บทที่ 284
เย่เงินเก่งนักไม่ใช่หรือ? รู้จักกับหงห้าไม่ใช่หรือ? เอากโยนทิ้ง หน้าต่างไม่ใช่หรือ?
ตอนนี้ กูจะมาเอาชีวิตมึงแล้ว!
เยเฉันเดินเข้าห้องไป ก็รีบมองไปยังเซียวซูหน แล้วก็พูดด้วย ความเสียใจว่า “ชูหน ผมขอโทษ ผมมาช้าไป
เห็นเยเฉันรีบมาช่วยเหลือตนเอง ในใจเซียวซูหนทั้งตกใจทั้ง ดีใจ ทั้งกังวลทั้งหวาดกลัว
แต่ว่า เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ในตอนนี้ร่างกายของเยเฉิน ใหญ่สำหรับเธอ แลดูสามารถปกป้องเธอได้ ทำให้เธอดู ปลอดภัย
เซียวซูหนก็ร้องไห้ออกมาฉับพลัน พูดว่า “คุณสามี
หม่าหลันที่ถูกถีบไป ก็รู้สึกตัวได้ แล้วก็คลานมากอดขาของเ เฉินพร้อมกับร้องไห้โฮ พูดว่า “เย่เฉิน ลูกเขยคนดีของแม่ ใน ที่สุดแกก็มาช่วยแม่แล้ว! ถ้าแกมาช้าไปอีกก้าวเดียว แม่ก็คง แย่แน่เลย! ”
พูกไปดังนั้น เธอก็ชี้ไปทางเกาจวิ้นเวียสองพ่อลูก แล้วร้องไห้ ดออกมาว่า “แกยังไม่รู้ละสิ ไอ้เดรัจฉานเกาจวิ้นเวีย มันหลอก ฉันว่า จะบอกรักกับซูหน ให้ฉันนัดชูหนมาที่นี่ สุดท้ายมันไม่เพียงจะรังแกหรับ แถมยังคิดจะทำอะไรกับฉันด้วย เล่นเอาแม่ ตกใจ แย่เลย! แกว่าถ้าแม่เป็นอะไรขึ้นมา ต่อจากนี้ไปแม่จะทำ อย่างไร
เยเงินก็ขมวดคิ้วแน่น
เขาก็ฟังเข้าใจความหมายได้ ที่ภรรยาตนเองเกิดเรื่องแบบนี้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะแม่ยายของตนเองคนนี้นี่แหละที่หาเรื่อง
ในตอนนี้ เขาก็โมโหจนอยากจะซัดหน้าแม่ยายที่เห็นแก่เงิน คนนี้ให้ตายๆ ไปเลย!
แต่ว่า เขาก็รู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาสั่งสอนหม่าหลัน ที่ สำคัญก็คือ ตนเองจะต้องจัดการกับเกาจวิ้นเว่ยและเกาเจี้ยนจูน สองพ่อลูกนี้เสีย
พอคิดถึงจุดนี้ เย่เฉินก็มองเซียวซูหน แล้วพูดอย่างโอนโยน
ว่า “วางใจเถอะ เรื่องทั้งหมด ให้ผมจัดการเอง! ”
เซียวซูหนมองเยเฉันก็ร้องไห้ ร้องไห้โฮ แล้วก็สะอึกพูดว่า “เย่เฉิน ทำไมคุณโง่อย่างนี้หะ! คุณมาก็เท่ากับมาตายอะ
เย่เฉินก็ยิ้มนิ่งๆ แล้วพูดว่า “คุณรู้ไหม? คนที่เมืองจีนหลังไม่ น้อยบอกกันว่าสามีของคุณเป็นมังกรตัวจริงบนโลกนี้ มังกรบน โลกนี้ มีหรือจะตายง่ายๆ
“ฮ่าๆๆๆ” เกาจวิ้นเว่ยก็หัวเราะราวกับได้ฟังเรื่องตลกขบขัน แล้วพูดว่า “ไอ้เย่เฉิน มึงนะหรือ เป็นมังกรบนโลกนี้? กูว่าเป็น หนอนบนโลกนี้เสียมากกว่า ในสายตากู มึงก็เป็นเพียงหนอนตัวหนึ่งที่น่าตลกมากกว่า ใช้ตีนขยี้ ซึ่ง
ก็เละคานแล้ว! ”
เเงินก็มองเขาไปนิ่งๆ แล้วพูดนิ่งๆ อีกว่า “ไอ้แซกา บุญคุณ ความแค้นระหว่างผู้ชายเรา ก็ควรจัดการด้วยผู้ชายแบบเราเอง จึงจำตัวผู้หญิงมา มันใช่เรื่องหรอวะ? ถ้ามึงยังเป็นผู้ชาย ก็ ปล่อยตัว หวั่นกับแม่ยายเสีย ส่วนกู มึงฆ่าจะแกง ก็ตามใจ!
เกาจวิ้นเว่ยก็หัวเราะนิ่งๆ “มึงก็โลกสวยเกินไป จึงคิดว่าถ้า กูได้มาถึงแล้ว กูจะหายแค้นงั้นหรือ? กูจะบอกให้นะ ก่อนที่จะฆ่า มึง กูจะปล้ำเมียมึง ต่อหน้ามึง! แล้วอีกอย่าง กูจะใช้โทรศัพท์ ของซูหน สมัครสมาชิกแอพพลิเคชั่นตุ๊กต๊อก แล้วก็อัพโหลด คลิปลงโพสให้คนทั้งโลกได้รู้ ก่อนถึงจะตาย ยังถูกสวมเขาอีก ด้วย! ”
พูดไป เกาจวิ้นเว่ยก็กัดฟัน “เออ พอถึงตอนนั้น กูจะตั้ง ชื่อสมาชิก กล็อกว่า ชายโฉดหัวโปก !
เกาจวิ้นเว่ยเกลียดเยเงินเข้ากระดูกดำ แค่ฆ่าเขาไป ยังไม่พอ ให้หายแค้น ดังนั้นเขาก็เลยจะใช้โทรศัพท์ของเซียวซูหนมาส มัครสมาชิก
ดึกด็อก พอถึงตอนนั้นก็จะอัพคลิปวิดีโอลงไป เพราะถึง อย่างไร คนอื่นก็ไม่สามารถหาตัวตนเองพบได้จากโทรศัพท์ของ เซียวซูทริน
เช่นนี้ ต่อให้เยเฉันตายไปแล้ว เรื่องราวที่เขาถูกสวมเขา ก็ยัง คงแพร่ออกไปตลอด
ลงมือฆ่าเขากับมือ แล้วก็มาดูว่าเขาตายไปแล้วยังถูกคนด่าตามหลังเยอะเย้ยตามหลัง พูดแทงใจตามหลัง นี่ถึงจะเป็น เรื่องที่สะใจมากกว่า!
ตอนนี้เเงินก็มองเกาจนเว่ย แล้วยิ้มเย็นพูดว่า “ถ้ามึงสมัคร สมาชิกดึกดอกให้กจริงๆ ละก็ ชื่อสมาชิกก็ควรจะชื่อว่า เทพ มังกรแมงดา! มากกว่าศิวะ แล้วอีกอย่าง อย่าลืมตั้งรูปโปรไฟล์ กูเป็นรูปมังกรด้วยล่ะ ถึงจะเหมาะกับความเป็นก
เกาจวิ้นเว่ยก็พูดหัวเราะอย่างดูถูกว่า “กูยอมถึงจริงๆ เลย จะ ตายห่าอยู่แล้วยังไม่ลืมที่จะแสดงอีกนะมึง!
เย่เฉินพูดเบาๆ ว่า “คนที่ใกล้จะตายห่า คือพวกมึง ไม่ใช่
เกาเจี้ยนจูนก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เล็งปืนไปที่หน้าผากของเฮเฉิน แล้วกัดฟันพูดว่า “ไอ้หนู มึงยังอวดดีอีกหรือ? จึงเชื่อไหมว่าก
สามารถ
ยังมีงนัดเดียว ให้ตาย!
เย่เฉินก็พูดเสียงเย็นชา เป็นคำๆ ออกมาว่า “กู! ไม่! เชื่อ! “
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ