บทที่ 164คนรักในฝันที่แท้ก็เป็นเขานี่เอง (2)

ฝ่ามือ ดูราวกับการเขียนพู่กันเบา แต่ว่าเมื่อฝ่ามือปะทะลงมา พลังภายในอันทรงพลังเจาะลงมาที่หัวของเขา จากนั้นเส้น ลมปราณภายในร่างวิ่งสับสนอลหม่าน เหมือนดั่งเปลวไฟปาน ทำให้เส้นชีพจรสำคัญภายในร่างของเขาระเบิดออกมาพร้อม ๆ กันจนขาดสะบั้น

เส้นชีพจรสำคัญภายในร่างของเขาทั้งหมดระเบิดจนขาดเป็น เสี่ยง ๆ สูญเสียพลังยุทธไปจนหมดสิ้น

บุรุษชุดขาวตกใจสุดขีด แผดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด มีพลังภายในลึกซ่อนอยู่โดยไม่เผยออกมา ยากที่จะคาด เดาได้จริง ๆ เขาไม่สามารถประเมินพลังที่แท้จริงของเเฉินได้

เลย

แม้แต่สุดยอดฝีมืออันดับหนึ่งของสมาคม ที่เก่งกล้าที่สุดทาง ภาคใต้ ก็ไม่แน่ว่าจะมีพลังยุทธที่ลึกล้ำขนาดนี้

อีกทั้งพลังภายในของเเฉิน เกรงว่าจะสูงกว่าเขาเสียด้วยซ้ำ

คนนี้ เป็นจอมวายร้ายจากที่ไหนกันแน่?! ตนเองและน้องชาย ครั้งนี้ไม่ใช่มาฆ่าคน แต่มารนหาที่ตาย

เวลานี้ เย่เฉินใช้หมัด โจมตีที่จุดตันเหยียนใต้สะดือเขาอย่าง รุนแรง เขาโดนหมัดเดียวทำให้จุด ตันเหยียนที่อยู่กลางท้องแตกละเอียด ส่งผลให้มือและเท้าของเขาไร้ความรู้สึกกลายเป็น คนอัมพาต ความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม

หมัด ดออกไป เย่เงินก้มลงไปมองบุรุษชุดขาวจากด้านบน ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชายากปฏิเสธได้ สอบถาม ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “พูดมา ใครที่ต้องการฆ่าต่งตั้งหลิน

ใบหน้าบุรุษชุดขาวซีดราวกับคนตาย เวลานี้เขาเป็นคนพิการ ไปแล้ว สำหรับผู้ฝึกยุทธตายเสียดีกว่าอยู่ให้อับอาย กำลังวังชา ของเขาได้ถูกทำลายโดยสิ้นเชิง พูดออกมาด้วยความสิ้นหวังว่า “เจ้าสังหารข้าเถอะ ให้ข้าได้ตายอย่างมีเกียรติ”

เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มีเกียรติเหรอ? เจ้าไม่ คู่ควร! ถ้าเจ้าไม่บอกว่าใครเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง ข้าจะ ทําลายเส้นชีพจรในร่างของเจ้าให้ขาดสะบั้น ทำให้ชีวิตที่เหลือ ของเจ้าแม้คิดจะกะพริบตาก็ยังทําไม่ได้ จากนั้นพาเจ้าไปส่งให้ กับตำรวจ ดูเหมือนว่าเจ้าเป็นคนที่ถูกออกหมายจับ ยังสามารถ แลกรางวัลนําจับได้อีกไม่น้อย และถึงเวลานั้น ชีวิตของเจ้าที่ เหลือก็นอนเป็นผักในห้องขังตลอดชีวิต!

บุรุษชุดขาวตื่นกลัวสุดขีดพูดออกมาว่า “ผู้อาวุโส ผู้น้อยมี ชีวิตอยู่ต่อไปก็ไม่เหลือความเป็นคน มีสู้ตายเสียดีกว่า ขอให้ ท่านเตะขา ให้ตายเถอะ!”

เย่เฉินผงกศีรษะพูดว่า: “ เจ้าพูดมา พูดแล้ว ข้าจะให้เจ้าตาย อย่างมีความสุข!”

บุรุษชุดชาวนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ปริปากพูดว่า “ผู้ว่าจ้าง…ก็คือพี่ร่วมสํานัก…………นหนึ่งของต่ฝรั่งหลิน ผู้ว่าจ้างมีคำสั่ง ให้ช้าลอง คนสังหารต่งรั่งหลินที่เมืองจีนหลังให้ได้ อย่าให้เธอมีชีวิตรอดไป ได้

เยเฉันพยักหน้าเล็กน้อยพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเจ้าตาย ได้แล้ว……

พูดจบ เย่เฉิน ใช้พลังยุทธ ซัดเข้าไปที่บุรุษชุดขาวตายในทันที ต่งรั่งหลินได้ยินคนทั้งสองสนทนากัน ในใจถึงกับตกตะลึง คน ที่ต้องการฆ่าเขานั้นคือพี่ร่วมสำนัก

หรือว่า ที่บ้านมีเหตุร้ายเกิดขึ้น? เขาไม่อยากให้ตนกลับไปถึง เช่นจึง นี่มันช่างโหดร้ายจริงๆ?

เวลานี้ จางเอ้อเหมามุดออกมาจากใต้ท้องรถ สังเกตเห็นหินสี

ชาวก้อนนั้นที่ตั้งรั่งหลินตกไว้

เขารีบหยิบขึ้นมา ครั้นเมื่อกำลังจะส่งให้กับเธอ ถึงกับตก ตะลึงขึ้นทันที

“พี่สาว นี้เป็นหินคุ้มกันไม่ใช่เหรอ? เหตุใดถึงอยู่ที่คุณ?

ต่งรั่งหลินตกใจ ถามกลับด้วยความประหลาดใจว่า: “คุณรู้จัก มันเหรอ?”

จางเอ้อเหมาเกาหัวแกรก ๆ พูดทีเล่นทีจริงว่า: “หินก้อนนี้ผม ซื้อให้กับอาจารย์เย หลังจากนั้นไม่รู้เขาไปทำหายที่ไหน และยัง มาถามผมอีกว่ามีหินก้อนที่เหมือนกันนี้อีกหรือไม่ น่าเสียดายหิน ก้อนนี้เพียงก้อนเดียวในโลก จะมีก้อนที่สองได้ยังไง ผมยังทำเรื่องนี้แทนอาจารย์เอไม่เสร็จ……..

ต่งรั่งหลินไม่เชื่อกับหู หน้าอกเหมือนมีอะไรกระแทกดัง “บ ราวกับจะเปิดออกมา คำพูดของจางเอ้อเหมายังดังก้องอยู่ ภายในหูไม่หยุด เธอพึมพำถามขึ้นมาว่า “หินก้อนนี้ มีก้อนเดียว ในโลกเหรอ?”

“มีเพียงก้อนเดียว!” จางเอ้อเหมายืนยันและพูดอีกว่า “ใน โลกใบนี้ไม่มีใบไม้ที่เหมือนกัน และเป็นไปไม่ได้ที่จะมีพื้นที่ เหมือนกัน หินก้อนนี้ผมรู้จักเป็นอย่างดี หินก้อนนี้และมีก้อนเดียว เท่านั้น!”

พูดมาถึงตรงนี้ จางเอ้อเหมาถอนหายใจพูดอีกว่า “เฮ้อ แต่ น่าเสียดาย ตั้งแต่วันนั้น ผมไม่สามารถหาหินที่มีลักษณะเดียวกัน นี้ให้กับอาจารย์เย่ได้

“อาจารย์เย?!”

“คุณปิดบังฉันมาตั้งนาน……

ผู้มีพระคุณที่ตนเฝ้าคิดถึงตลอดเวลา คนรักในฝันที่ตนแอบรัก มาตั้งนาน ที่แท้……..ที่แท้ก็เป็นเขานี่เอง!

ที่แท้ตนหลงรักสามีของเพื่อนสนิท เย่เฉิน!! เธอผิดหวังจนน้ำตาแทบจะไหลบ่าออกมา

ในใจร้องถามสวรรค์ไปว่า “ในโลกใบนี้ ยังมีเรื่องที่น่าอดสู กว่านี้อีกไหม?!”