บทที่ 273

ในเวลานี้ เซียวซูหนและเย่เงินพร้อมทั้งเขียวฉางควนเพิ่งจะกิน ข้าวเที่ยงกันที่บ้าน

เย่เงินไปเก็บถ้วยตะเกียบในห้องครัวตามปกติ ทันใดนั้นก็ได้ รับสายจากเฉินเสี่ยวจาก

หลังจากที่รับสายแล้ว เฉินเสี่ยวจาวก็ถามอย่างเขินอาย : “อา จารย์เช่ คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอ?

“อยู่บ้าน เยเฉันพูดออกไปอย่างราบเรียบ เอ่ยถาม : “ทำไม เหรอ มีธุระอะไรกับฉันเหรอ?

เฉินเสี่ยวจาวพูดตอบ : “ฉันก็แค่อยากจะโทรมารายงาน คุณ เรื่องหนึ่ง”

“ว่ามาสิ”

เฉินเสี่ยวจาวรีบพูดออกไป : “อย่างงี้นะ เมื่อวานเกาจวิ้นเวีย และเซียว เซียนต่างก็มาที่คลินิกของตาฉัน ขอร้องให้เขาช่วย รักษา ตาของฉันไม่รู้ว่าเขียว เขียนได้ไปล่วงเกินคุณไว้แล้ว เกือบจะเอายาอีกครึ่งเม็ดที่คุณให้เขาเป็นรางวัล มอบให้แก เขียว เขียนแล้ว!”

เย่เฉินถามด้วยความสงสัย “ทำไม? บ้านของคุณมีความ สัมพันธ์ที่ดีกับเซียวอี้เขียนเหรอ? ยาที่ล้ำค่าเช่นนี้ ตาของคุณก็ สามารถให้เขาไปอย่างไม่เสียดายเหรอ? ”
ในใจของเเฉินรู้ดี ในใจของชื่อเทียน มองเห็นยาวิเศษที่ตัว เองให้เป็นสมบัติล้ำค่า เห็นว่ามันสำคัญเหมือนกับชีวิตเลย

ของที่สำคัญอย่างนี้ คงไม่มีใครที่อยู่ดีๆ จะเอาไปให้คนที่ไม่รู้ จักหรอกนะ หรือว่าคนที่มีความสัมพันธ์ธรรมดาทั่วไป

เฉินเสี่ยวจาวรีบพูดออกไป : “ตาของฉันกับพ่อของเซียวเซีย นเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเขาทั้งสองผ่านอะไรมาด้วยกัน หลายปี ดังนั้นสองตระกูลจึงมีความสัมพันธ์ที่ดีกันมานานหลาย ปี

พูดแล้ว เฉินเสี่ยวจาวก็พูดรายละเอียดเกี่ยวกับต้นสายปลาย เหตุเกี่ยวกับเรื่องระหว่างคุณตาและตระกูลเซียวเมื่อหลายปีมานี้

เมื่อเย่เฉินฟังจบ ถึงจะได้รู้ แท้ที่จริงแล้วในตอนนั้นตระกูล เขียวเป็นผู้มีพระคุณที่ได้ช่วยเหลือซื้อเทียนไว้

และชื่อเทียน เพราะเรื่องบุญคุณเล็กน้อย ในตอนนั้น หลายปี มานี้จึงไม่หยุดที่จะตอบแทนบุญคุณของคนตระกูลเซียว และ ทำให้เขาเปลี่ยนแปลงมุมมองใหม่

สิ่งที่ยิ่งทำให้เขารู้สึกพอใจก็คือ ซื้อเทียนที่มีความสามารถ พอที่จะแยกแยะถูกผิด เพื่อให้ตัวเอง ไม่ลังเลที่จะแตกแยกกับ ตระกูลเขียว

แม้ว่าเธ่เฉินจะเป็นคุณชายของตระกูลชั้นสูงอย่างเย็นจิง แต่ ตอนเด็กๆ ก็ตามพ่อออกไปจากตระกูล ย้ายไปทั่วเพื่อความอยู่ รอด หลังจากที่พ่อเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุ เขาก็ทำได้เพียงเอา ชีวิตรอดไปอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ลิ้มรสชีวิตความเป็นอยู่ในโลก

และอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เย่เฉินถูกเลี้ยงมาให้มีนิสัยที่ รู้จักบุญคุณ มีบุญคุณต้องทดแทน

ป้าหลี่ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเคยช่วยตัวเองไว้ แม้ว่าตัวเอง เมื่ออยู่ต่อหน้าคนของตระกูลเขียว จะได้รับค่าดูถูกของคนใน ตระกูลเซียว พูดเสียดสีและโจมตีว่าร้าย ก็ขอร้องให้นายหญิง ใหญ่เชียวช่วยเหลือ ขอยืมเงินมาเพื่อรักษาป่าหล

เซียวซูหนเคยช่วยตัวเองไว้ แม้ว่าตัวเองจะดูถูกดูหมิ่นตระกูล เขียว และพ่อตาแม่ยายของตัวเองที่แปลกประหลาดคู่นั้น แต่ก็จะ ไม่ยอมไปจากหนแน่นอน

เป็นเพราะว่าตัวเองเป็นคนที่รู้จักบุญคุณคน ดังนั้นเขาจึงมี ความรู้สึกที่ดีกับซื้อเทียนมากสักหน่อย

ดูแล้ว ในอนาคตชื่อเทียนฉี จะต้องกลายมาเป็นผู้ติดตามที่มี จิตใจที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีของตัวเอง

ในเมื่อซื้อเทียนที่มีความซื่อสัตย์และภักดีอย่างนี้ งั้นตัวเองก็ ควรจะให้ประโยชน์กับเขาสักหน่อย

คิดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินตัดสินใจ บ่ายนี้จะไปที่ ชื่อดังของซีอ เทียน ให้ยาอีกหนึ่งเม็ดที่ตัวเองปรุงไว้เมื่อครั้งก่อน

ครั้งนั้น เย่เฉินกลั่นยาได้ 30 เม็ด ในครั้งเดียว ส่งมอบให้คน ยื่นไปหลายเม็ด ยังเหลืออยู่ยี่สิบกว่าเม็ด ยานี้สำหรับเขาแล้ว แทบจะได้มาอย่างง่ายดาย และการฝึกฝนแบบนี้ของเขา (ตำราเก้าเสวียนเทียน) ในขณะเดียวกัน คนที่ภายในมีเรกิอยู่ ก็อาจจะไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ดังนั้น มอบให้เขาหนึ่งเม็ด แทบจะมีต้นทุนเป็นศูนย์

อีกอย่าง เยเงินก็หวังว่า เพียงพอที่จะสามารถให้จีนหลังและ คนเหล่านี้ได้รู้ ตัวเองเป็นคนแยกแยะระหว่างรางวัลและบท ลงโทษ

ทำเรื่องไม่ดีไว้ จะต้องได้รับโทษ!

แต่ว่า ถ้าทําดีแล้ว ก็ยังจะต้องได้รับรางวัล

ครั้งนี้ถือเทียนทำได้ดีมากจริงๆ ดังนั้น บ่ายนี้ตัวเองจะมอบ ยาวิเศษที่เขาปรารถนาเป็นอย่างยิ่งให้เป็นของรางวัล

ดังนั้น เย่เฉินถามเฉินเสี่ยวจาว : “บ่ายนี้ตาของคุณอยู่ที่ ชื่อ

ถังไหม? ”

“อยู่ค่ะ “เฉินเสี่ยวจาวถามออกไปด้วยความตื่นเต้น : “อาจาร เย่ คุณจะมาเหรอ?