บทที่ 281

เขียวหวั่นตกใจกับท่าทางโมโหสุดขีดของเกาจวิ้นเวีย หม่าหลับที่อยู่ด้านข้าง ก็หวาดกลัวสุดขีด

ในขณะนี้ หม่าหลับอยากจะตบปากของตนเองแรงๆ

คิดได้อย่างไร ว่าจะจับไอ้เกาจวิ้นเวียคนนี้ มาคู่กับลูกสาว ตนเอง?

ที่นี่ละซวยเลย เอาลูกสาวตนเองเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยแล้ว………. เธอมองเซียวซูหน แล้วก็พูดทั้งน้ำตาอย่างรู้สึกผิดว่า “หน แม่ก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้ แม่ขอโทษนะลูก………..

เซียวซูหนก็ทั้งร้องไห้ ทั้งถอนหายใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออก

มาเลย

เกาจวิ้นเว่ยก็จ้องมองหม่าหลัน แล้วกัดฟันพูดว่า “เดิมที่ผมไม่ จำเป็นต้องทำแบบนี้กับพวกคุณหรอกเดิมที่ผมคิดว่าหลังจากชน สามีคุณไปแล้ว

ก็จะพาไปให้หมอเทพเพื่อรักษา แบบนี้ซูหนก็จะได้ซาบซึ้งผม จากนั้นก็ยอมมาอยู่กับผม

พูดถึงจุดนี้ เกาจวิ้นเว่ยก็ด่าออกมาด้วยสีหน้าโหดร้ายว่า “ใครละคิดที่อยากจะฆ่าไอ้เย่เฉินนี่! ไม่เช่นนั้น ซูหนก็เป็นของ ผมตั้งนานแล้ว! จะโทษก็ต้องโทษคุณเองที่ตาบอดไปหาลูกเขยที่ไม่ได้เรื่องมา

หม่าหลับก็ฟุบลงที่พื้นร้องโวยวายว่า “บอกแล้วว่าเเฉินมัน ห่วยแตก มาเกาะผู้หญิงกินอยู่บ้านฉันตั้งนาน ตอนนี้ยังจะมา ทำให้พวกฉันสองแม่ลูกต้องมาลำบากอย่าง……….

เชียวชูหนก็พูดอย่างโมโหว่า “แม่คะ! เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิด ของเยเงินนะคะ แม่ยังไม่เข้าใจอีกหรือคะ?”

หม่าหลันร้องไห้ตะโกนว่า “แกทำไมปกป้องได้ไม่เอาไหนที่จัง เลย! ขนาดนี้แล้ว ยังจะปกป้องมันอีก ในสายตาแกยังมีแม่อยู่ ไหม?”

เกาจวิ้นเวีย ปวดที่พวกเธอทะเลาะกัน แล้วขมวดคิ้วพูดว่า “พอได้แล้ว อย่าเถียงเซ็งแซ่กันที่นี่ ใครจะปกป้อง ใครไม่สำคัญ แล้ว วันนี้พวกคุณสองแม่ลูก อย่าได้หวังว่าจะรอดไปจากเงื้อมมือ ผมได้! ”

พูดจบ เขาก็ยิ้มอยากลามกใส่หม่าหลัน แล้วพูดว่า “ป้าหมา คุณอยากให้ผมเป็นลูกเขยคุณไม่ใช่หรือ? เอาอย่างนี้ ให้ผมเป็น ผู้ชาย

ของคุณไปด้วยเลยก็แล้วกัน?”

หม่าหลินก็ตกใจจนหน้าขาวซีด ทั้งกายราวกับถูกสายฟ้าฟาด ใส!

เธอฝันก็นึกไม่ถึงว่า เกาจนเว่ยปากบอกว่าอยากจะขอ เขียว หน อยากเป็นลูกเขยของตนเอง ภายนอกก็ดูเป็นสุภาพบุรุษดี แต่เบื้องลึกแล้ว กลับเป็นเยี่ยงเดรัจฉาน

หลังจากเขียวฉางควน สามีตนเองประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไปแล้ว ตนเองก็อุตส่าห์ซาบซึ้งที่เกาจนเวยจัดการเรื่อง ห้องICU ให้ เชิญหมอเทพมารักษาให้

แล้วอีกอย่าง ก็เห็นว่าที่เกาจวิ้นเวียต้องขาหัก ก็เพราะเรื่องนี้ ในใจตนเองก็ยิ่งรู้สึกผิด

แต่สุดท้าย ทั้งหมดมันเป็นเพียงละครที่เขาแสดงให้ดูเท่านั้น เอง!

ที่ตนเองและเขียวฉางควนประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เก่าจ วันเว่ยก็คือหัวโจกของเรื่องนี้

แล้วอีกอย่าง เขายังมีความเป็นคนอยู่อีกหรือ?

ตนเองก็อายุปูนนี้แล้ว น่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับแม่เขา เขา

ยังจะไม่ปล่อยไปอีกหรือ?

ช้ากว่าเดรัจฉานเสียอีก

ในใจเธอก็ทั้งเกลียดทั้งรู้สึกผิดอย่างมาก

ถ้าไม่ใช่เพราะตนเองหลงเชื่อค่หลอกลวงของไอ้เลว แล้ว หลอกลูกสาวตนเองให้มายังที่นี่พวกเธอสองแม่ลูกมีหรือที่ต้อง มายืน

ในจุดคับขันอันตรายเช่นนี้?!

นี่มันเป็นความผิดมหันต์
พอเห็นหมาหลับตกใจกลัวจนตัวสั่น เกาจขึ้นเลยก็หัวเราะ เย็นๆ แล้วพูดกับเธอว่า “อย่าร้อนรนไป ผมจะไม่จัดการพวกคุณ

ตอนนี้หรอก ผมจะล่อให้เยเงินมาที่นี่ แล้วใช้ปืนยิงขามันให้ หักทั้งสองข้าง แล้วให้มันดูผมจัดการกับพวกคุณ! ผมจะให้มัน ตาย

ทั้งเป็น! พอมันดูเสร็จ ผมก็จะเอาปืนยิงไปที่กระบาลมัน เพื่อ ส่งมันไปปรโลก!

จากนั้น เขาก็แย่งเอากระเป๋าของเซียวซูหนมา หาโทรศัพท์

เธอ แล้วโทรหาเย่เฉิน

ตอนนั้น เยเฉันก็เพิ่งออกมาจากชื่อดัง พอรับสายภรรยา ตนเอง กำลังอยากจะถามว่าคุยงานเป็นอย่างไรบ้าง แต่สุดท้าย ได้ยินเป็นเสียงของเกาจวิ้นเวีย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ