บทที่ 211 ไว้หน้าให้มากพอแล้ว (1)

เขียวจางเจียนกลัวหงห้าจนตัวสั่น

เขาไม่ได้สงสัยในคำพูดของหงห้าเลย สำหรับคนที่อยู่ในกลุ่ม อิทธิพลมืดมาเป็นเวลานานแบบนี้ และบวกกับที่คนของราชา ใต้ดินแห่งจินหลิงพูดมาแล้วนั้น ทำคนตายถึงสองคน ไม่มีอะไรที่ ง่ายดายไปมากกว่านี้แล้ว

เมื่อเห็นชายร่างกายสองคนนี้ กำลังจะพาเซียวเวยเวยไป เขียวฉางเฉียนร้อนใจอย่างมาก เอ่ยปากขอร้องไปยังเขียวหน – “ซูหน ขอร้องเถอะนะ ถึงอย่างไรก็เป็นน้องสาวของแก แกจะ ทนมองน้องสาวถูกคนพาตัวไปได้อย่างไร? ”

ในใจของเซียวซูหนก็ค่อนข้างที่จะอดทนไม่ได้ พูดไปยังชาย ร่างกายทั้งสองคน : “พวกคุณอย่าทําให้เธอลำบากใจเลย เวยเวยคงจะเลอะเลือนไปชั่วขณะ…….ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายฉัน หรอก……”

แม้ว่าเชียวชูหนจะไม่พอใจเซียวเวยเวยอยู่บ้าง แต่ถึง อย่างไรก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน จะทนเห็นเธอโดนคนตีให้ตายได้ที่ ไหนกันละ

เมื่อหงห้าได้ยินเธอพูดอย่างนี้แล้ว ก็หันหน้าไปมองที่ไม่เฉิน รอให้เยเฉินออกคําสั่ง

เย่เฉิน ยิ้มเล็กน้อย พร้อมพูดว่า : “นายมองฉันทำไม ภรรยาของฉันพูดว่าอะไรก็ทำแบบนั้น…….

หงห้าถึงจะเอ่ยพูดออกมา : “ในเมื่อคุณเข่พูดออกมาแล้ว งั้นก็

ไว้ชีวิตพวกเขาเถอะ! ” เย่เฉินพยักหน้าแล้ว พูดกับนายหญิงใหญ่เชียวว่า “ฉันก็บอก แล้วไง ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ ถ้าฟังเข้าใจแล้ว ก็ออกไปซะเถอะ

ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้คนของหงห้าเตะพวกคุณออกไปนะ!

นายหญิงใหญ่เชียวโมโหจนตัวสั่น แม้แต่ทางเดินก็เดินไม่ตรง แล้ว แต่ก็ไม่กล้าที่จะอยู่ที่นี่ต่อ ทำได้เพียงอยู่ภายใต้การ ประคองของเซียวฉางเฉียน รีบออกไป เพราะกลัวว่าจะโดนตี

“ฉันไม่ไป! ฉันไม่ไป ! ฉันจะบีบคอเซียวหรับไอ้คนสารเลว คนนี้ให้ตาย! ปล่อยฉัน ให้ฉันบีบคอเธอ ให้ตาย! ” หงห้า ใบหน้า เคาเตะไปที่เธอ ทำให้เธอล้มลงไปกับพื้นเลย

ด่าว่า : “ถ้ายังพูดจาไร้สาระอีกจะตัดลิ้นคุณให้ขาดเลย!

เมื่อเชียวไห่หลงเห็นว่าน้องสาวของตัวเองจะเป็นอันตราย รีบ ก้าวขึ้นไปประคองเธอไว้ พร้อมพูดว่า : “น้อง เรากลับบ้านกัน เถอะ!

นายหญิงใหญ่เชียวถอดหายใจยาว เดิมทีวันนี้อยากจะมาเย้ย หยันเชียวชหน ถือโอกาสกดดันเธอสักหน่อย ชักนำให้เธอกลับ คฤหาสน์ตระกูลเซียว คิดไม่ถึงว่า เซียวซูหนในวันนี้ ไม่เหมือน เติมแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะมีคนใหญ่คนโตคอยสนับสนุนมากมาย ขนาดนี้ ดูแล้ว คงไม่มีทางที่จะหลอกให้เธอกลับคฤหาสน์ตระกูล เขียวได้แล้ว……..
ตอนที่ออกไป ในใจของนายหญิงใหญ่เชียวรู้สึกแย่อย่างมาก ถ้ารู้ก่อนว่าจะเป็นแบบนี้ ก็คงไม่ทำตั้งแต่แรก? ตอนนี้เชียวชุด วันไม่ยอมที่จะกลับคฤหาสน์ตระกูลเชียว คฤหาสน์ตระกูลเดียว สูญเสียฟางเส้นสุดท้ายไปแล้ว ดูแล้วคงจะมีแต่เส้นทางล้ม ละลายเท่านั้น

หลังจากที่คนของตระกูลเซียวออกไปด้วยความอับอายขาย หน้า เซียวซูหนถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก

แต่ว่า บรรยากาศที่ครึกครื้น ในงาน ก็ทำให้เธอตื่นเต้นขึ้นมา อย่างรวดเร็วอีกครั้ง คนที่มาต่างก็เป็นคนใหญ่คนโต แต่ที่นี่เป็นเพียงสถานที่เล็กๆ

ต้อนรับก็คงไม่สะดวกเท่าไหร่

ในขณะที่กำลังคิดอยู่ พนักงานของอาคารหย่องซึ่งจำนวน มาก น่าอาหาร เหล้าเบียร์ เครื่องดื่มกันเข้ามาต้อนรับ

ถึงอย่างไรก็เป็นธุรกิจในเครือของเหากรุ๊ป แค่หวังตงเสงี่ยน โทรศัพท์ คนกลุ่มนี้ก็รีบวางงานที่อยู่ในมือทันที ล้อมกันเข้ามา ช่ายที่ออฟฟิศทํางานของเซียวซูหนเลย

หวังดงเสงี่ยนเดินมาตรงหน้าของเซียวหวั่น พูดว่า : “คุณ นายเย่ อาคารหย่องซึ่งก็คือธุรกิจในเครือเหากรุ๊ปของเรา ใน เมื่อคุณเลือกที่จะสร้างธุรกิจที่นี่ งั้นเราก็จะต้องมาแสดงความ ยินดีอยู่แล้ว”
พูดแล้ว เธอก็เรียกคนวัยกลางคนเข้ามา พูดว่า “ท่านนี้คือผู้ จัดการสวีโปแห่งอาคารหย่องชิง ผมได้คุยกับเขาแล้ว ต่อไป ออฟฟิศชั้นนี้จะค่อยๆ อถอนออกมา เป็นที่ไว้ให้บริษัทคุณใช้

เชียวชหนรีบโบกมือ พูดอย่างรู้สึกประหลาดใจออกไป : “ประธานหวัง คุณไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้ ตอนนี้มันก็เป็นเพียง ออฟฟิศหนึ่งเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องใช้สถานที่ใหญ่ๆ หรอกนะ แถมเงินทุนของสถานที่ใหญ่ๆก็สูงมากด้วย ฉันคงรับผิดชอบ

สวีโปรีบส่งเช็คมูลค่า180000หยวนมาเลย พูดกับเซียวหน ว่า : “คุณนายเย่ นี้เป็นเงินค่าเช่าออฟฟิศที่คุณจ่ายล่วงหน้ามา หนึ่งปี ต่อไปคุณอยู่ที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ ค่าส่วน กลาง แอ และค่าเครื่องทําความร้อน เราจะเป็นคนรับผิดชอบ เอง!