บทที่ 282

“ไอหย้า เย่เฉิน มึงคงคิดไม่ถึงสึนะ ว่าคนที่โทรหาถึงจะเป็นก เอง?

“เกาจนเว่ยหรือ?! “เย่เฉินถามเสียงนิ่งว่า “โทรศัพท์ของ หนไปอยู่ที่เอ็งได้ไง?”

เกาจวิ้นเว่ยก็หัวเราะตอบ “ก็เพราะว่าตอนนี้เมียมึงอยู่ในมือ ไง กูกำลังจะถอดเสื้อผ้าเธอออก แล้วก็เสพสุข ให้สำราญใจ

พูดไปดังนั้น เกาจวิ้นเว่ยก็พูดอีกว่า “เออใช่แล้ว ได้ยินมาว่า เธอยังซิงอยู่นั้นหรือวะ? มึงนี่มันไม่เอาไหนจริงๆเลยค่ะ แต่งงาน กับเธอมาตั้ง3ปีกว่าแล้ว ยังไม่เผด็จศึกเธออีก เดี๋ยววันนี้กูจะ จัดการแทนมึงก็แล้วกัน ฮ่าๆๆๆๆ !

เย่เฉินก็โมโหมาก เขาใช้น้ำเสียงที่อำมหิตที่สุดพูดออกไปว่า “ไอ้เกาจวิ้นเวีย กูขอเตือนถึงเลยนะ ถ้ามึงกล้าทำอะไรเมียกู แม้แต่เส้นผมละก็ กูจะเอาชีวิตถึง

“เดี๋ยวกูล่อแม่งเสียเลยนี่! “เกาจวิ้นเว่ยพูดเสียงเย็นว่า “อย่า มาทำแอ็คใส่ก! ถึงมีเวลา20นาที ต้องมาให้ถึงหมู่คฤหาสน์ริม แม่น้ำ ถ้ามาช้า เมียมึงไม่เพียงจะเสียตัว ชีวิตก็จะไม่เหลือ! ถึง คิดเอาเองก็แล้วกัน!

ในตอนนี้ เซียวซูหนก็ตะโกนออกมาว่า “เย่เฉิน คุณอย่ามา เด็ดขาดนะ พวกมันมีปืน ! ”
เกาจนเลยก็ตบเข้าที่ใบหน้าของเขียวชูหน แล้วต่าออกมา ว่า “อีนี่ ยังปากมากอีกนะมึง? ถ้ามันไม่มาที่นี่ วันนี้จึงได้อยู่ที่นี่ แน่! ”

เเงินก็กัดฟัน แล้วตวาดว่า “ถ้ามึงอยากฆ่า มึงมาฆ่ากัน อย่า ไปทำร้ายเมียกู เดี๋ยวกูจะไปเดี๋ยวนี้เลย!

เกาจวิ้นเว่ยก็พูดว่า “มึงมาได้แค่คนเดียว ไม่งั้นละก็ ก็จะเอา ปืนเป่าขมับเมียมึง แล้วก็เป่าแม่ยายถึงอีกคน! ”

เย่เงินวางโทรศัพท์ แล้วรีบขวางรถคันหนึ่งไว้ จากนั้นก็รีบไป หมู่คฤหาสน์ริมแม่น้ำ

เขาในตอนนี้ ความคิดอยากจะฆ่าคนมันได้ระเบิดออกมา

อยากจะสับไอ้เกาจวิ้นเว่ย ให้เป็นหมื่นๆ ชิ้น

ส่วนเกาจวิ้นเวีย ในตอนนี้ ในใจก็คึกคะนองจนทนไม่ได้ เขามั่นใจว่าเย่เฉินจะมาแน่ และมันจะต้องตายแน่ และตาย อย่างน่าอนาถด้วย!

พอถึงตอนนั้น ตนเองก็จะได้แก้แค้นที่ขาหัก แล้วก็ยังได้ป เซียวซูหนต่อหน้าเขาด้วย!

พอถึงตอนนั้น แขนขาของเเฉินก็ได้ถูกปืนยิงจนหักหมด กลายเป็นคนพิการมองเมียตัวเองถูกย่ำยีความบริสุทธิ์ครั้งแรก มั่นใจว่าในใจของเยเฉินจะต้องสิ้นหวังอย่างมากแน่นอน!
ฮ่าๆๆๆๆ !

พอคิดถึงจุดนี้ เกาจนเว่ยก็คลุ้มคลั่งหายใจเร็ว

ในขณะเดียวกัน เกาเจี้ยนจูนที่อยู่ด้านข้าง ก็เหมือนจะฝืน อารมณ์กำหนัดไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นหม่าหลัน หรือว่าเขียวหวั่นก็มีหน้าตาสะสวย หมด เขาอดไม่ได้ที่จะจัดการปล้ำไปเสียหนึ่งคนก่อนเลย

ในเมื่อเซียวซูหนนั้น จะเอาไว้ให้ลูกตนเองจัดการ เช่น นั้น ตนเองก็จัดการคนแม่อย่างหม่าหลันให้หนำใจไปก่อนเลย แล้วกัน!

พอคิดถึงจุดนี้ เขาก็รีบเดินมาตรงหน้าหม่าหลัน แล้วพูดยิ้มๆ ว่า “กว่าลูกเขยคุณจะมาก20-30นาที พวกเราเข้าห้องกันไป ก่อนดีไหม

ไปเล่นอะไรสนุกๆ กันดีกว่า! ”

หม่าหลับในใจก็โกรธจนพูดไม่ออก แล้วก็รีบลุกขึ้นยืน ยกมือ บไปที่หน้าเขา แล้วก็ว่า “แก่แล้วยังไม่เจียมตัวอีก มาเลยเดี่ยว กูจะตบให้ตายเลยมา! ”

แต่ใครจะคิดเล่าว่า มือยังไม่ทันถูกใบหน้าเขา ก็ถูกเอาเจี้ยนจู นคว้ามือไว้แล้ว

สายตาที่ร้อนแรงของเกาเจี้ยนจูน จ้องมองหม่าหลักที่กำลัง ดิ้นรน แล้วก็หัวเราะลั่นพูดว่า “คุณหม่าครับ อย่าคิดว่าผมอายุ มากแล้วจะไม่มีแรงนะ ผมจะบอกให้ ผมยังแข็งแรงดีอยู่เลย คุณต้องชอบแน่!

เกาจวิ้นเว้ยก็หัวเราอยู่ด้านข้าง “พ่อ ผมคิดว่า ถ้าจะยิงแขนขา ไอ้เย่เงินละก็ ไม่บังคับให้เธอมีอะไรกับเธ่เห็นเลยแล้วกัน ตอน นั้นผมก็ถ่ายคลิปไว้ด้วย แล้วก็เอาไปลงติ๊กต๊อก ให้พวกมันตาย แล้วยังต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย ”

เกาเจี้ยนจูนก็หัวเราะลั่น “ให้พวกมันตายไป แล้วยังถูกคนรุ่น หลังตามตา! ความคิดนี้ดี