บทที่ 179 งานเลี้ยงอาจารย์เย่ (1)

บทที่ 179 งานเลี้ยงอาจารย์เย่ (1)

เรื่องที่อาจารย์เย่ต้องการกลั่นยานั้น ตระกูลในเมืองจีนหลัง ต่างพูดต่อ ๆ กันอย่างกับไฟลามทุ่ง

ผู้นำตระกูลหวั่งหวังเจิ้งกาง เจ้าของเงินเป่าเกือเป่าฟูกุ้ย เจ้าของเทียนเซียงฟูท่านหงห้า ล้วนได้ยินข่าวนี้

ถึงแม้ทั้งสามคนอดใจไม่ได้อยากจะไปหาอาจารย์เยเพื่อขอ ยาวิเศษ แต่คนที่กล้าไปเอ่ยปาก คงมีเพียงหวังเจิ้งกางคนเดียว เท่านั้น

หวังเจิ้งกางมีความมั่นใจมาก

ยังไง ตนเองเคยแสดงความจริงใจต่อเย่เฉิน หนำซ้ำยังเคย ซื้อคฤหาสน์Tomson Riviera มูลค่ากว่าพันล้านมอบให้เยเฉิน

ดังนั้น ช่วงบ่ายเขารีบไปหาเเฉินที่บ้าน ถือโอกาสที่เย่เฉินอยู่ ที่บ้านเพื่อขอยาวิเศษกับเย่เฉินหนึ่งเม็ด

สำหรับเขา เย่เงินไม่อาจปฏิเสธ

ยังไงเวลานี้ตนเองเป็นคนที่เหมาะที่จะใช้ ถึงแม้ว่าลูกชายกับ หลานชายจะโง่ไปหน่อย เลวไปบ้าง แต่ที่ควรอบรม อบรมไป หมดแล้ว ตอนนี้เขาเองก็ว่านอนสอนง่ายปรนิบัติอย่างตรงไป ตรงมา เม็ดเดียวเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องตระหนี่
หวังเจ๋งทางได้ยินคําตอบยืนยัน จึงโต้งค่านับเยเงินสามครั้ง สามคราด้วยความตื่นเต้น

ยิ่งมีเงินมากเท่าไหร่ยิ่งกลัวตายมากขึ้นเท่านั้น ยาวิเศษ สำหรับพวกเขาแล้ว เปรียบเสมือนยาวิเศษจากแดนสวรรค์ที่ ทำให้เกิดใหม่อีกครั้ง ทุกคนอยากที่จะปกป้องร่างกายของ ตนเอง

ตอบรับค่าของหวังเจิ้งกาง รอจนกว่าหวังเจิ้งกางกลับไปแล้ว เย่เฉินหยิบสมุนไพรจำนวนหนึ่งออกมา กลั่นเป็นยาเม็ดจำนวน หนึ่ง

ยาจำนวนนี้ เขาใช้สมุนไพรเพียงหนึ่งในสิบส่วนเท่านั้น ก็ สามารถกลั่นออกมาเป็นยาเม็ดลูกกลอนจำนวนสามสิบเม็ด

อีกทั้ง ยาเม็ดครั้งนี้ เป็นเพราะว่าใช้สูตรผสมครบทั้งชุด สมุนไพรจึงมีคุณภาพดีกว่าครั้งก่อนมาก ดังนั้นประสิทธิภาพของ ยาสูงกว่าเดิมสิบเท่า

ถ้าพูดว่ายาครั้งก่อน สามารถรักษาอาการบาดเจ็บภายใน แทบจะได้ทั้งหมด ต่อประสิทธิภาพการรักษาอาการบาดเจ็บ ภายใน ถ้าอย่างนั้นแล้วยาลูกกลอนครั้งนี้ แทบจะรักษาอาการ บาดเจ็บให้หายขาดได้เลย

แม้แต่อาการเจ็บป่วยเรื้อรังมาหลายปีของซื้อเทียน เพียงแค่ กลืนลงไปครึ่งเม็ด ก็สามารถรักษาให้ดีขึ้นได้

หากถูกคนตามไล่ฆ่า จนเกือบจะตายเหลือแค่ลมหายใจเฮือก สุดท้าย กินยานี้เข้าไปก็สามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้
หลังจากกลั่นยาเสร็จ เยเงินเก็บไว้ให้ตนเอง20เม็ด หยิบออก มา10เม็ด และโทรศัพท์ไปหา ซึ่งหวั่นถึง ซือเทียน จีนทาง หวัง เจิ้งจ๋ง บอกข่าวเขากลั่นยาออกมาเสร็จแล้ว คืนนี้จัดงานเลี้ยงที่ เทียนเซียงของท่านหงห้า เพื่อจัดสรรยาให้กับพวกเขา

ทุกคนได้ยินข่าว ดีใจอย่างยิ่ง

ไม่คิดเลยว่าอาจารย์เยเป็นเทพมังกรจริง ๆ ! กลั่นยาวิเศษได้ รวดเร็วขนาดนี้! ความเร็วพอ ๆ กับการห่อเกี๊ยว!

ถึงช่วงหัวค่ำ ทุกคนมาถึงเทียนเซียงก่อนเวลานัด เพื่อ ต้อนรับการมาถึงของอาจารย์เ

เเฉินทํากับข้าวให้กับเซียวซูหน พ่อตา แม่ยาย เสร็จแล้ว พูดกับพวกเขาว่า ตนมีเพื่อนเก่าที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า มาหา จึงได้นัดพบกัน จากนั้นก็ออกไปข้างนอก

ถึงประตูทางเข้าเทียนเซียงแล้ว หวังเจิ้งกาง สองพ่อลูกฉัน กาง ซ่งหวั่นถิง และหมอเทวดาชื่อเทียบกับหลานสาวเขาเป็น เสี่ยวจาว ท่านหงห้าและคนอื่นๆ ต่างมารอต้อนรับเฉินที่ประตู ทางเข้าด้วยตนเอง

วันนี้เทียนเซียงผู้ปิดร้าน เพื่อรับรองเยเฉินเพียงคนเดียว

พบกับเย่เฉิน สีหน้าของทุกคนดูตื่นเต้น ต่างกุมมือแสดงความ เคารพแล้วพูดว่า “ยินดีต้อนรับอาจารย์เย

เเฉินกวาดสายตามองดูกลุ่มคนที่มาต้อนรับ ยิ้มเล็กน้อยแล้ว พูดว่า “พวกคุณมากันเร็วจัง มาถึงตั้งแต่เมื่อไร?
ซึ่งหวั่นถึงยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบกลับว่า “อาจารย์เย น้อยครั้ง ที่ท่านนัดรวมกลุ่มด้วยตนเอง แน่นอนว่าพวกเราต้องมาล่วงหน้า เพื่อเป็นการให้เกียรติ”

เพื่องานร่วมรับประทานอาหารในวันนี้ ซึ่งหวั่นถึงแต่งตัวมา เป็นพิเศษ สวมชุดราตรีสีดำสุดหรูหรา เสื้อคลุมผ้าซีฟองทำให้ เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอันงดงามของเธอ และไม่ไปจนเกินงาม แต่ กลับมีเสน่ห์เย้ายวน บวกกับลักษณะใบหน้าซึ่งหวั่นถึงสมส่วน งดงาม ขับให้บุคลิกของเธอดูสมบูรณ์แบบโดดเด่นไร้ที่ติ