ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 307



บทที่ 307

เว่ยจางหนึ่งถูกลง ทำให้ตกใจจนตัวสั่นสะท้าน

เขารู้สึกหวาดกลัว แต่เขาก็ยังแสร้งทำเป็นรู้สึกน้อยใจและ กล่าวว่า “ลุงวี ข้อมูลที่แสดงในล็อบบี้ตรงชั้น ไม่มีบัตร สมาชิกVIP พรีเมี่ยม ไอ้หมอนี้สร้างขึ้นมาเองอย่างแน่นอน คุณ อย่าถูกเขาหลอกน่ะ!”

“ถูกต้อง!” เซียวเวยเวยกล่าวโดยไม่รู้ว่าชีวิตจะเป็นหรือ ตาย เธอพูดประชดประชันว่า “คนไร้ยางอายประเภทนี้เกิดมายัง ไม่เคยพบเคยเห็น หลอกว่าเป็นสมาชิกก็ช่างเถอะ ยังมาบอกว่า เป็นบัตรอีกระดับหนึ่ง แล้วยังปลอมบัตรสมาชิกขึ้นมาอีก นิสัย ช่างเลวร้ายจริง ๆ ไม่เห็นตระกูลซึ่งอยู่ในสายตาเลย!”

เชียวเวยเวยอยากประณามเขา เอาพฤติกรรมของเซ่เฉิน เชื่อมโยงกันเพื่อให้ขัดแย้งกับตระกูลซึ่ง

เมื่อเป็นเช่นนี้ ตระกูลซึ่งก็จะไม่ปล่อยเเฉินไว้อย่างแน่นอน

แต่เธอมองข้ามความสัมพันธ์ระหว่างเเฉินและตระกูลซึ่ง

โดยสิ้นเชิง

แม้ว่าตั้งแต่ต้นจนจบเธอไม่เชื่อว่าไอ้ยาจกอย่างเเฉิน จะมี เส้นสายกับคนชนชั้นสูงจริง ๆ และได้รับความเคารพและนับถือ จากคนชนชั้นสูง แต่นั่นก็เป็นความจริง

เวลานี้ลุงวีถูกสองคนนี้ทำให้โกรธจนตัวสั่น แล้วกัดฟันกล่าวว่า “แกสองคนรู้หรือไม่ว่า บัตรสมาชิก VIP พรีเมี่ยมนี้ คุณ หนูใหญ่ของพวกเราเป็นคนทำขึ้นมาเองให้อาจารย์เยโดย เฉพาะ? ในโลกนี้มีเพียงเขาคนเดียวที่มี! พวกแกยังกล่าวล่วง เป็นอาจารย์เอย่างไม่ลดละ! และล่วงเกินคุณหนูใหญ่ของพวก เรา วันนี้ลุงจะไม่ให้อภัยพวกแก

“ต๊ะ? !” รู้สึกมีเสียงดังติด ๆ อยู่ในใจ บัตรสมาชิก VIP พรีเมี่ ยมใบนี้เป็นของจริงหรือ?!

ยิ่งไปกว่านั้น ระดับนี้ถูกกำหนดโดยคุณหนูใหญ่ตระกูลซึ่ง

นั่นหมายความว่าตนเองได้ คุณหนูใหญ่ตระกูลซึ่ง

โอ้สวรรค์……….นี่คือรนหาทีตายเองใช่ไหม?

ขณะนี้ ลุงมองไปที่เย่เฉินด้วยความเคารพและกล่าวว่า “อาจารย์เย่ ไอ้ขยะสองคนนี้ล่วงเกินคุณ คุณต้องการให้พวกเขา ได้รับบทเรียนอะไร? ”

เย่เฉินยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “สองคนนี้เป็นคนไร้อารยะ ปาก เหม็น ปากพล่อยด้วย ผมคิดว่าควรจะล้างปากพวกเขาให้สะอาด สักหน่อย”

ลุงรีบกล่าวว่า “อาจารย์เย่ ต้องการกรอกน้ำหอมใส่ปาก พวกเขาสักกี่ปอนด์ดี?”

เย่เฉิน โบกมือ “ลุงวี คนเราต้องมีสามัญสำนึก น้ำหอมเป็น ผลิตภัณฑ์เคมีที่มีความเข้มข้นสูง ฉีดเล็กน้อยก็พอ ถ้าดื่มเป็น ปอนด์มันจะฆ่าคนได้ แม้ว่าปากของคนสองคนนี้จะเสียไปนิดและเหมินไปหน่อย โทษก็ไม่ถึงตาย

ทั้งเว่ยจางหนึ่งและเขียวเวยเวยมองไปที่เเฉินด้วยความ เหลือเชื่อ ไม่คาดคิดว่าเขาจะปล่อยพวกเขาไป สิ่งที่ทำให้พวก เขารู้สึกประหลาดใจจริง ๆ ………

สูง ที่อยู่ข้าง ๆ รีบถามว่า “ถ้าอย่างนั้นไม่รู้ว่าอาจารย์เป ต้องการสั่งอะไรบ้าง?

เย่เฉินยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “ปากพล่อย งั้นก็เอากลิ่น เหม็นสาบมาทำให้มันสมดุลเสีย เอาอย่างนี้ พาพวกเขาไปที่ ห้องน้ำชาย ให้พวกเขาสองคนเลีย โถปัสสาวะในห้องน้ำชายให้ สะอาด ถ้าหากพวกเขาไม่ยินยอมที่จะเสีย ก็กรอกน้ำหอมให้ พวกเขามก็แล้วกัน”

ลุง พยักหน้าทันที “ดีครับ! เมื่ออาจารย์เยสั่ง เด็ก ๆ มานี้ ก่อนอื่นเชิญแขกในห้องน้ำของผู้ชายออกไปให้หมด ปิดชั่วคราว แล้วพาสองคนนี้ไปที่ห้องน้ำของผู้ชาย แล้วปล่อยให้พวกเขาเลีย โถปัสสาวะทั้งหมดให้สะอาด

เว่ยฉางหมิงและเซียวเวยเวยมองหน้ากัน ทั้งสองกำลังตื่น ตระหนกตกใจเป็นอย่างมาก

เสีย โถปัสสาวะ? มันเหม็นสาบ น่าขยะแขยงแค่ไหน!

ตัวเว่ยจางหมิงเป็นผู้ชาย เขารู้ดีว่าโถปัสสาวะสกปรก และ น่าขยะแขยงแค่ไหน………….

มีคนมากมายปัสสาวะที่นั่น แค่นิ้วมือแตะโดนยังนำขยะแขยงมาก ตอนนี้จะให้ตนเองไปเสีย นี่เป็นการหยามกันใช่ ใหม่? !

ดังนั้น เขาจึงรีบขอร้องลุงว่า “ลุง เพื่อเห็นแก่หน้าพ่อของ ผม คุณปล่อยผมไปสักครั้ง…… โถปัสสาวะมันไม่ใช่ของที่จะไป เลียกันได้ มันน่าขยะแขยงเกิน………….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ