บทที่ 320

“โย้ เกิดเรื่องอะไร ทำไมถึงเสียงดังขนาดนี้? ”

เมื่อผู้จัดการเจิงได้ยินประโยคนี้ ทันใดนั้นเขาก็ตกใจ ยัง ไม่ทันได้เข้าไปทําร้ายเเฉิน เขาหันหน้าไปมองตรงนั้นและกล่าว อย่างจริงจังว่า “ท่านหงห้า คุณแซ่เสร็จแล้ว? รู้สึกเป็นยังไงบ้าง ครับ?”

“ก็ดี” ท่านหงห้าตอบ แล้วถามอย่างสงสัยว่า “พวกคุณ กำลังทำอะไรอยู่? ”

ท่านหงห้าพูดพลาง ก็พาลูกน้องของตนเองเดินใกล้เข้ามา

ผู้จัดการเพิ่งรีบอธิบาย “มีไอ้ยาจกคนหนึ่งมันทำร้าย คุณชายหลิว ผมกำลังจะแก้แค้นแทนคุณชายหลิว ไอ้หนู ความ สามารถไม่เท่าไหร่? แต่นิสัยดื้อด้านมาก

หลิวหมิงเอามือคลุมท้องไว้ แล้วกล่าวว่า “คุณลุงหง ไม่ได้พบ กันเสียนาน”

ท่านหงห้าเหลือบมองเขาก่อนที่จะยิ้มและกล่าวว่า “ที่แท้ เป็นไอ้ตัวเล็กของตระกูลหลิวนี่เอง นายนี้ไม่เอาไหนเลย อยู่ใน เมืองจินหลังยังถูกคนอื่นทำร้ายได้ ทำให้พ่อของนายต้องขาย หน้า!”

ท่านหงห้ากับพ่อของหลวหมิงมีความสัมพันธ์ค่อนข้างดี เพราะฉะนั้นหลิวหมิงก็เหมือนกับหลานคนหนึ่ง ถึงได้พูดจาตรงๆ อีกอย่างน้ำเสียงก็เหมือนผู้อาวุโสพูดกับลูกหลาน

หลิวหมิงไม่กล้าสร้างปัญหาต่อหน้าท่านทั้งห้า จึงได้กล่าว อย่างเก้อเขินว่า “คุณลุงหง แต่เจอไอ้ยาง ที่มีนง เดี๋ยวผมจะ ทำให้มันรู้ว่าการทำร้ายผมต้องชดใช้ด้วยอะไร!

ท่านทั้งห้าหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “ผมก็อยากเห็นจริง ๆ ว่า ใครกันทีกล้ามาทําร้ายนาย

ท่านหงห้าเดินเข้ามาใกล้ จากนั้นเห็น รปภ. มากมายล้อม คนไว้ เมื่อมองผ่าน รปภ. เข้าไป

ทันใดนั้น เขาเห็นเเฉินที่ใบหน้าเคร่งขรึม

เย่เฉินมองท่านหงห้าด้วยสายตา ยวน แล้วถามว่า “หงห้า คุณ ก็ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านนะ? ”

ท่านหงห้าเหงื่อแตกทันที!

เขาไม่คาดคิดว่า คนที่ถูกคนกลุ่มนี้รายล้อมไว้ จะกลายเป็น เฉินเย่ อาจารย์เย่!

ขณะนี้ เขาแอบดีใจอยู่ในใจ โชคดีที่เมื่อสักครู่เขาไม่ได้พูด อะไรเกินไป ไม่เช่นนั้นถ้าเขาทำให้อาจารย์โกรธ โดยไม่ได้ตั้งใจ มันจะทำให้ตนเองโชคร้ายไปด้วย?

เมื่อคราวที่แล้วที่อาจารย์เย่เมตตา มอบยาวิเศษให้ตนเอง เม็ดหนึ่ง เขาก็ได้แสดงความภักดีต่ออาจารย์เย่แล้ว มีชีวิตอยู่ก็ จะเป็นสุนัขรับใช้ของเขา แม้ตายไปก็จะเป็นสุนัขรับใช้เขาเช่น กัน คราวนี้มีตาเกือบไร้แวว เกือบจะกัดเจ้าของ จนเกือบทำให้เกิดหายนะขืน!

ท่านหงหาริมโค้งคำนับ แล้วกล่าวอย่างเคารหว่า “อาจาร เย่ หงห้าไม่รู้ว่าคุณมา……………

คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก…………. คนที่มีชื่อเสียงห้าวหาญอย่างท่านทั้งห้า ให้ความเคารพอ ยาจกคนนี้? !

แม่งฉิบหาย มันโคตรแปลกเลย?

เย่เฉินไปที่ชายหนุ่มด้วยปลายนิ้ว และถามอย่างเรียบ ๆ ว่า “คุณรู้จักเจ้าเด็กคนนี้เหรอ?”

หงห้าก็ไม่ใช่คนโง่รู้ว่าหลิงหมิงได้ล่วงเกินอาจารย์เย่ ใน ตอนนี้เขาไม่สามารถสนใจว่าเขาเป็นลูกชายของเพื่อน เดินไป ตรงหน้าหลิวหมิงทันที ใช้มือฟาดไปเต็มแรงจนทำให้หลิวหมิง ล้มลงกับพื้น จากนั้นก็จับผมของเขา และกระแทกศีรษะของเขา

ลงบนพื้นปูนซีเมนต์!

เสียงดังสนั่น หลิวหมิงถูกทุบตีทำร้าย

หลิวหมิงอดทนต่อความเจ็บปวด แล้วถามว่า “คุณลุง ………………..ร้ายผมทำไม? ”

ท่านหงห้าจ้องมองเขาแวบหนึ่ง เขาใช้เท้าข้างหนึ่ง เหยียบ ลงไปบนศีรษะของหลิวหมิง

“กล้าล่วงเกินอาจารย์เย่ แม่งฉิบหายไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้วใช่ไหม!