บทที่ 266

อย่าว่าแต่ให้เศษเงินกับตัวเองเลย ก็แม้แต่สัญญาที่ว่าจะลงทุนที่

ยังไม่ได้เป็นเป็นลายลักษณ์อักษร ตอนนี้ดูเหมือน มีเพียงแค่ให้เซียว เซียนรับฟื้นฟูสมรรถภาพ

ของผู้ชายขึ้นมา ตัวเองอาจจะได้รับประโยชน์จากเขาต่อไป

มิฉะนั้น เซียว เซียนจะต้องทิ้งตัวเองแน่นอน ตลอดจนทิ้ง ตระกูลเซียวทั้งตระกูล

จนถึงตอนนี้ ลงทุน 10 ล้านหยวนของเซียว เซียนนั้น เป็น เพียงการรักษาบริษัทเชียวชื่อให้คงอยู่ต่อไปเท่านั้น ยังไม่ สามารถทําให้บริษัทเซียวซื้อกลับมารุ่งเรืองได้

เซียวฉางเฉียนอยู่ข้างๆยิ้มแล้วพูดว่า กินครั้งละหนึ่งเม็ด

พอ มีฤทธิ์แรงมาก”

“อืม”เซียวจางเจียนพยักหน้า ต่อมา แกะออกมาจากแผงยา สามเม็ด กินลงไปครั้งเดียว

เขาหวังว่ายาฝรั่งน่าเช้านี้จะได้ผล ดังนั้นจึงได้พูดกับเซียว เวยเวยว่า “เวยเวย คุณขึ้นไปข้างบนกับผม

เซียวเวยเวยรีบพยักหน้า มาคว้าข้อมือของเซียวเซียน พูด ประจบสอพลอว่า: “ที่รัก พวกเรากลับไปที่ห้องแล้วค่อยลอง กัน”
เขียว เขียนตอบกลับลืม ลากเสียวเวยเวยเข้าไปในห้อง จากนั้นให้เธอถอดออกทั้งตัว มาช่วยให้ตัวเองมีความมั่นใจ แต่น่าเสียดายก็คือ เซียวเวยเวยท่ามาตั้งนาน แต่ว่ายาเหล่า

นี้กลับไม่มีผลอะไร เขียว เขียนได้กินลงไปอีกสามเม็ด แต่ยังคงไม่มีอารมณ์

ช่วงเวลานี้ทำให้เขารู้สึกแย่มาก

ตาเห็นเซียวเวยเวยเย้ายวนอยู่บนตัว ในใจเขาเกิดโมโห ถีบ เธอตกเตียง ตะโกนว่า “ที่นี่ไม่ต้องการแกอีก ไสหัวออก

เขียวเวยเวยเกิดความกลัวว่าเขียว เซียนจะโมโหตัวเอง รับ พูดว่า “ที่รัก คุณก็อย่าใจร้อนไป ฉันเชื่อว่าจะหาทางรักษา คุณได้ในไม่ช้า!”

“ไสหัวไป! “เซียว เซียนตะโกนอย่างหงุดหงิด เอาหมอน

โยนใส่เขียวเวยเวย

เชียวเวยเวยไม่กล้าที่จะสัมผัสเขา รีบใส่เสื้อผ้า ลุกลี้ลุกลน ออกจากห้อง

เชียว เซียนนอนอยู่บนเตียงคนเดียว โกรธจนตัวสั่นไปหมด

ผู้ขายที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง หลังจากที่เดินมาถึงจุด สูงสุดในชีวิต สิ่งที่รอคอยมากที่สุดคือการได้ชื่นชมความรู้สึกรัก ใคร่กับสาวงามนับไม่ถ้วน
แต่ว่า พอตัวเองสูญเสียความสมรรถภาพทางด้านนั้นแล้ว สาวสวยมากมายขนาดนี้ หมายความว่าไม่สามารถเกี่ยวข้องกัน ได้?

เขารับไม่ได้!

ในขณะที่เขาโกรธนั้น จู่ๆมือถือก็ดังขึ้น สายโทรศัพท์ที่เข้านั้น คือแม่ของตัวเอง

เขียว เขียนรีบรับโทรศัพท์ ถามด้วยความเคารพว่า “แม่ ตึกขนาด แม่ยังไม่นอนเหรอ?”

เขียวหัวค่าด้วยความโมโหอยู่ในสาย” “แกมันไอ้บัดซบ! แกจะฆ่าฉันให้ตายงั้นเหรอ? หรือว่าแกคิดจะให้ปีนี้ที่ฉันอายุแปด สิบสี่ปีเคราะห์ครั้งนี้ผ่านไปไม่ได้?

เขียว เขียนรีบถามกลับว่า “แม่ นี่แม่กำลังพูดอะไร ผมจะ

ฆ่าแม่ได้ยังไง?”

“ถย! “เซียวหัวตะโกนด่าว่า “ฉันถามแก แกทำไมถึงได้

ไปล่วงเกินอเทียนฉี? ตอนนี้จะตัดขาดมิตรภาพกับพวกเรา แก รู้ไหมสําหรับครอบครัวของเราแล้ว สูญเสียมากแค่ไหน?