บทที่ 210 ถ้ายังพูดมากอีกจะฆ่าแกไปด้วย (2)

ในใจของเขารู้ดีว่า ตอนนั้นตัวเองถูกพวกตระกูลเซียวไร้สมอง หลอก จนเกือบจะล่วงเกินอาจารย์เย โชคดีที่อาจารย์เยู่ใจกว้าง ถึงไม่ได้ทำอะไรตัวเอง มิฉะนั้นตัวเองอาจจะทำร้ายทั้งตระกูล หวังไปแล้วก็ได้

ตอนนี้ เซียวเวยเวยคนนี้ คิดไม่ถึงว่ายังมีหน้ามาขอคืนดีกับ ตัวเองอีก?

แม่งถึงสีที่จะดึงตัวเองลงไปในกองไฟ

คิดมาถึงตรงนี้ หวังเหวินเฟย ใช้มือผลักเซียวเวยเวยล้มลงที่ พื้น เตะเข้าไปที่ท้องของเธออย่างแรง ตะโกนด่าว่า : “เซียว เวยเวย! จากวันนี้เป็นต้นไป แกไสหัวไปให้ไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี ถ้ายังตอแยฉันไม่เลิกละก็ ฉันขอสาบานต่อฟ้าว่าจะฆ่าแก่ให้ ตาย! ”

ทันใดนั้นเซียวเวยเวยเหมือนถูกฟ้าผ่า คนทั้งคนตกตะลึงไป

เลย

มองไปที่หวังเหวินเฟย ยังไงก็ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม ได้ ที่จะสานสัมพันธ์หวังเหวินเฟยกับตัวเองให้รักใคร่กันขึ้นมา

แม้ว่าเขียว หนจะไม่ค่อยพอใจเซียวเวยเวยมาโดยตลอด แต่ถึงยังไงก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง เห็นเธอได้รับความอัปยศแบบนี้ เธอก็ทนดูต่อไปไม่ได้ ดังนั้นจึงได้พูดกับหวังเหวิน เฟยว่า “คุณหวัง คุณกับเวยเวยอย่างน้อยก็เคยรักกัน แม้ว่า จะเป็นคนรักกันไม่ได้ ก็ไม่ถึงขนาดต้องเป็นศัตรูกันมั้ง?”

พอพูดคำนี้ออกมา หวังเหวินเฟยโค้งคำนับด้วยความกลัว ทันที “คุณนายเย่คุณสั่งสอนได้ถูก! ฉันจัดการไม่เหมาะสม โปรดยกโทษให้ด้วย!

เซียวเวยเวยคิดไม่ถึงว่า หวังเหวินเฟยกับตัวเองขนาดนี้ ได้ ความรู้สึกขนาดนี้ กลับเคารพเซียวซูหนได้มากขนาดนี้…

เธอหันไปมองเซียวซูหน ในใจไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกซาบซึ้ง แม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้ามกลับเกลียดเธอเข้ากระดูก

เธอตะโกนอยู่ในใจว่า เพราะแกนั่งเชียวหนังแพศยา เป็นเพราะแกนั่งแพศยา ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพอย่างทุกวัน

ถ้าไม่ใช่เพราะนั่งแพศยาคนนี้ ยังมีสามีสวะนังแพศยาอีกคน ไม่งั้นตัวเองก็คงแต่งงานกับหวังเหวินเฟยไปแล้ว!

ตัวเองคงได้ใช้ชีวิตเป็นคุณนายหวังอย่างมีความสุขไปแล้ว ในขณะเดียวกันก็สามารถช่วยตระกูลเซียวยกระดับขึ้นอีกขั้นได้ ตระกูลเซียวทั้งหมดจะไม่ตกอยู่ในสภาพที่เป็นอยู่ในตอนนี้

เป็นเพราะแก!

เป็นเพราะแก!!

เป็นเพราะแก!
แกนิงแพศยา! ! !

คิดถึงจุดนี้ เขียวเวยเวยที่ผมกระเซิงลุกขึ้นมา ในใจเต็มไป ด้วยความเกลียดชังทันใดนั้นก็พุ่งเข้าไปบีบคอเขียวหน

“นังแพศยา! ฉันจะบีบคอแกให้ตาย! ทั้งหมดเป็นเพราะแก ท่าร้ายฉัน! ฉันจะบีบคอแกให้ตาย!!!”

เขียวชหรับเห็นเธอระเบิดพุ่งเข้ามา ดวงตาเต็มไปด้วยสีแดง เลือด อดไม่ได้ที่จะตกใจ รีบหลบไปทางด้านหลัง

สีหน้าของเเฉินดูเย็นชา กำลังจะลงมือกับเซียวเวยเวย กลับ เห็นหงห้าพุ่งเข้ามาในเวลานี้ ตบไปบนใบหน้าของเซียวเวยเว ยอย่างแรง ตบจนเซียวเวยเวยล้มลงกับพื้น

หงห้าโกรธสุดๆ พูดว่า “แกมันตัวอะไร? คิดไม่ถึงว่าจะกล้า ทำร้ายคุณนายเย ฉันจะฆ่าแกให้ตายตอนนี้เลย!

ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น หงห้าพุ่งไปทางด้านหลังเรียกคนมา “มานี่ซิ ลากผู้หญิงเลวคนนี้ที่ล่วงเกินคุณนายเย่ออกไป ตีให้ เกือบตายซะก่อน! ”

คำพูดของหงห้าเพิ่งจะจบลง ก็ได้มีชายร่างกาย ใส่ชุดด่า สองคนวิ่งมาทางด้านหลังทันที ซึ่งเซียวเวยเวยขึ้นมา ลากเธอ ออกไปทางด้านนอก

เซียวฉางเฉียนรีบกระโจนเข้าไปทันที ขอร้องว่า “หญิงสาว ไม่รู้เรื่อง คุณปล่อยเธอไปสักครั้งเถอะ”

มีเจตนาฆ่า ในสายตาของหงห้า “แล้วแกเป็นตัวอะไรอีกถ้ายังพูดมากอีก ฉันจะฆ่าแกไปด้วย! “