บทที่236 สุดท้ายก็มีทางรอดแล้ว (2)

บทที่ 236 สุดท้ายก็มีทางรอดแล้ว (2)

พูดถึงจุดนี้ เขียวอี้เซียนก็เปิดอกพูดว่า “คิดว่าพวกเขาสองคน แยกย้ายกันไปหลายปี ตอนนี้อาจจะได้พบหน้ากันแล้วก็เป็นได้

เชียวฉางเฉียนพยักหน้า แล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า “ประธาน เชียว เชิญเข้ามานั่งด้านในก่อนครับ! ”

เซียว เซียนก็ตอบรับ แล้วพูดยิ้มว่า “เช่นนั้น ก็รบกวนหน่อย แล้วกันครับ! ”

“ไม่เป็นการรบกวนเลยครับ ไม่รบกวน! ”

เชียวฉางเฉียนรีบเชิญเขียว เซียนเข้าบ้านมา เดินผ่านสวน เข้ามายังห้องรับแขก แล้วก็รีบพูดกับนายหญิงใหญ่เชียวว่า “แม่ ครับ! เซียวเซียน ประธานคณะกรรมการของเซียนเฉิงกรุ๊ป แห่งเช่นจึงมาหาครับ

นายหญิงใหญ่เซียวก็ตกใจ!

เซียนเฉิงกรุ๊ปงั้นหรือ?

นี่มันคือบริษัทลงทุนในตลาดหลักทรัพย์ระดับเลยนะเนี่ย!

ประธานคณะกรรมการของพวกเขา มาหาตนเองที่บ้านได้ อย่างไร ?
ถึงแม้ในใจจะสงสัย แต่เธอก็ยังตื่นเต้นจนต้องลุกขึ้นต้อนรับ แล้วพูดว่า “ไอ้หยา! ยินดีต้อนรับประธานเขียว ขออภัยที่ไม่ได้ ออกไป

ต้อนรับ! ”

“ไม่เป็นไรครับ! ” เซียวเซียนยกมือคำนับยิ้มๆ แล้วก็ เหลือบไปเห็นเขียวเวยเวยที่เพิ่งร้องไห้เสียใจไปไม่นาน ขอบตา ยังแดงๆอยู่ พอมองไป ก็รู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้หน้าตาสะสวย ท่าทางที่น่าสงสารนั้น ทำให้เขารู้สึกเอ็นดู ในใจก็เต้นขึ้นมา

ในตอนนี้ เซียวเวยเวยกำลังอยู่ในอารมณ์เสียใจอยู่ไม่ได้ สังเกตว่า ในบ้านมีแขกเข้ามา แล้วกำลังใช้สายตาแอบมองดูเธอ อยู่อย่างเงียบๆ

นายหญิงใหญ่เซียวก็เชิญเซียว เซียนนั่ง พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไม่คิดว่าประธานเชียวจะมาที่บ้านของพวกเรา เป็นเกียรติแก่ พวกเรา

จริงๆ ! ”

“คุณเกรงใจไปแล้วครับ” เซียวอี้เซียนยิ้มพูดว่า “คุณก็น่าจะ เป็นท่านยายของตระกูลเซียวใช่ไหมครับ?”

นายหญิงใหญ่เซียวพูดร้อนรนว่า “ประธานเซียวเรียกฉันว่า นายหญิงใหญ่เดียวก็ได้ ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น

เซียว เซียนก็พยักหน้า แล้วพูดว่า ที่ผมมาครั้งนี้ ก็เพราะ ความหวังของพ่อผมก่อนตาย
พูดไป แล้วก็เล่าเรื่องพ่อตนเองกับตระกูลเซียวขึ้นมาอีกครั้ง

บรรพบุรุษตระกูลเซียวอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ของมณฑล หนานกว่าง ในหมู่บ้านนั้น แทบทั้งหมดล้วนแซ่เซียว เป็นตระกูล ใหญ่ที่พัฒนามากว่าร้อยปี เนื่องจากขยับขยายออกไปมาก ตอน นั้นมีนับพันคน แยกเป็นสายช่วงอายุ ความสัมพันธ์ทางสาย เลือดก็ไม่เข้มข้น ถึงขนาดไม่อาจเรียกว่ามีความสัมพันธ์ทางสาย เลือดเลย

ในตอนนั้น พ่อของเซียวเซียน และคุณท่านเขียวยังเป็นเด็ก หนุ่มอายุ10กว่าปี บรรพบุรุษของทั้งสองคน นับไป7-8รุ่น ยังนับ ว่ามีสายเลือดเดียวกัน แต่ว่าทั้งสองคนก็คบค้าสมาคมกันดี นับ ว่าเป็นเพื่อนตายเลย

ต่อมาถูกบุกรุก ดนตระกูลเดียวก็หนีเอาชีวิตรอด แยกย้ายกัน ไปหมด พ่อของเซียว เซียนก็โชคดีที่คุณท่านเขียวไม่ทอดทิ้ง ก็ เลยรอดชีวิตมาได้

ต่อมา ทุกคนก็แยกกันในไฟสงคราม แล้วก็หากันไม่พบมา

โดยตลอด

พ่อของเซียว เซียนยังระลึกถึงเรื่องนี้จนตัวตาย ดังนั้น ก็เลย สั่งเซียวอี้เขียนว่า จะต้องตามหาผู้มีพระคุณให้ได้ เพื่อมา ขอบคุณ

แต่ว่า เซียว เซียนก็ไม่ได้สนใจอะไร ถึงแม้เขาจะรับปากพ่อ เขาไป แต่พอพ่อเขาเสียไป เขาก็ลืมไปเสียสนิท

จนถึงหลายวันก่อนหน้านี้ เขาฝันร้ายตลอด เห็นพ่อเขากลับมาหาเขา บ่นว่าเขาพูดไม่เป็นคำพูด เขาก็เลยหาหมอดูมาดูให้ หมอดูก็บอกว่า พ่อของเขามีเรื่องคาใจที่แรงกล้า ถ้าไม่ช่วยเขา ทำให้เสร็จ เกรงว่าจะมาหาเขาในความฝันอีก

ไม่มีทางอื่น เขียวอี้เซียนก็เลยออกเงินหาคนสืบหาไปทั่ว แล้ว ก็พบเบาะแสตระกูลเขียวแห่งเมืองจีนหลัง

นายหญิงใหญ่เชียวฟังเรื่องจบ ก็ตื้นตันจนร้องไห้

เกือบจะไม่มีที่ไป สุดท้ายก็มีทางรอดแล้ว!

เชียนเฉิงกรุ๊ปเป็นบริษัทที่มีหลักทรัพย์ในตลอดนับพันล้าน แค่ เชียว เซียนกระดิกนิ้ว ก็คงสามารถช่วยชุบชีวิตตระกูลเซียวได้ แล้ว