บทที่ 315

ความเป็นจริงเย่เจ็บไม่อยากไป

ถ้าหม่าหลับไม่บังคับ เขาจะปฏิเสธเชียว หนอย่างแน่นอน

ทำไมเขาถึงไม่อยากไป ที่จริงในใจของเขารู้สึกรังเกียจ ต่ง งหลิน

นับตั้งแต่ตนเองช่วยต่งรั่งหลินเป็นครั้งที่2 ต่งรั้งหลินรู้ว่า ตนเองเป็นชายในฝันแล้ว เธอก็เอาแต่สารภาพกับตนเองตลอด

มา

ตอนนี้เธอจะเชิญภรรยาของตนเองออกไปแช่น้ำออนเซ็น แล้วก็ยังกำชับให้พาตนเองไปด้วย จุดประสงค์แท้จริงที่ชวน ภรรยาของตนเองออกไปน่าจะเป็นข้ออ้าง ความจริงเธออยาก ชวนตนเองออกไปเสียมากกว่า?

เมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าหากตนเองไปแล้ว จะอึดอัดใจเสียเปล่า

แต่ว่า หม่าหลันเข้ามายุ่งวุ่นวายเรื่องนี้ บังคับต่าง ๆ นานา แหย่จนทำให้เยเฉันรู้สึกหงุดหงิด

เมื่อคุณไม่อยากให้ผมไป

ดี งั้นผมก็จะไป!

จะยั่วโมโหคุณ!

หมาหลับไม่คาดคิดว่าเเฉินจะขัดแย้งกับตนเอง หอบด้วยความโกรธ แต่เนื่องจากเขียวซูรันอยู่ด้วย เธอจึงไม่สามารถพูด อะไรได้มากกว่านี้

เมื่อเชียวชูทรับเห็นว่าเปเงินตกลงแล้วก็กล่าวว่า “สถานที่ที่ รั่งหลินจองไว้ อยู่นอกเมืองชื่อโรงแรมของเซลิเซียนสปา เป็น โรงแรมในเครือของโรงแรมป้ายจีนท่านกง เห็นบอกว่าค่อนข้าง

ดี พรุ่งนี้เธอจะขับรถมารับพวกเราไปพร้อมกัน

เอเงินพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “โอเค ผมฟังตามที่คุณ วางแผน

เซียวซูหนกล่าวว่า “กลางคืนอย่าลืมเตรียมกางเกงว่ายน้ำ เพราะต้องใส่เวลาแช่นํ้าออนเซ็น

เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณภรรยา คุณก็ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ

ด้วยใช่ไหม? ”

เซียวซูหนพยักหน้า “แน่นอน เรื่องนี้ยังจะต้องถามอีก!

หม่าหลันรีบพูดแทรกขึ้น “ชูหน! ลูกอย่าสวมใส่บิกินี่เด็ด ขาด! ลูกเอาชุดว่ายน้ำที่ไม่โป๊ที่สุดที่ลูกมีนำติดตัวไปด้วย เพื่อไม่ ให้เยเฉินฉวยโอกาสจากเรื่องนี้!!

เมื่อพูดจบ เหมือนจะคิดอะไรได้บางอย่าง แล้วกล่าวว่า “ใช่ แล้ว! แม่มีชุดเฟซกินี เหมาะกับลูกมาก! ลูกจะเอาไหม? แม่จะไป เอาออกมาให้! ”

ชุดเฟซกินีเป็นชุดว่ายน้ำที่พวกป้าวัยกลาง ใส่ตอนไปเที่ยว ทะเล ไม่เพียงแต่ติดกัน ยังห่อหุ้มตัวได้มิดชิดมาก แต่ที่น่ากลัวคือ เพื่อกันแดดมันคลุมทั่วทั้งใบหน้า โผล่ออกแต่สองตา ปาก แล้วก็จมูกเท่านั้นเอง ระดับการป้องกันเทียบได้กับหน้ากากที่ แฟนสยองขวัญสวมอยู่ใ

ถ้าหากสวมใส่ชุดเฟรนี้แล้ว ไม่ว่าคุณจะสวยงดงามราวกับ นางฟ้า หรือว่าอัปลักษณ์เหมือนผงซื้อ หญิงอัปลักษณ์แผ่นดินจีน ในสมัยปลายยุคซุนซิวเชื่อมต่อยุคนั้นถั่ว) ก็จะกลายเป็นคนไม่มี หน้า เหมือนตัวประหลาดไม่มีความรู้สึกบนใบหน้า……….

เมื่อเชียวหนได้ยินว่าแม่จะให้ตนเองสวมใส่ชุดเฟซกินี เธอกล่าวด้วยความโมโหว่า “แม่ แม่เป็นปีศาจเหรอ? ฉันอายุแค่ ยี่สิบกว่า ๆ แม่จะให้ฉันใส่เฟซกินี่เหรอ? ทำไมแม่ไม่บอกว่าให้ ฉันใส่เสื้อแจ็คตัวใหญ่หนังแกะไปแช่น้ำออนเซ็นซะเลย? ”

หม่าหลั่นกล่าวอย่างจริงจังว่า “แม่กลัวว่าลูกจะถูกคนอื่นเอา เปรียบ! เย่เฉินไอ้หมอนี่ แค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นคนที่น ลูกต้องระวังตัวด้วยนะ!

เยเฉันรู้สึกโกรธอยู่ในใจ

แม่งฉิบ ถ้ารู้ว่าเป็นอย่างนี้ตั้งแต่แรกวันนั้นให้เกาเจี้ยนจู นพ่อของเกาจวิ้นเว่ยเล่นงานไปเลย จะช่วยคุณออกมาทำไม? แม่ งฉิบหาย เสียเวลาเปล่า ๆ

เซียวซูหนก็ไม่ได้สนใจใยดีหม่าหลัน เมื่อทานข้าวเสร็จ ก็

ดึงตัวเเงินเข้าห้องนอน เมื่อถึงห้องนอน เธอก็เลือกชุดว่ายน้ำที่ไม่โป๊และไม่เคยให้ ตนเองหนึ่งชุด ที่ใสสบายดูแล้วเหมาะสม
สำหรับเยเงินนั้นง่ายมาก เพราะแค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียวก็ เพียงพอแล้ว

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น ทันทีที่ทั้งสองเก็บเสื้อผ้าของพวกเขา เสร็จ ตั้งรั่งหลินก็โทรมาอีกครั้ง และบอกว่าตอนนี้เธอจอดรถรอ อยู่ที่ชั้นล่างของตึกแล้ว