บทที่ 263

เขียว เขียนเกิดเจตนาฆ่าเเฉินจริง

เพียงแต่ ในใจของเขารู้ดีว่า มีอยู่ห้าค่าที่พูดถูกต้องที่สุด : เก๋งในถิ่นตัวเอง

เปลี่ยนมาพูดว่า มังกรที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะกดหัวได้ ตอนนี้ตัวเองไม่มีหนทางที่จะเอาชนะเยเฉินได้

ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของไอ้คนนี้แข็งแกร่งจริงๆ ดูแล้วยัง เหมือนเป็นนักกังฟูที่ได้มาตรฐานอีก

โบราณกล่าวไว้ว่า อันธพาลที่เป็นกังฟู ใครก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องการจะจัดการเขา จำเป็นต้องหายอดฝีมือตัวจริง ไม่งั้นเกรง

ว่าจะไม่มีประโยชน์!

ในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือคิดหาวิธี รักษาโรคของตัวเอง ให้ได้ก่อน มิฉะนั้นอนาคตจะต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!

คิดมาถึงจุดนี้ เซียวเชียนเกลียดซื้อเทียน จนเข็ดฟัน

ไอ้แก่นี่! เห็นๆอยู่ว่ายาเขาสามารถรักษาตัวเองได้ แต่คิดไม่ ถึงว่าเป็นตายยังไงก็ไม่ให้ตัวเองใช้

ที่น่าโมโหที่สุดก็คือ คิดไม่ถึงว่าเพื่อเย่เฉินคนนั้นแล้ว จะไม่ ตัวเองออกจากโรงพยาบาล สมควรตายจริงๆ!

เขียวฉางเนียนก็เป็นกังวลเช่นกัน ถ้าหากว่าโรคของเซียวอี้เขียนนั้นรักษาไม่หายแล้ว ลูกสาวของตัวเองไม่ใช่ต้องลงจาก ตำแหน่งที่มีเกียรตินี้หรอกเหรอ?

ถ้าเป็นอย่างนั้น ตัวเองจะขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของชีวิตได้ยังไง?

ตระกูลเซียวในตอนนี้เพียงแค่ได้รับเงินลงทุนของเซียวเซีย น10ล้านก็เท่านั้นเอง เขียว เขียนตอนนั้นสัญญาว่าจะให้แปล สิบล้าน ตอนนี้ยังเหลืออยู่เจ็ดสิบล้านยังไม่ให้ ถ้าหากว่าเขาหา ผู้ชายที่มีความสามารถไม่ได้ งั้นเจ็ดสิบล้านนั้นคงไม่ให้อย่าง แน่นอน!

คิดมาถึงจุดนี้ เขาร้อนใจมากกว่าเขียว เขียนสะอึก หวังว่า เซียว เซียนจะสามารถเป็นฮีโร่มากู้สถานการณ์ได้

ดังนั้นเขาจึงขับรถไปพลางถามด้วยความเป็นห่วงไปพลาง ว่า “ประธานเซียว คนแซ่ซ้อนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หรือว่าจะให้ ฉันหาคนสักสองสามคน สั่งสอนเขาสักหน่อย ค่อยแย่งเอายา ของเขามา?”

เซียวเซียน โบกมือ: ความสามารถของไอ้สุนัขแก่คนนี้ แข็งแกร่งมาก หลานสาวของเขาคนนั้นก็ไม่ธรรมดา ที่สำคัญยิ่ง ไปกว่านั้นก็คือ ไอ้แก่เคยรักษาโรคให้กับคนใหญ่คนโตมาไม่ น้อย ถ้าล่วงเกินเขาจริงๆ ดีไม่ดีจะเป็นปัญหาใหญ่

ชื่อเทียน หมอเทวดาระดับประเทศ ที่เย็นจึงตลอดจนเมือง ใหญ่หลายเมืองของเขา ถูกคนใหญ่คนโตจำนวนมาก ครอบครัวใหญ่ถือได้ว่าเป็นแขกผู้มีเกียรติ แม้ว่าเขียวอี้เขียนจะ มีความสามารถมาก แต่ถ้าจะคำนวณๆแล้วละก็ ในกลุ่มคนที่ชื่อเรียนรู้จัก แม้แต่สามสิบอันดับแรกก็ไม่จัดอยู่ในนั้น ดังนั้น เขาจึงไม่กล้าบุ่มบ่ามไปล่วงเป็นชื่อเรียน เรื่องรักษาโรค ทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่น

แต่ว่าในเวลานี้ จู่ๆเขาก็นึกถึงอีกคนขึ้นมาได้ พูดกับเชียว ฉางเขียนว่า “ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ที่บ้านเปิดโรงยา อยู่ใน นหลังนี่เอง ยังเป็นบริษัทใหญ่แนวหน้าของระดับประเทศ พรุ่งนี้ ฉันจะติดต่อเขาไป

เขียวฉางเฉียนโล่งอก รีบพูดว่า “งั้นก็ดีเลย! ฉันยังกลัวว่า ร่างกายของคุณจะฟื้นตัวกลับมาไม่ได้”

เขียว เขียนพูดว่า “ไปที่ร้านขายยาข้างทางก่อน ลองซื้อไว อากร้าให้ฉัน! ”

“ได้! “เซียวฉางเฉียนรีบจอดรถไว้ข้างทางอย่างเชื่อฟัง ลง จากรถแล้วไปที่ร้านขายยาข้างทางด้วยตัวเอง ซื้อไวอากร้าน เข้ากล่องใหญ่ให้กับเซียวอี้เขียน

เซียว เซียนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ไป รีบขับรถกลับบ้าน ให้ เวยเวยลองกับฉันดู!

เซียวจางเจียนเป็นเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเซียวเซียนจะพูดต่อ หน้าตัวเองว่า ให้ลูกสาวตัวเองช่วยเขาลองยา

แต่ว่า เรื่องแบบนี้ ในเมื่อทำก็ทำไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้อง สนใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ รีบขับรถกลับ บ้านชื่อถึงตอนนี้เวลานี้