ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 207 ให้เกียรติหน่อย (1)



บทที่ 207 ให้เกียรติหน่อย (1)

เวลานี้ ผู้คนที่มุงดูได้ถอยออกอย่างรวดเร็วกลายเป็นช่องทาง เดินเส้นหนึ่ง

เห็นเพียงแค่หวังตงเสงี่ยนและซ่งหวั่นถึงสองสาวงามที่สวยจน ทำให้คนหวั่นไหว แต่งกายด้วยชุดทางการที่เหมาะสมมาก มา พร้อมกับรอยยิ้ม เดินเคียงไหลกันเข้ามาจากด้านนอก

ด้านหลังพวกเธอสองคน คือหวังเจิ้งกางพาหวังเหวินเฟยและ หวังเหวินชาย จีนกางพาฉันเอ้าเสงี่ยนและฉันเอาตง ชื่อเทียน พาเฉินเสี่ยวลาว ต่างก็ได้เดินเข้ามา

และท่านหงห้า ได้ตามหลังพวกเขาทั้งหมด เซียวเวยเวยเห็นฉากนี้ ทั้งใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ในกลุ่มคนเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นใครในนั้น พวกเขาล้วนเป็น คนใหญ่คนโตที่ไม่ค่อยมีใครพบเห็น

คิดไม่ถึงว่า มารวมตัวกันที่นี่ มาอวยพรให้กับเซียวซูหน นี่ ทำให้ในใจของเธออึดอัดมากที่สุด!

ก่อนหน้านี้ เธอยังมีความภาคภูมิใจในตัวเอง เธอยังเป็นผู้ หญิงที่น่ารักของทุกคน เป็นคุณหนูมีเงิน เป็นวัยรุ่นที่โดดเด่น ที่สุดคนหนึ่งในเมืองจีนหลัง

ใบหน้าของเธอ โดดเด่น รูปร่างก็ดี จัดอยู่ในสังคมของจีนหลังขั้นสูง และยังเป็นนางฟ้าอีก

หลายปีมานี้เธอ ได้แต่แข่งขันกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง

เดิมที่คิดว่าตัวเองหาสามีได้ดี ไม่ว่าจะด้านไหนก็สามารถ ข่มลูกพี่ลูกน้องได้ แต่ตอนนี้ ทั้งหมดของเธอ ถูกเซียวหน เทียบได้แล้ว เธอคิดว่าครอบครัวที่น่าภาคภูมิใจของเธอ อยู่ต่อ หน้าแขกที่เซียวซูหนได้เชิญมา เหมือนกับขยะโดยสิ้นเชิง

ตัวเองในตอนนี้ ช่างแตกต่างจากเธอเหลือเกิน!

“เซียวซูหน ตกลงแกจะโชคดีอะไรขนาดนี้?! “แววตาที่เซียว เวยเวยมองไปทางเชียวชูหน มีความอิจฉาริษยาเผยออกมา เล็กน้อย

เชียวชูหนก็ไม่ได้สนใจเธอ เพราะเธอเองก็อยู่ในอาการ มึนงงในเวลานี้

เธออดไม่ได้ที่จะมองไปทางเย่เฉิน ถามเบาๆว่า “คนเหล่านี้ คุณเป็นคนเชิญมาเหรอ?”

เยเฉินพยักหน้า พูดว่า “คนเหล่านี้ ผมเคยดูหวงจุ้ยให้กับ พวกเขา เคยแนะนำเรื่องโชคลาภ อย่างน้อยก็ถือได้ว่าเป็น เพื่อนกัน”

เซียวซูหนรู้สึกปวดหัวมาก……..

พูดกับเย่เฉินตั้งหลายรอบแล้ว อย่าทำเรื่องหลอกลวงคนอีก เขาก็ไม่ยอมเชื่อ ตรงกันข้ามนับวันยิ่งหลอกเยอะมากขึ้น อีกทั้ง ยังเป็นคนใหญ่คนโตที่ล่วงเกินไม่ได้อีก
นี่ถ้าหากว่าวันไหนถูกคนจับได้ มันจะไม่ซวยไปกันใหญ่เห

รอ?

เธออยากจะห้ามเเฉิน แต่ว่าไม่รอให้เธอได้เอ่ยปาก หวังคง เสงี่ยนและข่งหวั่นถึงก็ได้เดินมาถึงตรงหน้า

ซึ่งหวั่นถึงคือคนที่เริ่มพูดก่อน

เธอมองไปที่เซียวซูหนแวบหนึ่ง โดยไม่แสดงพิรุธ แล้วยิ้ม

เท่านั้น ยื่นมือออกมาพร้อมพูดว่า “ยินดีกับงานเปิดบริษัทของ

คุณนายเย วันข้างหน้าหากตระกูลซึ่งมีความต้องการด้านการ

ออกแบบ ยังอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณนายเยด้วยนะ

คะ!

เห็นได้ชัดว่ามาที่นี่เพื่อมอบของขวัญงานเปิดกิจการ ยังจะ พูดจาเหมือนขอให้เธอช่วยเหลือ คนของตระกูลเซียวตกตะลึง ไปโดยปริยาย ตกลงเซียวซูหนมีความสามารถอะไรกัน สามารถทำให้คุณหนูตระกูลซึ่งอ่อนน้อมถ่อมตนได้ขนาดนี้?

เซียวซูหนตื่นเต้นยื่นมือออกมา จับมือกับซึ่งหวั่นถึง กล่าว ด้วยความปลาบปลื้มว่า “ขอบคุณค่ะคุณทุ่ง” ระหว่างที่พูด ซึ่งหวั่นถึงมองไปที่เธอ เธอก็ได้มองไปที่ซึ่งหวั่น

ถึงเช่นกัน

ซึ่งหวั่นถึงไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตา หรือว่ารูปร่าง เทียบกับ เชียวหนไม่ได้เล็กน้อย แต่อีกฝ่ายมีออร่าอันสูงส่งโดยกำเนิด กลับเป็นว่าไม่ว่าจะยังไงเซียวซูหนก็ไม่มีทางเทียบได้
คิดมาถึงจุดนี้ ในใจของเซียวหูทวนอดไม่ได้ที่จะมีปมด้อย

เวลานี้ซึ่งหวั่นถึงก็ได้พูดว่า “คุณนายเย่ คุณเป็นภรรยาของ อาจารย์เย่ ก็คือผู้มีพระคุณของข่งหวั่นถึง ดังนั้นคุณอย่าได้ เกรงใจฉันเด็ดขาด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ