำสั่งของเยเงิน สีหน้าของเขาดูตะลึง เขา รีบหยิบกรีซขึ้นมา พูดกับคนของเขาว่า “กดหัวมันให้ฉัน หน่อย!

หลวหมิงกลัวอย่างบ้าคลั่ง เขาดิ้นรนและสายหัวอย่างสิ้นหวัง ให้ตายเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาสลักคำว่าคนจนบนหัวของเขาเด็ด ขาด สองคำนี้ เป็นสิ่งที่เขาพูดและใช้ด่าคนอื่น ในทุกๆวัน

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ครอบครัวของหลิวหมิงหาเงินมีรายได้ ชีวิต

ของหลิวหมิงนั้นก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจึงเหลิงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อออกมา เห็นคนเก็บขยะ ก็จะด่าเขาว่าเป็นไอ้คนจน

อยู่บนถนน เมื่อเห็นรถของคนอื่นไม่ดีไม่แพงเท่าของตัวเอง ก็

จะนําเขาว่าไอ้คนจน

เมื่อไม่นานมานี้ มีนักเรียนมัธยมปลายคนหนึ่งสวมเสื้อ ของMeters bonwe เขาเดินชนจึงโดนซานมหก ใส่เสื้อคลุมดิ ออร์โดยไม่ได้ตั้งใจ เขา อีกฝ่ายจนสมองกระทบกระเทือน เมื่อ พ่อแม่ของอีกฝ่ายมาถึง เขายังด่ากล่าวอีกว่า “จนทั้งครอบครัว ต่อให้ขายพวกนายทั้งหมดก็ไม่มีค่าพอกับเสื้อของฉันเลยสักนิด เดียว! ”

พูดเสร็จก็จากไป ไม่มีการชดเชยเงินค่ารักษาเลยแม้สักหยวน

เคียว
เมื่อวานตอนเย็น เขาขับรถออกไปร้านอาหาร เมื่อเห็นจราจร ติดขัด เขาก็ถอยหลังขับไปที่ทางเท้าคนเดิน ส่งผลให้นักปั่น จักรยานต้องหลีกเข้าข้างทางเพื่อหลีกทางให้เขา มีชายชราที่ เคลื่อนไหวช้าๆ ก็โดนเขาลงจากรถมาเตะชายชราลงข้างทาง จากนั้นก็เริ่มน้ำลายใส่หน้าอีกฝ่ายพร้อมกับค่าสาปแช่งว่า “ไอ้ คนจนนี่มันกล้ามายืนขวางทางงั้นเหรอ? ครั้งนี้จะยังแค่เตะแกนะ เจอคราวหน้าจะเอาให้ตายเลยไอแก่! ”

หลังจากพูดเสร็จจึงขับรถออกไป

แม้แต่ในตอนนี้ เขาก็ยังคงเป็นคนไม่มีมารยาทเช่นเคย แย่งที่ จอดรถของคนอื่น ปรากฏติดรถไปฟรี แต่กลับเอ่ยปากด่าต่งคั่ง หลินและเย่เฉินว่าเป็นคนจน แถมยังมองด้วยสายตาที่หยิ่งผยอง

หากในตอนนี้เขาถูกสลักว่ายาจกสองคำนี้ นั่นก็คงเป็นการ ลงโทษที่ดีที่สุดสำหรับคนที่มีนิสัยและการกระทำแบบนี้

ท่านหงห้าเห็นเด็กคนนี้ดิ้นไปมา ไม่ยอมให้สลักบนหัวของเขา จึงกัดฟันกรอดๆพร้อมกับด่าไปว่า “ถ้านายร่วมมือกับฉันสักนิด ฉันก็จะสักบนหน้าผากของนายแค่สองคำ แต่ถ้านายยังดิ้นไปดิ้น มาแบบนี้ งั้นก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่ฉันจะไม่เพียงสักแค่คนจน สองค่านี้หรอกนะ แต่ฉันจะช่วยสักแก้มซ้ายขวาของนายเพิ่มคำ ว่าคนจนตัวใหญ่ๆ ให้อีกนะ!

เมื่อพูดจบ ท่านหงห้าก็รู้สึกแค้นในใจจึงพูดอีกว่า “ใช่แล้ว! นายคงคิดว่าพ่อนายทำเงินได้สองก้อนในปีนี้ เลยคิดว่าจะทำ อะไรได้ตามใจได้งั้น? งั้นฉันจะให้คนไปจับพ่อนายมา แล้วสลักว่าคนจนไว้บนหน้าของเขา! แล้วบอกกับเขาว่า ต้องขอบคุณ นายที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา

หลวหมิงรู้สึกกลัวจับใจ

ถึงแม้ว่าบ้านจะมีเงินอยู่บ้าง แต่ถ้าจะให้มาเผชิญหน้ากับท่าน หงห้าคงเป็นไปไม่ได้

ลูกน้องของท่านหงห้า คนหนึ่งถือมีดก็สามารถสับครอบครัว เขาออกเป็นเสี่ยงๆได้แล้ว!

นอกจากนี้ ยังมีตระกูลซึ่งที่อยู่เหนือกว่าท่านหงห้า ใครก็ไม่รู้ ว่า ท่านหงห้านี้เป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลซึ่ง

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าท่านหงห้าจะเป็นเพียงแค่สุนัขรับใช้ ของตระกูลข่งก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่คนที่สามารถหาเรื่องได้

หากว่าเขาสลักคำว่ายาจกบนหน้าผากของเขาจริงๆ ใน

อนาคตเขาจะไปเจอคนได้ยังไงกัน?

ถ้าหากเขาสักคําว่าพ่อของยาจกบนหน้าของพ่อเขาจริงๆ อนาคตพ่อเขาจะมีหน้าไปพบคนได้ยังไงกัน?

เมื่อถึงเวลาก็กลัวพ่อของเขาจะโกรธจนทําลายชีวิตของเขา ไหมเนีย

เขาจึงได้แต่ร้องไห้ขอร้องว่า “ท่านลุงหง ได้โปรดขอความ เมตตา สักให้มันเล็กลงหน่อยได้หรือไม่ครับ?

“ไอ้คนระย! ” ท่านหงห้าตบเข้าไปที่บ้องหูของเขา พร้อมกับด่าว่า “นายยังจะมีหน้ามาต่อรองกับฉันอีกนะ? ”

หลิวหมิงน้ำตาไหลพราก เขารู้สึกผิดในใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ ไม่กล้าพูดอะไรกับท่านทั้งห้าอีก

ท่านทั้งห้าให้คนจับหัวของเขาให้แน่น เตรียมกริช กล่าว่า คนจนให้บนหัวของเขา

เย่เงินหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายวิดีโอเอาไว้

แม้ว่าหลิ่วหมิงจะขอให้สักให้เล็กสักหน่อย แต่ใครจะกล้าไป ขัดค่าเล่เงินได้ยังไงกัน?